Δεν είναι λίγοι εκείνοι που για διαφόρους λόγους προσπαθούν να δείξουν μέσα στα social media ότι έχουν έντονη κοινωνική ζωή ενώ στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στη διάθεση τους έχουν ανάμεσα στα άλλα και κάποια εργαλεία όπως προγράμματα επεξεργασίας φωτογραφιών για να τοποθετήσουν τον εαυτό τους σε κάποια κοινωνική εκδήλωση ή γεγονός. Όμως αυτή η επιλογή ενέχει τον κίνδυνο να εμφανισθεί κάποιος από τους άλλους εμφανιζόμενους στις φωτογραφίες να αποκαλύψει την αλήθεια.
Χείρα βοηθείας έρχεται να δώσει στους χρήστες που θέλουν να δημιουργήσουν ψεύτικη κοινωνική ζωή ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνων τεχνητής νοημοσύνης. Το πρόγραμμα Midjourney δημιουργεί εικόνες ενός ατόμου από γραπτές οδηγίες ή δεδομένα που λαμβάνει. Μέχρι σήμερα το πρόγραμμα χρησιμοποιούνταν για να δημιουργήσει κάποιος διαφόρων ειδών πορτρέτα του.
Ενας χρήστης του Twitter αποφάσισε να δημιουργήσει μια νέα εφαρμογή του προγράμματος η οποία δεν τοποθετεί κάποιον μέσα σε μια υπαρκτή φωτογραφία αλλά δημιουργεί μια εικόνα κοινωνικής εκδήλωσης η οποία δεν έχει συμβεί ποτέ και οι παριστάμενοι είναι ανύπαρκτα πρόσωπα. Με απλά λόγια το πρόγραμμα δημιουργεί για παράδειγμα, φωτογραφίες από ένα πάρτι που δεν έχει γίνει ποτέ και όσοι εμφανίζονται στις φωτογραφίες εκτός φυσικά από τον χρήστη του προγράμματος είναι πρόσωπα που «εμπνεύστηκε» η τεχνητή νοημοσύνη του συστήματος. Ετσι ο χρήστης μπορεί με ασφάλεια να επικοινωνήσει στον κοινωνικό και διαδικτυακό του περίγυρο την (ψεύτικη) κοινωνική του ζωή.
Όμως προς το παρόν η εφαρμογή αυτή έχει τεχνικά ελαττώματα και οι εικόνες των ανθρώπων που παράγει έχουν κάποιες ανατομικές ατέλειες και αν κάποιος παρατηρήσει με λίγη προσοχή τις φωτογραφίες μιας κοινωνικής εκδήλωσης που μοιράζεται κάποιος στα social media δείχνοντας ότι ήταν παρών σε αυτή θα δει κάποιους από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση να ποζάρουν χαμογελώντας χωρίς όμως να διαθέτουν δόντια ή να κρατούν κάποιο αντικείμενο (π.χ ποτήρι) και το χέρι που το κρατά αντί για πέντε να έχει δέκα δάκτυλα.
Βέβαια είναι απλά θέμα χρόνου το σύστημα να βελτιωθεί και οι εικόνες που θα παράγει να είναι τέλειες και έτσι να μπορεί κάποιος να παρουσιάζει χωρίς φόβο την ανύπαρκτη κοινωνική του ζωή. Το πώς φτάσαμε στη χρήση τέτοιου είδους εφαρμογών είναι ένα άλλης τάξης ζήτημα στο οποίο θα πρέπει να κληθούν να απαντήσουν ειδικοί των κοινωνικών επιστημών και των ψυχολόγων….
Naftemporiki.gr