Η δημιουργία ενός στόλου βαρέων αεροσκαφών, που θα είναι σε θέση να μεταφέρουν μια δύναμη 400 βαρέων αρμάτων μάχης (Armata), μαζί με τα πυρομαχικά τους, οπουδήποτε στον κόσμο, σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες, αποτελεί τον στόχο του προγράμματος PAK TA, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Russia Today.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το αεροσκάφος- βάσει των χαρακτηριστικών που υποβλήθηκαν από την Στρατιωτική- Βιομηχανική Επιτροπή στη Μόσχα, το ΡΑΚ ΤΑ θα πετάει σε ταχύτητες μέχρι 2.000 χλμ ανά ώρα και θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι 200 τόνους, με εμβέλεια 7.000 χιλιομέτρων. Βάσει του προγράμματος, επιδιώκεται η κατασκευή 80 αεροσκαφών μέχρι το 2024. Βασικός σκοπός του θα είναι η μεταφορά αρμάτων μάχης Armata και άλλων παρεμφερών οχημάτων, όπως αυτοκινούμενα πυροβόλα, αντιαεροπορικά και πυραυλικά συστήματα, πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων κ.α. Τα αεροσκάφη θα είναι πολλαπλών επιπέδων, με αυτόματα συστήματα φόρτωσης και τη δυνατότητα ρίψης εξοπλισμού και προσωπικού σε κάθε πεδίο.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Expert Online, ένας στόλος από τέτοια αεροσκάφη θα μπορεί να μεταφέρει 400 τανκ ή 900 ελαφρά τεθωρακισμένα σε μεγάλες αποστάσεις σε μικρό χρόνο, και αυτό υποδεικνύει ότι, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ενός δικτύου στρατιωτικών βάσεων σε Μέση Ανατολή, Λατινική Αμερική και Νοτιοανατολική Ασία, η Ρωσία φαίνεται να ετοιμάζεται να ανταπεξέλθει σε δεδομένα γενικευμένων στρατιωτικών αναμετρήσεων σε κλίμακα ηπείρων.
Το ΡΑΚ ΤΑ φαίνεται να είναι σε εξέλιξη εδώ και χρόνια, με σκοπό την αντικατάσταση του παρόντος στόλου μεταγωγικών- ωστόσο η έκταση του προγράμματος και των απαιτήσεων του ρωσικού στρατού κρίνονται ιδιαίτερα εντυπωσιακού μεγέθους. Το πρόγραμμα στο αρχικό του στάδιο φαίνεται να προέβλεπε τη δημιουργία υποηχητικών αεροσκαφών, με πιο συμβατικές ταχύτητες της τάξης των 900 χλμ ανά ώρα και εμβέλεια 4.500 χιλιομέτρων.
Το μόνο αεροσκάφος αντίστοιχων διαστάσεων είναι το Antonov An-225 Mriya, το οποίο όμως είχε δημιουργηθεί κατ’εξαίρεση και με συγκεκριμένο σκοπό, τη μεταφορά του σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου Buran.
