Η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να ήταν σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά κατοικησιμότητας και φιλικότητας στη ζωή παρόμοια αν όχι πανομοιότυπα με αυτά της Γης αλλά κάποια στιγμή μετατράπηκε στον κολασμένο κόσμο. Αν και η Αφροδίτη βρισκόταν για δεκαετίες στο περιθώριο της προσοχής της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια υπήρξε στροφή και ξεκίνησε η οργάνωση πολλών αποστολών εξερεύνησης αλλά και πλήθος νέων μελετών για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και την αποκάλυψη των μυστικών της. Έχουν πέσει μάλιστα στο τραπέζι και διάφορες ιδέες δημιουργίας μόνιμων ερευνητικών σταθμών (επανδρωμένων και μη) που θα είναι εγκατεστημένοι πάνω από τα πυκνά νέφη της Αφροδίτης.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι η Αφροδίτη διέθετε κάποτε τεκτονικές πλάκες παρόμοιες με αυτές της Γης. Το εύρημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού η τεκτονική δραστηριότητα συνδέεται άμεσα με την ανάπτυξη συνθηκών φιλικών στη ζωή και επιβεβαιώνει ακόμη περισσότερο τον χαρακτηρισμό «δίδυμη αδελφή της Γης» που της έχει δώσει η επιστημονική κοινότητα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές οι τεκτονικές πλάκες δημιουργήθηκαν στην Αφροδίτη αμέσως μετά τον σχηματισμό του πλανήτη και υπήρχε στον πλανήτη τεκτονική δραστηριότητα παρόμοια με αυτή της Γης την ίδια χρονική κάτι που σημαίνει ότι οι δύο πλανήτες βρίσκονταν ταυτόχρονα και παράλληλα σε παρόμοια γεωλογική κατάσταση κάτι που σημαίνει ότι αναπτύσσονται παρόμοιες συνθήκες και γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον σε ότι αφορά τη Γη αυτές οι συνθήκες δημιούργησαν φιλικές βάσεις για τη ζωή άρα μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι το ίδιο μπορεί να συνέβη και στην Αφροδίτη.
«Ένα από τα βασικά σημεία είναι ότι πιθανότατα είχαμε δύο πλανήτες ταυτόχρονα στο ίδιο ηλιακό σύστημα που λειτουργούσαν σε τεκτονικό καθεστώς πλακών, τον ίδιο τρόπο τεκτονικής που επέτρεψε τη ζωή που βλέπουμε στη Γη σήμερα. Αυτό ενισχύει την πιθανότητα μικροβιακής ζωής στην αρχαία Αφροδίτη και δείχνει ότι σε ένα σημείο οι δύο πλανήτες που βρίσκονται στην ίδια ηλιακή γειτονιά, έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος και έχουν την ίδια μάζα, πυκνότητα και όγκο ήταν πιο όμοιοι από ό,τι στο παρελθόν πιστεύαμε πριν ξεκίνησει η απόκλιση τους» λέει ο Δρ. ο Ματ Βέλερ που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ενώ ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Brown στις ΗΠΑ και τώρα βρίσκεται στο Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο στο Χιούστον.
Naftemporiki.gr
