© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Η ταινίας «Τζουράσικ Παρκ» δημιούργησε μια έκρηξη ενδιαφέροντος για τον κόσμο των δεινοσαύρων βοηθώντας αποφασιστικά στην αναγέννηση του τομέα της παλαιοντολογίας. Το σενάριο της ταινίας φέρνει επιστήμονες σε ένα νησί όπου έχει δημιουργηθεί με τη βοήθεια της γενετικής τεχνολογίας ένα πάρκο από κλωνοποιημένους δεινοσαύρους.
Οι έρευνες των τελευταίων ετών αποδεικνύουν ότι υπήρχε και στην πραγματικότητα ένα τέτοιο νησί. Πρόκειται για τη Νήσο Ουάιτ στη νοτιοδυτική πλευρά της Αγγλίας που είναι το μεγαλύτερο νησί της χώρας και αποτελεί μόνιμο πεδίο παλαιοντολογικών ερευνών αφού ανακαλύπτονται συνεχώς ευρήματα παρουσίας δεινοσαύρων εκεί. Μάλιστα εντοπίζονται συνεχώς άγνωστα είδη δεινοσαύρων δείχνοντας ότι υπήρχε μεγάλη ποικιλομορφία δεινοσαύρων και ένα μοναδικό οικοσύστημα σε αυτό το νησί.
Ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός ακόμη δεινοσαύρου στη Νήσο Ουάιτ. Πρόκειται για ένα χορτοφάγο δεινόσαυρο που έλαβε την επιστημονική ονομασία «Comptonatus chasei» και εκτιμάται ότι ζούσε πριν περίπου 125 εκατ. έτη με τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι πρόκειται για το πιο ολοκληρωμένο δείγμα που έχει εντοπιστεί στη Βρετανία εδώ και έναν αιώνα.
«Αυτός ο χορτοφάγος δεινόσαυρος, που ζύγιζε όσο ένας μεγάλος αρσενικός αμερικανικός βίσωνας, περίπου 900 κιλά, πιθανόν ζούσε σε αγέλη» δήλωσε ο Τζέρεμι Λόκγουντ, υποψήφιος διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ που συμμετείχε στις ανασκαφές.
Καλλιτεχνική απεικόνιση του κεφαλιού του χορτοφάγου δεινόσαυρου που εντοπίστηκε στη Νήσο Ουάιτ. πηγή φωτό (John Sibbick/University of Portsmouth)
Το πάρκο
Πρόσφατα ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον μελέτησε 50 απολιθώματα που έχουν εντοπιστεί τα τελευταία 30 χρόνια σε ένα γεωλογικό σχηματισμό στο Ουάιτ που ονομάζεται Wessex Formation.
Εκεί έχουν ανακαλυφθεί και συνεχίζουν να ανακαλύπτονται απολιθώματα δεινοσαύρων. Τα 50 απολιθώματα που μελέτησαν οι ερευνητές δεν είχαν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Scientific Reports» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα απολιθώματα ανήκουν σε δύο άγνωστα μέχρι σήμερα είδη μεγάλων σαρκοφάγων δεινόσαυρων που ζούσαν στην περιοχή πριν από 125 εκατ. έτη.
Οι δυο δεινόσαυροι είχαν μήκος περίπου δέκα μέτρων και διέθεταν κρανία που μοιάζουν με αυτά των κροκόδειλων. Ο ένας από τους δύο ήταν σύμφωνα με τους ερευνητές πιο μοχθηρός από τον άλλο και του έδωσαν την ονομασία Ceratosuchops inferodios που σημαίνει «κροκοδειλόμορφος κολασμένος ερωδιός με κέρατα». Σύμφωνα με τους ερευνητές ο συγκεκριμένος δεινόσαυρος είχε πιθανότατα μια κυνηγετική συμπεριφορά παρόμοια με αυτή του ερωδιού αναζητώντας θηράματα τόσο σε παραθαλάσσια σημεία αλλά και στην στεριά.
