Η μεγάπτερη φάλαινα ή καμπούρα φάλαινα είναι ένα είδος φάλαινας με μπαλαίνες. Είναι ένα κητώδες θηλαστικό μεγάλου μεγέθους. Οι ενήλικες φτάνουν συνήθως τα 13 με 14 μέτρα σε μήκος και ζυγίζουν κατά μέσο όρο 25 τόνους. Η μεγάπτερη πραγματοποιεί εντυπωσιακά άλματα έξω από το νερό, διαθέτει μακριά στηθικά πτερύγια και το τραγούδι της είναι πολύ επιμελημένη. Ζει στους ωκεανούς και τις θάλασσες ολόκληρου του κόσμου και αποτελεί στόχο των τουριστικού χαρακτήρα αποστολών παρατήρησης φαλαινών.
Ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Royal Society Open Science» τοποθετεί τη μεγάπτερη φάλαινα στη πολύ μικρή λίστα των ειδών του ζωικού βασιλείου που κατασκευάζουν αντικείμενα και εργαλεία για τη διαβίωση και επιβίωση τους.
Είχε διαπιστωθεί ότι οι μεγάπτερες φάλαινες δημιουργούν μεγάλες φυσαλίδες που λειτουργούν ως «δίχτυα» μέσα στα οποία φυλακίζουν κριλ, το ζωοπλαγκτόν με το οποίο τρέφονται οι φάλαινες. Οι ερευνητές μελέτησαν μεγάπτερες φάλαινες στην Αλάσκα και διαπιστώσαν ότι δεν έχουν μάθει μόνο να παράγουν αυτές τις φυσαλίδες αλλά έχουν καταφέρει να τις τροποποιούν με διαφόρους τρόπους έτσι ώστε να μεγιστοποιούν την ποσότητα τροφής που εγκλωβιστεί μέσα στις φυσαλίδες.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι μεγάπτερες φάλαινες ελέγχουν ενεργά λεπτομέρειες όπως το μέγεθος των φυσαλίδων, τον αριθμό των δακτυλίων τους, το βάθος των φυσαλίδων και την απόσταση μεταξύ των φυσαλίδων. Αυτή η τακτική επιτρέπει σύμφωνα με τους ερευνητές στις μεγάπτερες φάλαινες να αυξάνουν ίσως και κατά 70% την ποσότητα τροφής που θα αποκτήσουν σε μια προσπάθεια απόκτησης μειώνοντας έτσι παράλληλα την ενέργεια που πρέπει να καταναλώσουν για να τραφούν.
Η ενέργεια
Η επιβίωση για τις μεγάπτερες φάλαινες στηρίζεται στο συνδυασμό της επιτυχίας στο κυνήγι της τροφής και της αποδοτικής κατανάλωσης ενέργειας δεδομένου ότι οι φάλαινες σε περιοχές όπως η Αλάσκα πρέπει να καταφέρουν να αποκτήσουν τη μέγιστη δυνατή ποσότητα τροφής στη διάρκεια του καλοκαιριού και πριν φθάσει ο χειμώνας χωρίς να έχουν καταναλώσει πολύ ενέργεια την οποία θα χρειαστούν στη συνέχεια στη διαδικασία της μετανάστευσης τους για να αποφύγουν τον χειμώνα. Η κλιματική αλλαγή έχει προκαλέσει μείωση της τροφής στις φάλαινες και η αποδοτικότερη χρήση των «διχτυών» που ρίχνουν στα νερά είναι κρίσιμος παράγοντας στην επιβίωση τους.
Η μελέτη των φαλαινών ήταν μέχρι πρόσφατα μια πολύ δύσκολη υπόθεση για την επιστημονική κοινότητα. Όμως νέα τεχνολογικά μέσα όπως drones και πομποί που τοποθετούνται στις φάλαινες έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια την συνεχή ανακάλυψη πολλών άγνωστων στοιχείων για τη ζωή και τη συμπεριφορά τους.
Naftemporiki.gr
