Κανείς δεν έχει αναλάβει ακόμη την ευθύνη για τις μαζικές εκρήξεις των βομβητών στα μέλη της Χεζμπολάχ αν και τόσο η οργάνωση όσο και η κυβέρνηση του Λιβάνου θεωρούν υπεύθυνο το Ισραήλ που τηρεί προς το παρόν σιγή ασυρμάτου για το συμβάν. Υπάρχουν επί του παρόντος δύο βασικές θεωρίες για το πώς έγιναν οι εκρήξεις.
Η μια αναφέρει ότι στους βομβητές είχε εμφυτευτεί πριν φτάσουν στα χέρια των μελών της Χεζμπολάχ εκρηκτική ύλη και σύστημα απομακρυσμένης πυροδότησης. Αυτή είναι και η πιθανότερη θεωρία σύμφωνα με ειδικούς που μίλησαν στο BBC (και έχουν εξετάσει τα βίντεο από τα σημεία των εκρήξεων), αλλά και σύμφωνα με αξιωματούχους που μίλησαν στους New York Times.
Ωστόσο υπάρχει και μία δεύτερη θεωρία. Αυτή αναφέρει ότι επετεύχθη παραβίαση στο λογισμικό των βομβητών όταν για να λειτουργήσουν συνδέθηκαν με κάποιο τοπικό τηλεπικοινωνιακό δίκτυο και η παραβίαση αυτή επέτρεψε την εμφύτευση κάποιας λειτουργίας στο λογισμικό που προκάλεσε την υπερθέρμανση των μπαταριών ιόντων λιθίου των βομβητών με αποτέλεσμα να εκραγούν. Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου χρησιμοποιούνται ευρέως σε ηλεκτρονικές συσκευές όπως τα κινητά τηλέφωνα και έχει διαπιστωθεί πώς η υπερθέρμανση τους προκαλεί την έκρηξη τους.
Αυτό οφείλεται σε ένα φαινόμενο που ονομάζεται θερμική διαφυγή, μια χημική αλυσιδωτή αντίδραση που συμβαίνει όταν η μπαταρία βιώνει μια ταχεία αλλαγή θερμοκρασίας, η οποία ενεργοποιείται όταν η μπαταρία υπερθερμανθεί, τρυπηθεί ή υπερφορτιστεί. Καθώς αυτή η χημική αντίδραση εξελίσσεται, μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνική απελευθέρωση ενέργειας που μπορεί να προκαλέσει έκρηξη συσκευών με έντονη δύναμη και θερμότητα.
Είναι πιθανό ότι οι ισραηλινές δυνάμεις ή κάποιος άλλος παράγοντας θα μπορούσε να είχε χακάρει αυτές τις συσκευές και να υπερφόρτισε εξ αποστάσεως την μπαταρία, προκαλώντας θερμική διαφυγή. Οι βομβητές χρησιμοποιούν συχνά μη κρυπτογραφημένα κανάλια επικοινωνίας και απαρχαιωμένο λογισμικό, καθιστώντας τους εξαιρετικά εύκολους στόχους για επίθεση.
Η τεχνολογία
Οι βομβητές που μόνο δέχονται μηνύματα είναι παθητικοί δέκτες και επομένως δεν μπορούν να εντοπιστούν, αλλά όταν ένας βομβητής αποστέλλει ένα μήνυμα ενεργοποιεί τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και τους πομπούς στην περιοχή που βρίσκεται ο βομβητής. Αν κάποιος μπορέσει να διεισδύσει στο δίκτυο την στιγμή που εκπέμπεται ένα σήμα θα μπορούσε να μολύνει με κακόβουλο λογισμικό κάθε βομβητή στο δίκτυο.
Ένας ιός θα μπορούσε να είχε εμφυτευθεί στο δίκτυο τηλεειδοποίησης της Χεζμπολάχ και να παραμείνει αδρανής στις συσκευές μέχρι να εξαπλωθεί ευρέως. Αυτό το κακόβουλο λογισμικό ενδέχεται να έχει ενεργοποιηθεί εξ αποστάσεως με τη βοήθεια ενός προ-προγραμματισμένου χρονόμετρου.
Οπτικό υλικό που έχει διαρρεύσει από κάμερες σε σημεία των εκρήξεων δείχνει ότι οι κάτοχοι των βομβητών που εξερράγησαν φαινόταν να λαμβάνουν ένα μήνυμα λίγες στιγμές πριν οι συσκευές εκραγούν. Αυτό το σήμα θα μπορούσε να ήταν το έναυσμα για την έκρηξη ή μπορεί να είχε χρησιμοποιηθεί για να διασφαλιστεί ότι οι μαχητές κρατούσαν τις συσκευές όταν εξερράγησαν.
Εάν αυτές οι εκρήξεις είναι προϊόν κυβερνοεπίθεσης, τότε πρόκειται για μια μοναδική στο είδος της τέτοιου είδους και έκτασης επίθεση. Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, είχε προτρέψει τα μέλη της οργάνωσής του να επιστρέψουν στη χρήση των βομβητών για ζωτικής σημασίας επικοινωνίες, με το σκεπτικό ότι τα σύγχρονα smartphone δεν είναι ασφαλή.
Naftemporiki.gr
