Είναι γνωστό ότι τα Λαμπραντόρ φαίνεται να έχουν μια μόνιμη… πείνα για αυτό και αποκτούν πολλά περιττά κιλά. Ερευνητική ομάδα εντόπισε ένα γονιδιακό παράγοντα που είναι κοινός σε λαμπραντόρ και ανθρώπους με τάση προς την παχυσαρκία.
Με τη φιλική και εξωστρεφή φύση τους, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα Λαμπραντόρ αποτελούν ένα από τα πιο δημοφιλή είδη σκύλων σε όλο τον κόσμο. Επιστήμονες του Τμήματος Φυσιολογίας, Ανάπτυξης και Νευροφυσιολογίας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ είχαν ανακαλύψει πέρυσι μια γενετική μετάλλαξη που φέρει το 25% των Λαμπραντόρ και προκαλεί προδιάθεση παχυσαρκίας σε αυτά.
Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το ίδιο τμήμα του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science» αναφέρουν ότι εντόπισαν μια κοινή σε λαμπραντόρ και ανθρώπους γονιδιακή πηγή που οδηγεί στην υπερκατανάλωση τροφής.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αλλαγές σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο αλλάζει τα χημικά σήματα που λένε στον εγκέφαλό μας ότι έχουμε φάει αρκετά.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματά τους αποκαλύπτουν κάτι «ισχυρό» σχετικά με τη βιολογία του κινδύνου παχυσαρκίας. «Με τη μελέτη των σκύλων, αποκτήσαμε μια ενδιαφέρουσα νέα βιολογία εδώ και αυτό σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες αδύνατων σκύλων δεν τους αγαπούν και τους προσέχουν περισσότερο από τους κατόχους σκύλων με περιττά κιλά όπως επίσης οι άνθρωποι με υψηλό γενετικό κίνδυνο παχυσαρκίας είναι επιρρεπείς στο να πάρουν βάρος εκτός και αν καταβάλουν τεράστια προσπάθεια για να μην το κάνουν ενώ όσοι έχουν χαμηλό γενετικό κίνδυνο απλά δεν χρειάζεται να προσπαθούν τόσο σκληρά» αναφέρει η Δρ. Ελεανόρ Ραφάν εκ των επικεφαλής της έρευνας.
Η ανακάλυψη
Αυτή η βιολογική σύνδεση σκύλου-ανθρώπου προήλθε από γονιδιακές μελέτες σε 250 λαμπραντόρ. Η ομάδα αναζήτησε κομμάτια γενετικού κώδικα που ήταν κοινά σε υπέρβαρους σκύλους.
Διάλεξαν ένα γονίδιο συγκεκριμένα – που ονομάζεται DENND1B – το οποίο συσχετίστηκε με υψηλότερη μάζα σώματος στα λαμπραντόρ. Και όταν οι ερευνητέςέψαξαν σε μια βιβλιοθήκη γενετικών πληροφοριών από χιλιάδες ανθρώπους, ανακάλυψαν ότι το ίδιο γονίδιο συσχετίστηκε με υψηλότερη μάζα σώματος και στους ανθρώπους.
«Πριν από αυτή τη μελέτη γενετικής του Λαμπραντόρ, κανείς δεν υποψιαζόταν ότι το γονίδιο είχε σχέση με την παχυσαρκία. Τα σκυλιά με αυτή τη γενετική προδιάθεση χρειάζονται αυστηρή δίαιτα και καθεστώς άσκησης. Το γονίδιο παρεμβαίνει σε μια οδό σηματοδότησης του εγκεφάλου που βοηθά στη ρύθμιση της όρεξής μας. Αλλάζει την προδιάθεση για αύξηση βάρους, επειδή τροποποιεί ένα σύστημα που εμπλέκεται στη ρύθμιση του πόσο πεινάμε και πόση ενέργεια καίμε» εξηγεί η Δρ. Ραφάν.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μελλοντική ανάπτυξη νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Οι ερευνητές λένε ότι τα νέα ευρήματα αποκαλύπτουν πόσο πιο σκληρά πρέπει να εργαστούν άνθρωποι και ιδιοκτήτες σκύλων με αυτή τη γενετική προδιάθεση για να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις της ενώ παράλληλα αποκαλύπτεται η σημασία των θεμελιωδών οδών του εγκεφάλου στον έλεγχο της όρεξης και του σωματικού βάρους.
Naftemporiki.gr
