Αποστολές εξερεύνησης και παρατηρήσεις με τα ολοένα και πιο ισχυρά τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έδειξαν ότι δεν έχει μόνο η Γη στο ηλιακό μας σύστημα λίμνες, θάλασσες και ωκεανούς αλλά υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες και δορυφόρους με τη διαφορά ότι βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια τους. Εχει διαπιστωθεί η υποδειχθεί η παρουσία λιμνών, θαλασσών και ωκεανών στο υπέδαφος του Άρη, του Πλούτωνα, του νάνου πλανήτη Δήμητρα, της Ευρώπης (δορυφόρου του Δία), του Εγκέλαδου (δορυφόρου του Κρόνου), στον Τρίτωνα (δορυφόρο του Ποσειδώνα), στη Διώνη και στο Μίμα (δορυφόρους του Κρόνου) κ.α.
Η ύπαρξη ωκεανών όπως είναι ευνόητο δημιουργεί αισιοδοξία για την παρουσία κάποιων μορφών ζωής εκεί έστω και σε μικροβιακό επίπεδο και οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να βρουν τρόπους για να τους επισκεφτούμε κάτι βέβαια που δεν είναι καθόλου απλό και εύκολο δεδομένου ότι οι ωκεανοί αυτοί βρίσκονται σε πολύ μεγάλα βάθη κάτω από την επιφάνεια σε πολλές περιπτώσεις κάτω από δεκάδες χλμ. πάγου.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει διάφορες παρατηρήσεις και μελέτες για τον Μίμα ο οποίος λόγω του σχήματος του από τους κρατήρες που υπάρχουν στην επιφάνεια έχει το παρατσούκλι «Άστρο του Θανάτου» επειδή μοιάζει με την γιγάντια διαστημική εγκατάσταση που κατέστρεφε πλανήτες στον κινηματογραφικό κόσμο του Star Wars.
Η παρουσία ενός υπόγειου ωκεανού στον Μίμα έχει πιστοποιηθεί από τις τελευταίες μελέτες σε αυτόν και μια από τις ερευνητικές ομάδες που είχε πιστοποιήσει την παρουσία του ωκεανού στον δορυφόρο του Κρόνου υποστηρίζει ότι βρήκε και την εξήγηση για το πώς δημιουργήθηκε.
Το κέλυφος
Με δημοσίευση της η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι καθώς η τροχιά του Μίμα γύρω από τον Κρόνο έγινε λιγότερο πεπλατυσμένη ή λιγότερο «εκκεντρική» λόγω της έλξης του πλανήτη το παγωμένο κέλυφος άρχισε να λιώνει και λεπταίνει με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας τεράστιος υπόγειος ωκεανός. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτός ο ωκεανός δημιουργήθηκε κάποια στιγμή πριν από 2 ως 25 εκατομμύρια έτη καθιστώντας αυτή η υπόγεια θάλασσα σχετικά νέα στο ηλιακό μας σύστημα.
«Στην προηγούμενη εργασία μας διαπιστώσαμε ότι για να είναι ο Μίμας ένας ωκεάνιος κόσμος σήμερα πρέπει να είχε ένα πολύ πιο παχύ παγωμένο κέλυφος στο παρελθόν. Αλλά επειδή η εκκεντρικότητα του Μίμα θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη στο παρελθόν η διαδρομή για να φτάσουμε από τον παχύ πάγο στον πιο λεπτό πάγο ήταν λιγότερο σαφής. Σε αυτή την εργασία δείξαμε ότι υπάρχει ένα μονοπάτι για το κέλυφος του πάγου να λεπταίνει ακόμη και όταν η εκκεντρότητα τυο δορυφόρου πέφτει λόγω της παλιρροιακής θέρμανσης. Ωστόσο ο ωκεανός πρέπει να είναι πολύ νέος σε γεωλογική χρονολογική κλίμακα» αναφέρει ο Μάθιου . Γουόκερ επιστήμονας του Planetary Science Institute, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Ο μικρός σε μέγεθος Μίμας έχει ήδη επαναπροσδιορίσει τον κόσμο των ωκεανών επειδή τόσο μικρά φεγγάρια θεωρούνταν ότι αδυνατούν να φιλοξενήσουν ωκεανούς κάτω από την επιφάνεια τους. Η αποκάλυψη της ύπαρξης του ωκεανού στον Μίμα και η ανακάλυψη του τρόπου που μπορεί να έχει δημιουργηθεί αυτός ο ωκεανός θα μπορούσε τελικά να επηρεάσει την αναζήτησή μας για ζωή και να ψάξουμε και σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.
Naftemporiki.gr
