Το 2017 ανακαλύφθηκε ένας ακόμη εξωπλανήτης. Πρόκειται για τον KELT-9b που βρίσκεται σε απόσταση 650 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Κινείται γύρω από ένα πολύ νεαρό άστρο η ηλικία του οποίου εκτιμάται ότι δεν ξεπερνά τα 400 εκατ. έτη. Η εγγύτητα του στο μητρικό του άστρο (ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 36 ώρες) υποχρεώνει τον KELT-9b να βιώνει κολασμένες συνθήκες. Στην πλευρά του εξωπλανήτη που βλέπει το άστρο καθώς περιστρέφεται γύρω από αυτό αναπτύσσονται θερμοκρασίες περίπου 4,5 χιλιάδών βαθμών Κελσίου καθιστώντας τον KELT-9b τον πιο καυτό εξωπλανήτη από τους περίπου 5,100 που έχουμε ανακαλύψει μέχρι σήμερα.
Ο KELT-9b αποτελεί στόχο των αστρονόμων και μελέτες που έχουν γίνει σε αυτόν έχουν αποκαλύψει στοιχεία για την ατμοσφαιρική του κατάσταση και σύνθεση όπως την παρουσία σιδήρου και τιτανίου. Με δημοσίευση της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της ατμοσφαιρικής μελέτης που πραγματοποίησε στον KELT-9b.
Οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία τέρβιου, ενός βαρέως μετάλλου που ανήκει στη κατηγορία των σπάνιων γαιών που είναι μέταλλα τα οποία αποτελούν δομικά υλικά σε προϊόντα ευρείας χρήσης του σύγχρονου πολιτισμού όπως τα κινητά τηλέφωνα, οι μπαταρίες ηλεκτρονικών συσκευών και ηλεκτρικών οχημάτων κ.α. Μάλιστα το τέρβιο είναι και από τα πλέον σπάνια μέλη αυτής της ομάδας μετάλλων και η εξόρυξη του γίνεται σε ποσοστό 99% σε μια περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας.
«Αναπτύξαμε μια νέα μέθοδο που καθιστά δυνατή τη λήψη πιο λεπτομερών ατμοσφαιρικών πληροφοριών. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο ανακαλύψαμε επτά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τέρβιου που δεν έχει βρεθεί ποτέ πριν στην ατμόσφαιρα οποιουδήποτε εξωπλανήτη και προκαλεί μεγάλη έκπληξη η ύπαρξη του στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη. Η ανίχνευση βαρέων στοιχείων στις ατμόσφαιρες των εξαιρετικά καυτών εξωπλανητών είναι ένα ακόμη βήμα προς την εκμάθηση του πώς λειτουργούν οι ατμόσφαιρες των πλανητώνΌσο καλύτερα γνωρίζουμε αυτούς τους πλανήτες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να βρούμε τη Γη 2.0 στο μέλλον» αναφέρει ο Νίκολας Μπορσάτο του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Naftemporiki.gr
