Το νησί Skye της Σκωτίας κατέχει κεντρική θέση στη κέλτικη λαογραφία και θεωρείται ανάμεσα στα άλλα το νησί των νεράιδων και των παραμυθιών. Αποτελεί όμως και έναν παλαιοντολογικό παράδεισο αφού έχει διαπιστωθεί ότι ζούσαν εκεί πολλά είδη δεινοσαύρων ενώ έχουν εντοπιστεί και πτερόσαυροι. Νέα ευρήματα αποκαλύπτουν νέα εντυπωσιακά είδη δεινοσαύρων που ζούσαν εκεί.
Μια ομάδα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου ανέλυσε 131 ίχνη δεινοσαύρων που ανακαλύφθηκαν στη περιοχή Prince Charles’s Point στη χερσόνησο Trotternish του νησιού αποκαλύπτοντας στοιχεία για ένα ποικιλόμορφο οικοσύστημα. Η μελέτη αποκαλύπτει την παρουσία φυτοφάγων και σαρκοφάγων δεινοσαύρων που συνυπήρχαν σε λιμνοθάλασσες γλυκού νερού πριν από περίπου 167 εκατομμύρια χρόνια.
Μεταξύ των ιχνών υπάρχουν σπάνια αποτυπώματα ενός είδους μεγαλόσαυρων, ένα θηρόποδο που θεωρείται ξάδελφος και πρόγονος του Τυραννόσαυρου ρεξ. Δίπλα στα αποτυπώματα του μεγαλόσαυρου υπάρχουν τα αποτυπώματα φυτοφάγων δεινοσαύρων με μακρύ λαιμό που όπως φαίνεται είχαν μέγεθος δύο ή τρεις φορές μεγαλύτερο από έναν ελέφαντα.
Τα αποτυπώματα θεωρήθηκαν αρχικά από τους γεωλόγους ως κοιλότητες που είχαν σχηματιστεί κοντά σε μια λιμνοθάλασσα που υπήρχε εκεί μέσα στις οποίες υπήρχε νερό και ψάρια. Όμως διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για αποτυπώματα δεινοσαύρων και απομένει τώρα η ταυτοποίηση του κάθε αποτυπώματος.
Οι ερευνητές είπαν ότι η τοποθεσία παρέχει μια «συναρπαστική εικόνα» για τις περιβαλλοντικές προτιμήσεις και συμπεριφορές των δεινοσαύρων από τη Μέση Ιουρασική περίοδο. Η ανάλυση των μονοπατιών πολλαπλών κατευθύνσεων και του μοτίβου βάδισης υποδηλώνει σύμφωνα με τους ερευνητές ότι τα προϊστορικά θηρία κινούνταν γύρω από τις ακτές της λιμνοθάλασσας με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που συγκεντρώνονται τα σημερινά ζώα σε σημεία που υπάρχει νερό.
«Τα ίχνη στο Prince Charles’s Point παρέχουν μια συναρπαστική εικόνα για τη συμπεριφορά και τη διανομή των σαρκοφάγων θεροπόδων και των φυτοφάγων, μακρυλαιμικών σαυροπόδων σε μια σημαντική περίοδο της εξέλιξής τους. Στο Skye, αυτοί οι δεινόσαυροι προτιμούσαν σαφώς το ρηχό περιβάλλον της λιμνοθάλασσας από το λασπώδες υποθαλάσσιο περιβάλλον του νησιού» αναφέρει ο Στιβ Μπρουσάτ επικεφαλής του τμήματος παλαιοντολογίας και εξέλιξης του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου που είναι και ο επικεφαλής της νέας μελέτης.
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε τα ίχνη τραβώντας χιλιάδες επικαλυπτόμενες φωτογραφίες ολόκληρης της τοποθεσίας με ένα drone, προτού χρησιμοποιήσει εξειδικευμένο λογισμικό λογισμικού για να κατασκευάσει τρισδιάστατα μοντέλα των αποτυπωμάτων μέσω μιας τεχνικής που ονομάζεται φωτογραμμετρία.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «PLOS One» χρηματοδοτήθηκε από το Leverhulme Trust και την National Geographic Society.
Naftemporiki.gr
