Μπορεί στην Ελλάδα να γνωρίζουμε και να χρησιμοποιούμε ως εναέρια μέσα επιχειρήσεων πυρόσβεσης τα αεροσκάφη καναντέρ και κάποια ελικόπτερα αλλά υπάρχουν διαφόρων τύπων και χρήσεων τέτοιου είδους ιπτάμενα μέσα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένα από αυτά που δεν χρησιμοποιούνται στην χώρα μας επειδή πιθανώς σε κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον δεν είναι συμβατά με τις δικές μας ανάγκες ή/και υποδομές χρήσης τους.
Single Engine Airtanker (SEAT)
Μάξιμουμ Ταχύτητα: 355 χλμ./ώρα
Χωρητικότητα: 800 γαλόνια υλικού πυρόσβεσης (νερό ή επιβραδυντικό πυρκαγιάς)
Το μονοκινητήριο αεροσκάφος (SEAT) είναι το μικρότερο από τα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον για την κατάσβεση hotspots – περιοχές της γης όπου η φωτιά είτε έχει μόλις ξεκινήσει είτε είναι αρκετά ζεστή ώστε να ανάβει ανά πάσα στιγμή. Λόγω του μικρού του μεγέθους, μεταφέρει μόνο περίπου 800 γαλόνια επιβραδυντικού πυρκαγιάς. Ωστόσο, το μέγεθός του μπορεί επίσης να είναι ένα πλεονέκτημα, καθώς μπορεί εύκολα να προσγειωθεί και να απογειωθεί σε διάφορους τύπους εδάφους και μικρούς διαδρόμους.
Μεγάλο Εναέριο Τάνκερ (LAT)
Μάξιμουμ Ταχύτητα: 800 χλμ./ώρα
Χωρητικότητα: 2-4 χιλιάδες γαλόνια υλικού πυρόσβεσης (νερό ή επιβραδυντικό πυρκαγιάς)
Τα μεγάλα LAT με χωρητικότητα είναι πολύ χρήσιμα στην κατάσβεση δασικών πυρκαγιών καθώς μπορούν να ρίξουν μεγάλες ποσότητες νερού ή επιβραδυντικού υλικού πάνω από τον στόχο τους. Ωστόσο το μέγεθός τους καθιστά δύσκολη τη παρατεταμένη τους χρήση εξαιτίας της δύσκολης απογείωσης-προσγείωσης τους.
Πολύ Μεγάλο Εναέριο Τάνκερ (VLAT)
Μάξιμουμ Ταχύτητα: 965 χλμ./ώρα
Χωρητικότητα: 8-24 χιλιάδες γαλόνια υλικού πυρόσβεσης (νερό ή επιβραδυντικό πυρκαγιάς)
Τα πολύ μεγάλα αεροσκάφη VLAT είναι εξαιρετικά χρήσιμα για την ρίψη τεράστιων ποσοτήτων νερού ή επιβραδυντικού υλικού πάνω από φλεγόμενες δασικές περιοχές.
Σκούτερ νερού
Μάξιμουμ ταχύτητα: 223 χλμ/ώρα
Χωρητικότητα: χιλιάδες γαλόνια υλικού πυρόσβεσης (νερό ή επιβραδυντικό πυρκαγιάς)
Ένα σκούτερ νερού είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομα τους, ένα μικρό αεροπλάνο που μπορεί να αιωρείται πάνω από ένα υδάτινο σώμα, όπως μια λίμνη, και να απορροφήσει έως και 1,600 γαλόνια νερού σε διάστημα περίπου 12 δευτερολέπτων. Αυτό του επιτρέπει να ξαναγεμίσει τις δεξαμενές νερού του γρήγορα και να επιχειρήσει ξανά. Πετούν χαμηλά, όχι περισσότερο από 50 μέτρα πόδια πάνω από το επίπεδο του εδάφους, έτσι ώστε να μπορούν να διανείμουν νερό με μεγαλύτερη ακρίβεια στις εστίες τις φωτιές για να αποτρέψουν την εξάπλωση της φωτιάς.
Μονάδες Εναέριας Επιτήρησης
Οι μονάδες εναέριας επιτήρησης, γνωστές και ως μολύβδινα αεροπλάνα, είναι συνήθως οι τύποι πυροσβεστικών αεροπλάνων που κατευθύνονται πρώτα σε μια πυρκαγιά. Η δουλειά τους είναι να αξιολογούν την περιοχή για την παροχή πληροφοριών στις πυροσβεστικές δυνάμεις. Σημειώνουν ανάμεσα στα άλλα τις περιοχές όπου τα αεροσκάφη πρέπει να ρίξουν το νερό ή το επιβραδυντικό υλικό.
Τα αεροπλάνα εναέριας επίθεσης είναι μικρά, εξαιρετικά ευέλικτα αεροπλάνα που επιτρέπουν στους επιτελείς μιας επιχείρησης κατάσβεσης πυρκαγιάς να βλέπουν την κατάσταση μιας πυρκαγιάς και να αποφασίσουν που θα επιχειρήσουν οι μονάδες εδάφους και που τα πυροσβεστικά εναέρια μέσα.
Τα ρωσικά «βομβαρδιστικά»
Το ρωσικό πυροσβεστικό αεροσκάφος «Ilyushin Il-76» αποκαλείται «υδάτινο βομβαρδιστικό» αφού μπορεί να «βομβαρδίζει» με τους 40 τόνους που έχει χωρητικότητα τις πυρκαγιές. Ένα ακόμη ρωσικό μεγάλο πυροσβεστικό σκάφος είναι Beriev Be-200 που διαθέτει οκτώ δεξαμενές και μπορεί να συγκεντρώνει 12 τόνους νερού σε 14 δευτερόλεπτα από την θάλασσα ακόμη και αν επικρατεί θαλασσοταραχή και υπάρχουν μεγάλα κύματα. Να σημειωθεί ότι τα δύο σκάφη έχουν επιχειρήσει σε πυρκαγιές στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια μετά από επικοινωνίες των δύο κυβερνήσεων.
Naftemporiki.gr
