Skip to main content

Για πρώτη φορά είδαμε τις πρώτες στιγμές της «αυτοκτονίας» ενός άστρου

Ένα από τα πιο βίαια αλλά και πιο σημαντικά φαινόμενα στο Σύμπαν είναι η κατάρρευση ενός άστρου που αυτοκαταστρέφεται σε μια έκρηξη σουπερνόβα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ανάμεσα στα άλλα οι εκρήξεις σουπερνόβα παράγουν και εκτοξεύουν σε τεράστιες αποστάσεις κοσμικά υλικά που εμπλουτίζουν το διαστημικό περιβάλλον μέσα στο οποίο σχηματίζονται νέα άστρα αλλά και πλανήτες.

Γνωρίζουμε αρκετά στοιχεία για τις εκρήξεις σουπερνόβα λίγο πριν και αφότου συμβούν. Όμως τα αρχικά τους στάδια δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας αναφέρουν ότι κατάφεραν για πρώτη φορά να παρατηρήσουν με μεγάλη λεπτομέρεια τα αρχικά στάδια μιας έκρηξης σουπερνόβα.

Οι ερευνητές μελέτησαν μια έκρηξη σουπερνόβα σε απόσταση ενός δισ. ετών φωτός από εμάς. Το φως της έκρηξης με την την κωδική ονομασία SN2017jgh. συνέλαβε το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler το 2017 και οι ερευνητές κατάφεραν να το αποκωδικοποιήσουν. Διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για το φως που εκπέμφθηκε αμέσως μετά την έκρηξη και η μελέτη του αποκάλυψε διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία ανάμεσα στα οποία την ταυτότητα του άστρου που καταστράφηκε. Οι ερευνητές θεωρούν ότι το άστρο που καταστράφηκε ήταν ένας κίτρινος υπεργίγαντας με μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.

«Συνήθως δεν αποκτούμε πολλές πληροφορίες για τα άστρα που καταστράφηκαν αφού δεν έχουν απομείνει πλέον διαθέσιμα στοιχεία για αυτά μετά την έκρηξη. Για να καταφέρεις να εντοπίσεις μια έκρηξη σουπερνόβα που να προσφέρει τέτοια στοιχεία πρέπει να κοιτάξεις στο σωστό σημείο στον ουρανό, στην σωστή στιγμή και να βρεις το σωστό σουπερνόβα. Κατά μέσο όρο σε κάθε γαλαξία γίνεται έκρηξη σουπερνόβα κάθε 100 έτη. Υπάρχουν εκατομμύρια γαλαξίες στον ουράνιο θόλο κάτι που σημαίνει ότι μπορείς να εντοπίζεις από ένα σουπερνόβα την εβδομάδα ως ένα σουπερνόβα ημερησίως ανάλογα με το πόσο ισχυρή είναι η κάμερα που θα χρησιμοποιήσεις» αναφέρει ο Πάτρικ Άρμστρονγκ, εκ των επικεφαλής της έρευνας. Η μελέτη των στοιχείων θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το τι συμβαίνει στα άστρα όταν πεθαίνουν.