Ο Αμερικανός αστρονόμος Άσαφ Χολ ανακάλυψε τον Αύγουστο του 1877 τον Φόβο και τον Δείμο, τους δύο δορυφόρους του Άρη. Πρόκειται για δύο μικρά σε μέγεθος σώματα που τα χαρακτηριστικά τους προκαλούν προβληματισμό στους επιστήμονες όλα αυτά τα χρόνια που γνωρίζουμε την ύπαρξη τους. Μια νέα μελέτη παρουσιάζει μια νέα ενδιαφέρουσα πρόταση για την ύπαρξη των δύο φεγγαριών.
Το σχήμα του Δείμου και του Φόβου που δεν είναι σφαιρικό, η πολύ κοντινή απόσταση στην οποία βρίσκονται από τον πλανήτη τους, η τροχιά τους και άλλα στοιχεία έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη διάφορων θεωριών για την προέλευση των δύο δορυφόρων. Μια από πιο δημοφιλείς θεωρίες είναι ότι πρόκειται για αστεροειδείς που ανήκαν στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος η οποία βρίσκεται ανάμεσα στον Δία και τον Άρη και κάποια στιγμή η βαρυτική έλξη του Κόκκινου Πλανήτη τους εγκλώβισε για πάντα εκεί.
Μελετώντας προσομοιώσεις και δεδομένα του ρομποτικού γεωλόγου της αποστολής InSight της NASA στον Άρη ερευνητική ομάδα κατέληξε πριν από τρία χρόνια στο συμπέρασμα ότι οι δύο δορυφόροι είναι τα απομεινάρια ενός μεγαλύτερου σώματος, ενός συμβατικού δορυφόρου που είχε κάποτε ο Κόκκινος Πλανήτης. Στην ίδια μελέτη οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο Φόβος και ο Δείμος σε περίπου 39 εκατ. έτη εξαιτίας των βαρυτικών δυνάμεων που ασκεί πάνω τους ο Άρης είτε θα πέσουν πάνω του είτε θα αποσυντεθούν και δημιουργήσουν γύρω από τον πλανήτη ένα δακτύλιο.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Icarus» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες της NASA παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δικής της μελέτης και προσομοιώσεων τα οποία υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός ή περισσότερων δακτυλίων στον Άρη όχι όμως στο μέλλον αλλά στο μακρινό παρελθόν.
Σύμφωνα με την προσομοίωση στον Άρη έπεσε κάποτε ένα τεράστιο σε μέγεθος διαστημικό σώμα με την τρομερή σύγκρουση να εκτοξεύει στο Διάστημα γιγάντιες ποσότητες ύλης που τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη σχηματίζοντας ένα ή περισσότερους δακτυλίους. Στην πορεία η ύλη αυτή συνενώθηκε και οι δακτύλιοι μετασχηματίστηκαν στους δύο δορυφόρους του Άρη.
Η κρατούσα θεωρία για την ύπαρξη της Σελήνης είναι παρόμοια. Σύμφωνα με αυτή ένα διαστημικό σώμα στο μέγεθος του πλανήτη Άρη έπεσε πάνω στη Γη λίγο μετά τη γέννηση της και από την κολοσσιαία σύγκρουση εκτοξεύτηκαν στο Διάστημα τεράστιες ποσότητες υλικών τα οποία τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας και συνενώθηκαν τελικά δημιουργώντας τη Σελήνη.
Naftemporiki.gr
