Στο διαρκές εδώ και αρκετά χρόνια ντιμπέιτ για τα οφέλη αλλά και τις πιθανές παρενέργειες στην οργανική, πνευματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου από την χορτοφαγία έρχεται να προστεθεί μια νέα μελέτη η οποία κάνει λόγο για γονίδια που παίζουν ρόλο στο αν κάποιος θα γίνει χορτοφάγος όπως και στο αν κάποιος που το σκέφτεται να γίνει αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία να διακόψει τη διατροφή με κρέας.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Plos One» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ναμπίλ Γιασίν, ομότιμο καθηγητή Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν μελέτησε περισσότερα από 330.000 γονιδιωμάτα υποδεικνύοντας 34 γονίδια που ενδεχομένως εμπλέκονται στη χορτοφαγία. Οι ερευνητές συνέκριναν τα γονιδιώματα από 5.324 αυστηρά χορτοφάγους με 329.455 μη χορτοφάγους, οι οποίοι συμμετείχαν στη βρετανική βιοϊατρική βάση δεδομένων UK Biobank.
Εντόπισαν παραλλαγές 34 γονιδίων που εμπλέκονται στον μεταβολισμό των λιπιδίων και τη λειτουργία του εγκεφάλου και μπορεί να σχετίζονται με την επιλογή της χορτοφαγικής διατροφής. Αυτή η διαπίστωση εγείρει την πιθανότητα οι διαφορές στον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός επεξεργάζεται τα λιπίδια και οι επακόλουθες επιπτώσεις στον εγκέφαλο να βρίσκονται πίσω από την επιλογή της χορτοφαγικής διατροφής.
Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα σχετικά με τις πιθανές διαφορές μεταξύ της σύνθεσης και του μεταβολισμού των λιπιδίων σε χορτοφάγους και μη χορτοφάγους, καθώς και σε άλλους παράγοντες της φυσιολογίας που μπορεί να διέπουν τη χορτοφαγία. Η καλύτερη κατανόηση αυτών των παραγόντων μπορεί να βοηθήσει τους διατροφολόγους να σχεδιάσουν πιο αποτελεσματικές διατροφικές συστάσεις με βάση την ατομική γενετική του κάθε ατόμου.
Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
