Στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος που εκτείνεται ανάμεσα στο Δία και τον Άρη βρίσκεται ένας διαστημικός βράχος με διάμετρο περίπου χίλια χλμ. και χαρακτηριστικά (μάζα, βαρύτητα, τροχιά) που τον κατατάσσουν στους αποκαλούμενους πλανήτες νάνους. Ανακαλύφθηκε στην αυγή του 19ου αιώνα από τον Τζουζέπε Πιάτσι, ιδρυτή του Αστεροσκοπείου στο Παλέρμο της Ιταλίας, που αρχικά δεν αντιλήφθηκε τι ήταν αυτό που είχε εντοπίσει. Αυτό το διαστημικό σώμα ονομάστηκε Ceres, που είναι το ρωμαϊκό όνομα της θέας Δήμητρας. Νέα μελέτη κάνει λόγο για παρουσία νερού σε παγωμένη μορφή σε αυτόν τον πλανήτη νάνο.
Τo σκάφος της αποστολής Dawn της NASA το 2015 τη Δήμητρα και συνέλεξε πλήθος δεδομένων από τη Δήμητρα. Η επιστημονική ομάδα της αποστολής είχε ανακοινώσει ότι η ανάλυση των δεδομένων έδειχνε ότι κάτω από την επιφάνεια της Δήμητρας σε βάθος περίπου 40 χλμ. υπάρχουν πολλές περιοχές στις οποίες υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Με δεδομένο ότι η ύπαρξη νερού και μάλιστα σε υγρή μορφή συνδέεται πάντα με την πιθανή παρουσία κάποιων μορφών ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο η Δήμητρα έγινε αυτόματα ένας στόχος αναζήτησης εξωγήινης ζωής.
Ομάδα επιστημόνων του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης στις ΗΠΑ με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters» επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του νερού αλλά υποστηρίζουν ότι αυτό είναι σε παγωμένη και όχι υγρή μορφή. Τα ίχνη αυτού του παγωμένου νερού υπάρχουν σύμφωνα με τους ερευνητές σε κρατήρες στην επιφάνεια της Δήμητρας. Το παγωμένο νερό βρέθηκε εκεί μετά από την πτώση κάποιου διαστημικού βράχου στον πλανήτη νάνο η οποία προκάλεσε τη δημιουργία του κρατήρα φέρνοντας στην επιφάνεια από το εσωτερικό του διάφορα υλικά ανάμεσα τους και το παγωμένο νερό.
«Στο εσωτερικό της Δήμητρας βρίσκονται ένας φλοιός 40 χλμ. και ένας βραχώδης μανδύας. Εκεί υπάρχουν τα παγωμένα υπολείμματα ενός αρχαίου ωκεανού που βρισκόταν στο υπέδαφος της» αναφέρει ο δρ. Τομ Πέτιμαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Σε κάθε περίπτωση η Δήμητρα αποτελεί όπως φαίνεται ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κοσμικό σώμα και θα κερδίζει συχνά την προσοχή της επιστημονικής κοινότητας.
