Η Βρετανική Αποστολή της Ανταρκτικής (BAS), η παλαιότερη και πιο οργανωμένη επιστημονική κοινότητα στην Ανταρκτική πραγματοποίησε μια νέα μελέτη στο γιγάντιο παγετώνα Thwaites που βρίσκεται στη Δυτική Ανταρκτική και είναι περισσότερος γνωστός ως «Παγετώνας της Αποκάλυψης» αφού πιθανή κατάρρευση του θα προκαλέσει μια αλυσιδωτή καταστροφή αυξάνοντας από την μια πλευρά την στάθμη της θάλασσας ενώ ταυτόχρονα θα αποσταθεροποιήσει και θα συμπαρασύρει μαζί του και τους γειτονικούς του παγετώνες.
Ο Thwaites έχει έκταση 192 χιλιάδες τετραγωνικά χλμ. όσο δηλαδή η Βρετανία ή η πολιτεία της Φλόριντα στις ΗΠΑ. Έχει διαπιστωθεί ότι ο παγετώνας λιώνει και μάλιστα με ταχύ ρυθμό προκαλώντας ανησυχία. Γίνονται συνεχείς μελέτες και παρατηρήσεις του Thwaites με επίγεια, εναέρια και δορυφορικά μέσα και όργανα. Προηγούμενες μελέτες κάποιες εκ των οποίων έχει πραγματοποιήσει είτε μόνη της είτε σε συνεργασία με άλλες επιστημονικές αποστολές η BAS ανέφεραν ότι σε περίπτωση που ο Thwaites λιώσει η στάθμη της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να αυξηθεί από μισό ως δύο μέτρα κάτι που σημαίνει ότι πολλές νησιωτικές και παράκτιες περιοχές θα βρεθούν κάτω από το νερό με καταστροφικές φυσικά συνέπειες για το περιβάλλον αλλά και ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή.
Η διάγνωση
Στη νέα μελέτη η BAS έστειλε υποθαλάσσια ρομποτικά οχήματα για να καταγράψουν διαφόρων ειδών δεδομένα από τον Thwaites και τα στοιχεία που συλλέχθηκαν επιβεβαιώνουν ότι ο παγετώνας λιώνει και μαζί τους πράγματι θα συμπαρασύρει τα περισσότερα αποθέματα πάγων της Δυτικής Ανταρκτικής. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη ο Thwaites και οι υπόλοιποι πάγοι της περιοχής θα έχουν εξαφανιστεί σε χρονικό διάστημα 170 ετών από σήμερα και η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα είναι της τάξης των 65 εκατοστών δηλαδή εντός του εύρους των προηγούμενων εκτιμήσεων.
«Όλοι συναινούν ότι η υποχώρηση του παγετώνα Thwaites θα επιταχυνθεί κάποια στιγμή μέσα στον επόμενο αιώνα. Ωστόσο υπάρχει ανησυχία ότι πρόσθετες διαδικασίες που αποκαλύφθηκαν από πρόσφατες μελέτες, διαδικασίες που δεν έχουν ακόμη μελετηθεί αρκετά καλά ώστε να ενσωματωθούν σε μοντέλα μεγάλης κλίμακας θα μπορούσαν να προκαλέσουν την ταχύτερη επιτάχυνση της υποχώρησης» αναφέρει ο Δρ. Ρόμπ Λάρτερ, θαλάσσιος γεωφυσικός της BAS.
Naftemporiki.gr
