Τα δίδυμα διαστημόπλοια Voyager 1 και Voyager 2 της NASA συνεχίζουν το επικό τους ταξίδι έχοντας εγκαταλείψει το ηλιακό μας σύστημα και οι υπεύθυνοι της θρυλικής πλέον αποστολής ανακοίνωσαν τις νέες παρεμβάσεις που θα κάνουν ώστε να παρατείνουν και άλλο τη ζωή στα δύο σκάφη.
Τα διαστημόπλοια Voyager 1 και Voyager 2 εκτοξεύτηκαν το 1977 και εδώ και λίγα χρόνια έχουν βγει από τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος ταξιδεύοντας στο διαστρικό κενό στέλνοντας πολύτιμα δεδομένα για το περιβάλλον που υπάρχει έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Όπως είναι ευνόητο τα δύο σκάφη έχουν όλο και λιγότερη ενέργεια για τα επιστημονικά τους όργανα και τις συσκευές θέρμανσης που διαθέτουν. Κατά καιρούς οι μηχανικοί που επιβλέπουν την αποστολή αποφασίζουν ποια τμήματα των δύο διαστημοπλοίων θα δέχονται ενέργεια και ποια θα πρέπει να απενεργοποιηθούν για να παρατείνουν την ζωή στα δύο σκάφη.
Τα στελέχη της αποστολής έκαναν γνωστό ότι απενεργοποίησαν το υποσύστημα ανιχνευτή κοσμικών ακτίνων του Voyager 1 που είναι μια σουίτα τριών τηλεσκοπίων που σχεδιάστηκαν για τη μελέτη των κοσμικών ακτίνων συμπεριλαμβανομένων των πρωτονίων από τον γαλαξία και τον Ήλιο. Τα δεδομένα από αυτά τα όργανα είχαν δείξει το 2012 ότι το Voyager 1 έγινε το πρώτο ανθρωπογενές αντικείμενο που πέρασε και την ηλιόσφαιρα, την περιοχή που θεωρείται το κοσμικό σύνορο ανάμεσα στο ηλιακό σύστημα και το διαστρικό κενό του γαλαξία μας.
Στις 24 Μαρτίου θα ακολουθήσει η απενεργοποίηση του οργάνου φορτισμένων σωματιδίων χαμηλής ενέργειας του Voyager 2, το οποίο ανιχνεύει ιόντα, ηλεκτρόνια και κοσμικές ακτίνες. Αυτές οι κινήσεις θα αφήσουν τρία ενεργά επιστημονικά όργανα σε κάθε διαστημόπλοιο από τα δέκα που διέθεταν όταν εκτοξεύτηκαν.
«Τα Voyager είναι οι ροκ σταρ του βαθέως Διαστήματος και θέλουμε να τα διατηρήσουμε στη ζωή όσο το δυνατόν περισσότερο. Αλλά η ηλεκτρική ενέργεια εξαντλείται. Αν δεν απενεργοποιήσουμε ένα όργανο τώρα, πιθανότατα θα έχουν μόνο λίγους μήνες ζωής ακόμη» εξήγησε η Σούζαν Ντόντ εκ των επικεφαλής της αποστολής οι επιστήμονες της οποίας εκτιμούν ότι με τις νέες απενεργοποιήσεις οργάνων προσφέρουν περίπου πέντε έτη ζωής στα δύο σκάφη ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους και να στέλνουν δεδομένα από περιοχές έξω από το ηλιακό μας σύστημα όπου δεν γνωρίζουμε τις συνθήκες που επικρατούν εκεί.
Ένα από τα βασικά προβλήματα της αποστολής είναι ότι σχεδόν όλοι όσοι συμμετείχαν στην κατασκευή του σκάφους και την οργάνωση της αποστολής δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή και πολλά στοιχεία για το Voyager 1 βρίσκονται σε διάφορα έγγραφα και αρχεία σε χάρτινη μορφή η πρόσβαση και μελέτη των οποίων είναι σύμφωνα με τα μέλη της αποστολής σήμερα μια «αρχαιολογικού τύπου» διαδικασία που παίρνει χρόνο.
Να σημειωθεί ότι ο διακεκριμένος Έλληνας ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής είχε εξ αρχής κομβικό ρόλο στην αποστολή και συμμετέχει διαχρονικά σε αυτή βοηθώντας στο να ξεπερνιούνται τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά καιρούς.
Naftemporiki.gr
