Τα ακτινοβόλα όπλα χειρός (πιστόλια, τυφέκια κτλ) είναι συνώνυμα της ίδιας της έννοιας της επιστημονικής φαντασίας, θα μπορούσε να πει κανείς.
Εν έτει 2015, όπλα λέιζερ/ κατευθυνόμενης ενέργειας αρχίζουν να γίνονται πραγματικότητα, ωστόσο ως επί το πλείστον πρόκειται για ογκώδη σχετικά συστήματα, τα οποία προορίζονται για εγκατάσταση σε οχήματα εδάφους, αέρος ή θαλάσσης.
Ίσως αυτό να αλλάζει ωστόσο, κρίνοντας από τη δουλειά ενός μηχανικού του ARDEC (Armament Research, Development and Engineering Center) του αμερικανικού στρατού.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Defense One, ο Τζέιμς Μπερκ έχει αναπτύξει το «Burke Pulser», όπως το αποκαλεί, το οποίο αποτελείται από δύο κεραίες, μία πιεζοηλεκτρική γεννήτρια και κάποια άλλα εξαρτήματα, ενώ διαθέτει και ειδική ασπίδα για την προστασία του χρήστη από επίπεδα ηλεκτρισμού που θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνα.
Το πλέον αξιοσημείωτο είναι ότι στην ουσία το όλο σύστημα αξιοποιεί το «απλό» τυφέκιο εφόδου του πεζικαρίου- επί της προκειμένης, το Μ4.
Το Pulser παίρνει την ενέργεια που απελευθερώνεται όταν το όπλο πυροβολεί και την μετατρέπει σε ηλεκτρικούς παλμούς, μέσω του πιεζοηλεκτρικού φαινομένου, που παράγει ηλεκτρικό φορτίο όταν ασκείται πίεση σε κρυσταλλικά υλικά. Εμφανισιακά, το όλο «πακέτο» μοιάζει με ένα κανονικό κατά τα άλλα τυφέκιο με κεραίες στην κάννη.
Το Pulser δεν είναι το πρώτο ηλεκτρικό όπλο που έχει εφευρεθεί, καθώς ο στρατός των ΗΠΑ πειραματίζεται εδώ και δεκαετίες με ακτινοβόλα- ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση το πλεονέκτημα του μικρού μεγέθους είναι σημαντικό.
Όσον αφορά στη χρήση του Pulser, δεν προορίζεται κατά προσωπικού, αλλά εναντίον ηλεκτρονικών συστημάτων, δίνοντας στον πεζό στρατιώτη ένα μέσο αντιμετώπισης εξελιγμένων τεχνολογικά απειλών που συναντώνται στο σύγχρονο πεδίο μάχης, από τηλεχειριζόμενους αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς μέχρι drones κ.α.
Ο αμερικανικός στρατός αυτή τη στιγμή δοκιμάζει το Pulser εναντίον ενός εύρους διαφορετικών συσκευών, που εξομοιώνουν τα κυκλώματα που θα μπορούσαν να συναντηθούν υπό κανονικές συνθήκες. Όσον αφορά την εμβέλειά του, αυτή ακόμα τελεί υπό διερεύνηση, ενώ ο Μπερκ σημειώνει ότι οι δυνατότητες του συστήματος «χαρακτηρίζονται πολύ γρήγορα απόρρητες».