Το δεύτερο είδος ονομάστηκε Riparovenator milnerae με το πρώτο συνθετικό να σημαίνει «κυνηγός της όχθης του ποταμού» ενώ το δεύτερο δόθηκε προς τιμήν της διακεκριμένης Βρετανίδας παλαιοντολόγου Άντζελα Μίλνερ που απεβίωσε πρόσφατα. Το κρανίο των δύο ειδών είχε μήκος ένα μέτρο ενώ υπήρχε σε αυτό και ένα μικρό κέρατο. Κατά πάσα πιθανότητα τα δύο είδη κυριαρχούσαν στην περιοχή στην οποία όλα τα ευρήματα που έχουν εντοπιστεί δείχνουν ότι οι δεινόσαυροι έκαναν την εμφάνιση τους εκεί πριν από περίπου 145 εκατ. έτη και είχαν έντονη παρουσία για περίπου 20 εκατ. έτη.
Στη Νήσο Ουάιτ εντοπίστηκε επίσης ένα νέο είδος… θωρακισμένου δεινοσαύρου που ανήκε στην οικογένεια φυτοφάγων δεινοσαύρων που είναι γνωστοί ως αγκυλόσαυροι. Αυτά τα φυτοφάγα ζώα χαρακτηρίζονται από ένα πλατύ σώμα, κοντά άκρα και μια εκτεταμένη κάλυψη δερματικής πανοπλίας στο κεφάλι, το σώμα και την ουρά. Αυτό το είδος που ζούσε πριν από περίπου 130 εκατ. έτη ονομάστηκε Vectipelta barretti και είναι το δεύτερο είδος δεινοσαύρου που διέθετε προστατευτική πανοπλία και εντοπίζεται στο βρετανικό νησί. Το πρώτο είδος είχε ανακαλυφθεί το 1865 και είχε λάβει την ονομασία Polacanthus foxii.
Άλλη εντυπωσιακή ανακάλυψη στη Νήσο Ουάιτ είναι ένα άγνωστο είδος σαρκοφάγου δεινόσαυρους που ζούσε πριν από 125 εκατ. έτη στη Νήσο Ουάιτ. Ο δεινόσαυρος που το κρανίο του έμοιαζε ανατομικά με αυτό των κροκόδειλων ήταν δίποδος με μικρά άνω άκρα και το μήκος του ξεπερνούσε τα δέκα μέτρα καθιστώντας τον έτσι τον μεγαλύτερο σαρκοφάγο δεινόσαυρο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Στη Νήσο Ουάιτ ζούσε επίσης ένα άγνωστο είδος δεινοσαύρου που είχε μέγεθος παρόμοιο με αυτό του λύκου και εμφάνιση που θυμίζει τα σημερινά πτηνά. Το είδος που ονομάστηκε Vectiraptor greeni διέθετε γαμψά πόδια που σύμφωνα με τους ερευνητές λειτουργούσαν κυριολεκτικά σαν δρεπάνια και σε συνδυασμό με την πολύ κοφτερή του οδοντοστοιχία του το έκαναν πολύ αποτελεσματικό θηρευτή. H ανατομία των άκρων του ήταν τέτοια που του επέτρεπε να σκαρφαλώνει στα δέντρα με τρόπο παρόμοιο με τον τρόπο που σκαρφαλώνουν τα αιλουροειδή και ειδικότερα η λεοπάρδαλη.
Ο δεινόσαυρος ζούσε στο νησί πριν από περίπου 100 εκατ. έτη και θεωρείται πρόγονος των διάσημων από τις κινηματογραφικές ταινίες βελοσιράπτορες οι οποίοι εμφανίστηκαν πριν από περίπου 75 εκατ. έτη και διέθεταν παρόμοια με το Vectiraptor ανατομικά χαρακτηριστικά που τους έκαναν εξαιρετικά επικίνδυνους ενώ πιστεύεται ότι κυνηγούσαν ένα θήραμα σχηματίζοντας ομάδες αυξάνοντας έτσι κατά πολύ τις πιθανότητες εξόντωσης του στόχους τους που μπορεί να ήταν ακόμη και πολύ μεγαλύτεροι σε μέγεθος δεινόσαυροι.
Naftemporiki.gr
