Το 2020 ανακαλύφθηκε ο εξωπλανήτης LTT 9779 b και νέες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb (JWST) αποκαλύπτουν ένα μοναδικό σε χαρακτηριστικά κόσμο που ενισχύει την εικόνα που διαμορφώνεται ότι υπάρχει τεράστια ποικιλομορφία πλανητών την οποία αγνοούσαμε μέχρι πρόσφατα.
Μέχρι πριν από περίπου 15 χρόνια οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι τα είδη των πλανητών είναι σε γενικές γραμμές όσα υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα, ότι δηλαδή τα πλανητικά συστήματα έχουν κοινά χαρακτηριστικά και οι πλανήτες που δημιουργούνται μοιάζουν πάνω κάτω με τους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα.
Όμως αποδείχτηκε ότι αυτή ήταν μια εσφαλμένη εκτίμηση αφού ανακαλύπτονται συνεχώς εξωπλανήτες με συνθήκες που δεν μοιάζουν καθόλου με τους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Πλανήτες με εξωτικά χαρακτηριστικά, με ακραίες συνθήκες και με φαινόμενα που εντυπωσιάζουν και… προκαλούν τους επιστήμονες.
Ένας τέτοιος ξεχωριστός εξωπλανήτης είναι ο LTT 9779 b που ονομάστηκε Cuancoá. Ο πλανήτης έχει μάζα περίπου 29 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και ανήκει στη σπάνια κατηγορία πλανητών που αποκαλούνται «καυτοί Ποσειδώνες» διαθέτοντας μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Ποσειδώνα αλλά κινούμενοι σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό τους άστρο.
Ο Cuancoá βρίσκεται τόσο κοντά στο άστρο του που ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 19 ώρες. Ο πλανήτης είναι παλιρροϊκά κλειδωμένο στο άστρο του όπως είναι η Σελήνη στη Γη, δηλαδή η μια (ίδια) πλευρά του πλανήτη βλέπει μόνιμα το άστρο αναπτύσσοντας θερμοκρασίες εκεί περίπου δύο χιλιάδων βαθμών Κελσίου ενώ η άλλη πλευρά μένει μόνιμα στο σκοτάδι.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα των παρατηρήσεων που έκανε στον Cuancoá με το James Webb. Η πιο σημαντική ανακάλυψη ήταν αυτή υδρατμών στην ατμόσφαιρα της πλευράς που βλέπει το άστρο του. «Το να βρίσκεις έναν πλανήτη αυτού του μεγέθους τόσο κοντά στο άστρο που τον φιλοξενεί είναι σαν να βρίσκεις μια χιονόμπαλα που δεν έχει λιώσει σε φωτιά. Είναι μια απόδειξη της ποικιλομορφίας των πλανητικών συστημάτων και προσφέρει ένα παράθυρο στο πώς οι πλανήτες εξελίσσονται κάτω από ακραίες συνθήκες».
Οι ερευνητές ανίχνευσαν τους υδρατμούς και μελέτησαν το φως που αντανακλάται από τα σύννεφα του τα οποία σχηματίζονται στην πλευρά της ημέρας του εξωπλανήτη. «Αυτός ο πλανήτης παρέχει ένα μοναδικό εργαστήριο για να κατανοήσουμε πώς τα σύννεφα και η μεταφορά θερμότητας αλληλεπιδρούν στις ατμόσφαιρες των κόσμων με υψηλή ακτινοβολία» δήλωσε ο Λουί Φιλίπ Κουλόμπ του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που προσπαθεί τώρα να βελτιώσει τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να κατανοήσει καλύτερα πώς σχηματίζονται και διατηρούνται τα σύννεφα σε τόσο ακραία περιβάλλοντα.
Naftemporiki.gr
