Ένας δεινόσαυρος που ζούσε στην ανατολική Ασία πριν από περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια διέθετε όπως φαίνεται τον μακρύτερο λαιμό στον κόσμο των δεινοσαύρων και γενικότερα κάποιου όντος που έκανε την εμφάνιση του στον πλανήτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Journal of Systematic Palaeontology» διεθνής ομάδα ερευνητών αναφέρει ότι ο Μαμεχίνσαυρος (Mamenchisaurus sinocanadorum), είχε λαιμό μήκους 15 μέτρων.
Απολιθώματα του δεινόσαυρου είχαν εντοπιστεί το 1987 σε βράχους ηλικίας 162 εκατομμυρίων ετών στη βορειοδυτική Κίνα αλλά η ερευνητική ομάδα έκανε μια επανεκτίμηση των ευρημάτων επικεντρώνοντας την προσοχή της στο μέγεθος του λαιμού του ζώου. Ο Μαμεχίνσαυρος ήταν ένας δεινόσαυρος που ανήκε στην οικογένεια των γιγάντιων φυτοφάγων σαυρόποδων. Το μήκος του από την ουρά μέχρι το κεφάλι έφτανε τα 50 μέτρα από το και ζύγιζε περισσότερους από 70 τόνους. Αν και τα απολιθώματα που έχουν ανακαλυφθεί είναι λίγα οι ερευνητές μπόρεσαν να υπολογίσουν το μήκος του λαιμού του συγκρίνοντας τα υπολείμματα με πλήρη απολιθώματα που ανήκουν σε συγγενικά είδη δεινόσαυρων.
«Ο Μαμεχίνσαυρος μπορεί να είναι δεινόσαυρος με το μεγαλύτερο λαιμό που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής, αλλά οι πιθανότητες να υπήρχαν δεινόσαυροι με ακόμη μεγαλύτερο μέγεθος και λαιμό που ζούσαν την Ιουράσιο Περίοδο στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η Κίνα είναι αρκετές», αναφέρει ο Άντριου Μουρ, παλαιοντολόγος στο Πανεπιστήμιο Stony Brook στη Νέα Υόρκη, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Ο μακρύς λαιμός ήταν αυτός που επέτρεπε στα σαυρόποδα να αναπτύξουν τα τεραστίων διαστάσεων σώματα τους. Επέτρεπε στα ζώα να βόσκουν τεράστιες εκτάσεις βλάστησης ενώ στέκονταν σε ένα σημείο, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούσαν να πάρουν τόνους τροφής χωρίς να ξοδέψουν πολλή ενέργεια. Ο μακρύς λαιμός μπορεί επίσης να βοήθησε τα ζώα να διατηρηθούν δροσερά αυξάνοντας την επιφάνειά τους , ένα εξελικτικό «κόλπο» που χρησιμοποιούν και οι ελέφαντες με τα μεγάλα αυτιά τους.
Naftemporiki.gr
