Τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού είναι σχεδόν πανταχού παρόντα, ακόμη και σε μέρη τόσο απομακρυσμένα όπως η Ανταρκτική ή στα βαθύτερα σημεία των ωκεανών και οι επιστήμονες τα έχουν επίσης ανακαλύψει σε όλο το ανθρώπινο σώμα καθώς και στον οργανισμό πολλών ειδών σε θάλασσα και στεριά.
Στη λίστα προστίθενται τώρα τα δελφίνια και οι μέλισσες με την ανακάλυψη μικροπλαστικών στο οργανισμό τους που απειλεί τόσο τα δύο αυτά όντα όσο και την ανθρωπότητα που στην περίπτωση των μελισσών βασίζεται σε μεγάλο ποσοστό από αυτές για την διατροφή του.
Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί στην αναπνοή των δελφινιών, υποδηλώνοντας ότι τα ζώα θα μπορούσαν να εκτεθούν στα δυνητικά επιβλαβή σωματίδια μέσω της εισπνοής.
Ερευνητές από το Κολλέγιο του Τσάρλεστον στη Νότια Καρολίνα συνέλεξαν δείγματα εκπνεόμενου αέρα από πέντε ρινοδέλφινα στον κόλπο Sarasota της Φλόριντα και έξι ρινοδέλφινα στον κόλπο Barataria της Λουιζιάνα.
Διαπίστωσαν ότι και τα 11 δελφίνια είχαν τουλάχιστον ένα ύποπτο μικροπλαστικό σωματίδιο στην αναπνοή τους. Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι περιλάμβαναν τόσο ίνες όσο και θραύσματα και περιλάμβαναν διάφορους τύπους πλαστικών μορίων, όπως τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), πολυεστέρα, πολυαμίδιο, τερεφθαλικό πολυβουτυλένιο και πολυ(μεθακρυλικό μεθυλεστέρα), επίσης γνωστό ως PMMA. Η εύρεση μικροπλαστικών στην εκπνεόμενη αναπνοή των δελφινιών υπογραμμίζει πόσο εκτεταμένη είναι η περιβαλλοντική μικροπλαστική ρύπανση.
«Όχι μόνο διαπιστώσαμε ότι πολλά από τα δελφίνια εκτέθηκαν σε αυτές τις χημικές ουσίες, αλλά τα επίπεδά τους ήταν υψηλότερα από αυτά που βρέθηκαν στους ανθρώπους» δήλωσαν οι ερευνητές που δημοσιεύουν τα ευρήματα τους στην επιθεώρηση «PLOS ONE».
Οι μέλισσες
Ταυτόχρονα διεθνής ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε ότι εντόπισε μικροπλαστικά στο στομάχι μελισσών. Η πλαστική ρύπανση στις μέλισσες θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες στην παγκόσμια παραγωγή τροφίμων. Τα νανοπλαστικά και τα μικροπλαστικά, τα οποία είναι απίστευτα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που έχουν διασπαστεί με την πάροδο του χρόνου, μπορούν να βλάψουν τα όργανα των φτερωτών εντόμων και να εμποδίσουν τον κρίσιμο ρόλο τους ως επικονιαστές.
Οι μέλισσες παίζουν ουσιαστικό ρόλο στη φυτική παραγωγή, εργάζονται για να μεταφέρουν κόκκους γύρης από το αρσενικό μέρος ενός λουλουδιού στο θηλυκό μέρος ενός άλλου λουλουδιού. Ενώ η γύρη είναι πηγή πρωτεΐνης και άλλων θρεπτικών συστατικών για τις μέλισσες, το γονιμοποιημένο λουλούδι μπορεί στη συνέχεια να δημιουργήσει φρούτα και σπόρους, που περιέχουν τη γενετική πληροφορία που απαιτείται για την παραγωγή νέων φυτών.
Οι άνθρωποι βασίζονται στις μέλισσες περισσότερο από όσο νομίζουν πολλοί. Χωρίς επικονιαστές, η ανθρώπινη φυλή και τα χερσαία οικοσυστήματα της Γης δεν θα επιζούσαν. Μία στις τρεις μπουκιές της τροφής που τρώνε οι άνθρωποι εξαρτάται από επικονιαστές και παγκοσμίως, σχεδόν το 80 τοις εκατό των καλλιεργούμενων φυτών που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τροφίμων και άλλων φυτικών προϊόντων απαιτεί επικονίαση από ζώα.
«Βρίσκουμε μικροπλαστικά στο έντερο των μελισσών και βλέπουμε πώς οι άγριες μέλισσες χρησιμοποιούν πλαστικό για να φτιάξουν φωλιές. Ως εκ τούτου, πρέπει επειγόντως να διερευνήσουμε τι αλληλεπίδραση έχει αυτό με άλλους στρεσογόνους παράγοντες, όπως η κλιματική αλλαγή, για τις μέλισσες και τις υπηρεσίες επικονίασής τους», δήλωσε η Δρ. Αλεξάντρα Μαρία- Κλάιν, καθηγήτρια στο γερμανικό Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ.
Naftemporiki.gr
