Μπορεί να διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής του και να έχουν σταματήσει εδώ και καιρό οι αποστολές συντήρησης του, μπορεί πρόσφατα οι μηχανικοί της NASA να το άφησαν να λειτουργεί με ένα μόλις γυροσκόπιο, το πιο βασικό όργανο προσανατολισμού ενός τηλεσκοπίου, αλλά το κυριολεκτικά επτάψυχο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δεν σταματά να εξερευνά το Σύμπαν και να καταγράφει εκπληκτικές εικόνες αποκαλύπτοντας εντυπωσιακά κοσμικά σκηνικά και φαινόμενα.
Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εικόνα και δεδομένα που κατέγραψε το Hubble από ένα από τα πιο εντυπωσιακά νεφελώματα του γαλαξία μας. Το νεφέλωμα RCW 7 περίπου 5,300 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Πρύμνης.
Τα νεφελώματα είναι περιοχές πλούσιες στις πρώτες ύλες που απαιτούνται για να σχηματιστούν νέα άστρα. Υπό την επίδραση της βαρύτητας, τμήματα αυτών των μοριακών νεφών καταρρέουν έως ότου συνενωθούν καις σχηματίσουν τους αποκαλούμενους πρωτοαστέρες, την αρχική μορφή άστρων που αρχίσουν να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται σε κανονικά άστρα. Οι πρωτοαστέρες περιβάλλονται κατά βάση από περιστρεφόμενους δίσκους με υπολείμματα αερίου και σκόνης. Οι πρωτοαστέρες που σχηματίζονται στο RCW 7 είναι ιδιαίτερα ογκώδεις, εκπέμποντας ισχυρή ιονίζουσα ακτινοβολία και έντονους αστρικούς ανέμους που μετέτρεψαν το νεφέλωμα σε περιοχή H II.
Οι περιοχές H II είναι γεμάτες με ιόντα υδρογόνου. Το H I αναφέρεται σε ένα κανονικό άτομο υδρογόνου, ενώ το H II είναι υδρογόνο που έχασε το ηλεκτρόνιο του καθιστώντας το ιόν, άτομο ή ομάδα ατόμων που φέρει ηλεκτρικό φορτίο. Η υπεριώδης ακτινοβολία από τα τεράστια πρωτοαστέρια διεγείρει το υδρογόνο στο νεφέλωμα, αναγκάζοντάς το να εκπέμπει φως που δίνει σε αυτό το νεφέλωμα την απαλή ροζ λάμψη του.
Τα φαινόμενα
Τα δεδομένα του Hubble σε αυτήν την εικόνα προήλθαν από τη μελέτη ενός τεράστιας μάζας πρωτοαστρικού δυαδικού συστήματος (δύο άστρα το ένα σε τροχιά γύρω από το άλλο) που ονομάζεται IRAS 07299-1651 το οποίο βρίσκεται ακόμα στο λαμπερό κουκούλι αερίου του στα κυρτωμένα νέφη στην κορυφή της εικόνας.
Οι τεράστιοι πρωτοαστέρες σε αυτή την εικόνα είναι πιο λαμπροί στο υπεριώδες φως, αλλά εκπέμπουν επίσης άφθονο υπέρυθρο φως. Το μεγαλύτερο μήκος κύματος του υπέρυθρου φωτός του επιτρέπει να περάσει μέσα από μεγάλο μέρος του αερίου και της σκόνης στο σύννεφο επιτρέποντας στο Hubble να το εντοπίσει και να το καταγράψει. Πολλά από τα μεγαλύτερα άστρα σε αυτήν την εικόνα είναι άστρα στο προσκήνιο που δεν αποτελούν μέρος του νεφελώματος. Αντίθετα, κάθονται ανάμεσα στο νεφέλωμα και το ηλιακό μας σύστημα.
Η δημιουργία μιας περιοχής H II σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για ένα μοριακό νέφος όπως το RCW 7. Μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια, η ακτινοβολία και οι άνεμοι από τα τεράστια αστέρια θα διασκορπίσουν σταδιακά το αέριο του νεφελώματος που θα βρει καταφύγιο σε άλλες περιοχές του γαλαξία δημιουργώντας νέα μοριακά νέφη όπου εκκινώντας ξανά τη διαδικασία γέννησης νέων άστρων.
Naftemporiki.gr
