Εικοσιτετράωρη απεργία για την Τετάρτη 6 Απριλίου 2022 κήρυξαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.
Μεταξύ άλλων η ΑΔΕΔΥ διεκδικεί αυξήσεις στους μισθούς, άμεσα, τουλάχιστον ίσες με την αύξηση του ΑΕΠ και του πληθωρισμού, κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, «ξεπάγωμα» της διετίας 2015 – 17, αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ, επαναφορά 13ου – 14ου μισθού και αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Καμία περικοπή του.
Η ΑΔΕΔΥ καλεί τους εργαζόμενους να δώσουν μαζικά το «παρών» τόσο στην απεργία όσο και στις συγκεντρώσεις και στα συλλαλητήρια που θα γίνουν εκείνη την ημέρα σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Από την πλευρά της, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ, «εκτιμώντας την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί, διαρκούσης της πανδημίας και της πρωτοφανούς πληθωριστικής έξαρσης, η οποία οφείλεται και στις δύσκολες και επικίνδυνες γεωπολιτικές καταστάσεις που ώθησαν τις τιμές των καυσίμων στα ύψη, έλαβε αποφάσεις για δράσεις – καμπάνιες που θα εκτυλιχθούν το αμέσως επόμενο διάστημα και θα κορυφωθούν στις 6 Απριλίου με πανελλαδική απεργία και συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα».
«Με την πανδημική κρίση να βρίσκεται σε εξέλιξη με ό,τι αυτή έχει επιφέρει σε κοινωνία και οικονομία, και με έναν πόλεμο τις οικονομικές συνέπειες του οποίου δεν έχουμε δει ακόμα, οι εργαζόμενοι έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν και την ακρίβεια η
οποία έχει υποβαθμίσει το βιοτικό τους επίπεδο. Παρά τις αγωνιώδεις αναζητήσεις εργαζομένων και συνταξιούχων για λύσεις μέσω οικονομικής στήριξης, κάτι που επιβάλλεται άμεσα, η κυβέρνηση δεν έχει δώσει καμία ουσιαστική απάντηση» σημειώνει η ΓΣΕΕ σε ανακοίνωσή της.
Όπως αναφέρει, «η κυβέρνηση πρέπει να τηρήσει την πρωθυπουργική προεκλογική δέσμευση, επαναφέροντας -έστω και υπολειπόμενη αυτής (αύξηση διπλάσια της οικονομικής μεγέθυνσης για κάθε χρόνο)- τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ και μετά να παραδώσει τον προσδιορισμό του στην ΕΓΣΣΕ (δηλαδή ΓΣΕΕ και εργοδοτικές οργανώσεις)».
Παράλληλα διεκδικεί Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, «για τους ανυπεράσπιστους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, με απόλυτη ελευθερία διαπραγμάτευσης των οικονομικών όρων και ταυτόχρονα καλούμε τις Ομοσπονδίες –
μέλη μας να εκκινήσουν άμεσα διαδικασίες διαπραγματεύσεων και σύναψης κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας με αυξήσεις και όρους που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των μελών τους».
