Μια ακόμη ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί στη ήδη μακριά λίστα ανακαλύψεων που έχει πραγματοποιήσει μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Όμως για πρώτη φορά το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε η ανθρωπότητα δεν μπόρεσε να είναι απολύτως ξεκάθαρο στο που βρίσκεται η ανακάλυψη που πραγματοποίησε.
Το 2021 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη σε απόσταση 26 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Παρθένου. Ο πλανήτης που έλαβε την κωδική ονομασία GJ 486 b είναι ένας βραχώδης πλανήτης τρεις μεγαλύτερος σε μέγεθος και μάζα από τη Γη. Όμως ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο ολοκληρώνοντας μια πλήρη περιστροφή σε μόλις 36 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι οι συνθήκες που υπάρχουν σε αυτόν είναι εξαιρετικά ακραίες και αφιλόξενες για την παρουσία της ζωής όπως τουλάχιστον εμείς την γνωρίζουμε.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η NASA το James Webb εντόπισε την παρουσία υδρατμών (άρα την ύπαρξη νερού) στο σύστημα αυτό χωρίς όμως να έχει ακόμη ξεκαθαριστεί η προέλευση τους αν δηλαδή οι υδρατμοί προέρχονται από την ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη ή είναι προϊόν παραγωγής του άστρου.
https://www.youtube.com/watch?v=eXkRXitRlgM
«Βλέπουμε ένα σήμα και είναι σχεδόν βέβαιο ότι συνδέεται με την ύπαρξη νερού. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ακόμα αν αυτό το νερό είναι μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη, που σημαίνει ότι ο πλανήτης έχει ατμόσφαιρα ή αν βλέπουμε απλώς μια υπογραφή νερού που προέρχεται από το άστρο», αναφέρει η Σάρα Μοράν από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Tucson, μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελετά τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb.
«Οι υδρατμοί σε μια ατμόσφαιρα ενός καυτού βραχώδους πλανήτη θα αντιπροσώπευαν μια σημαντική ανακάλυψη για την επιστήμη των εξωπλανητών. Αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να βεβαιωθούμε ότι το άστρο δεν είναι ο ένοχος», πρόσθεσε ο Κέβιν Στίβενσον από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στο Λόρελ του Μέριλαντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Επόμενες παρατηρήσεις του James Webb σε αυτό το σύστημα μπορεί να ρίξουν περισσότερο φως στο τι συμβαίνει σε αυτό. Μια νέα μελέτη του συστήματος με τα όργανα Mid-Infrared Instrument (MIRI) και Near-Infrared Imager and Slitless Spectrograph (NIRISS) του τηλεσκοπίου για την παρατήρηση της πλευρά του πλανήτη που βλέπει το άστρο κατά την τροχιακή του κίνηση (στη διάρκεια της μέρας δηλαδή) θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις.
Εάν ο πλανήτης δεν έχει ατμόσφαιρα, ή διαθέτει μόνο μια λεπτή ατμόσφαιρα, τότε το πιο ζεστό μέρος της ημέρας αναμένεται να είναι ακριβώς κάτω από το αστέρι. Ωστόσο, εάν το πιο καυτό σημείο μετατοπιστεί, αυτό θα υποδηλώνει μια ατμόσφαιρα στην οποία μπορεί να κυκλοφορήσει η θερμότητα και να δημιουργηθούν υδρατμοί. Με τις νέες παρατηρήσεις θα μπορέσει να γίνει μια διαφοροποίηση μεταξύ της πλανητικής ατμόσφαιρας και της πιθανότητας το νερό να δημιουργείται σε περιοχές του άστρου που έχουν χαμηλή θερμοκρασία.
Naftemporiki.gr
