Ο Κόλπος του Μεξικού είναι μια ωκεάνια λεκάνη στην οποία έχει αναπτυχθεί ένα σημαντικό οικοσύστημα το οποίο όμως ταλαιπωρείται πολύ από τις εξορύξεις πετρελαίου που γίνονται εκεί με σοβαρά ατυχήματα να έχουν προκαλέσει κατά καιρούς τεράστιες μολύνσεις. Παράλληλα στον Κόλπο του Μεξικού σχηματίζεται τα καλοκαίρια η αποκαλούμενη «νεκρή ζώνη», μια περιοχή όπου τα επίπεδα του οξυγόνου μειώνονται τόσο πολύ που οι θαλάσσιοι οργανισμοί που βρίσκονται εντός της ζώνης πεθαίνουν από υποξία.
Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA) ανακοίνωσε ότι φέτος η έκταση της νεκρής ζώνης έσπασε κάθε ρεκόρ αγγίζοντας τα 16 χιλιάδες τετ. χλμ. Η ζώνη αυτή δημιουργείται από τεράστιες ποσότητες θρεπτικών συστατικών που καταλήγουν στον Κόλπο από τους ποταμούς που εκβάλουν σε αυτόν και κυρίως από τον Μισισιπή. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες σε αστικές και γεωργικές περιοχές.
Τα θρεπτικά συστατικά προκαλούν την υπερανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν τo οποίo όταν πεθάνει και αποσυντεθεί περιορίζει πολύ τα επίπεδα του οξυγόνου της θάλασσας ειδικά όσο πλησιάζουμε προς τον πυθμένα. Τα επίπεδα του οξυγόνου είναι τόσο χαμηλά που δεν μπορούν να υποστηρίξουν την ζωή. Όσα είδη (ψάρια, γαρίδες, καβούρια) μπορούν να μετακινηθούν και το κάνουν εγκαίρως καταφέρνουν να διασωθούν όμως πολλοί οργανισμοί δεν τα καταφέρνουν με αποτέλεσμα να χάνουν την ζωή τους.
Η καταστροφή δεν είναι μόνο περιβαλλοντική αλλά και οικονομική αφού οι πολλές παράκτιες περιοχές του Κόλπου του Μεξικού βασίζουν μεγάλο μέρος της οικονομικής τους δραστηριότητας (αλιεία, τουρισμός) σε αυτόν και η νεκρή ζώνη νεκρώνει ουσιαστικά και την τοπική οικονομική δραστηριότητα.
