Με το στόμα της ορθάνοιχτο, αφημένη για πάντα σε μια όψη που μοιάζει με κραυγή, η αρχαία Αιγύπτια αιχμαλώτισε για χρόνια τη φαντασία των αρχαιολόγων που ανακάλυψαν τα λείψανά της το 1935 σε έναν τάφο κοντά στο Λούξορ. Η «γυναίκα που ουρλιάζει» πέθανε πριν από περίπου 3.500 χρόνια αλλά συνεχίζει να προκαλεί τους επιστήμονες.
Έτσι, πρόσφατα, μια νέα ομάδα επιστημόνων χρησιμοποίησε τεχνικές αξονικής τομογραφίας για να αποκαλύψει λεπτομέρειες σχετικά με τη μορφολογία, την υγεία της γυναίκας αλλά και τον τρόπο που διατηρήθηκε η μούμια. Χρησιμοποίησε επίσης υπέρυθρη απεικόνιση και άλλες προηγμένες τεχνικές για να δημιουργήσει μια νέα «ανατομία» της μούμιας και ίσως να κατανοήσει τι μπορεί να προκάλεσε την εντυπωσιακή -όσο και απόκοσμη- έκφραση του προσώπου της.
Ο Βραζιλιάνος γραφίστας Σίσερο Μοράες που ειδικεύεται στις 3D απεικονίσεις έχει γίνει διάσημος αφού τελευταία χρόνια ερευνητικές ομάδες ζητούν τη βοήθεια του στην οπτική απεικόνιση ανθρώπων που ζούσαν στο κοντινότερο ή και πολύ μακρινό παρελθόν από τα απολιθώματα τους που έχουν εντοπιστεί. Ο Μοράες οργανώνει και ο ίδιος ερευνητικά πρότζεκτ με στόχο την ανασύνθεση του προσώπου ανθρώπων που έχουν γίνει διάσημοι και αποτελούν ιστορικά πρόσωπα για κάποιο λόγο και δεν είχαμε μέχρι σήμερα κάποια ικανοποιητική οπτική τους αναπαράσταση.
O Μοράες αποφάσισε να ασχοληθεί με τη «γυναίκα που ουρλιάζει» δημιουργώντας την απεικόνιση της αλλά και δύο ακόμη εκδοχές της γυναίκας αυτής μια όταν ήταν εν ζωή και μια για το πώς θα έμοιαζε αν είχε ταφεί χωρίς να έχει αυτή την έκφραση αγωνίας στο πρόσωπο της.
Το αποτέλεσμα είναι όπως πάντοτε ιδιαίτερα εντυπωσιακό και ενδιαφέρον χωρίς φυσικά να μπορεί διαπιστωθεί πόσο κοντά ή μακριά είναι οι απεικονίσεις αυτές από το πώς ήταν στην πραγματικότητα οι άνθρωποι που ανασυνθέτει το πρόσωπο τους.
Naftemporiki.gr
