Καθώς το James Webb ξεκίνησε πλέον να μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς λειτουργίας μετά την εντυπωσιακή του πρεμιέρα αρχίζουμε σιγά σιγά να μαθαίνουμε διάφορα νέα στοιχεία αλλά και κάποια μικρά «μυστικά» για τον τρόπο λειτουργίας του.
Μπορεί το James Webb να καταγράφει δεκάδες φορές μεγαλύτερη ποσότητα δεδομένων από ότι το Hubble ημερησίως (57 GB το JW έναντι 1-2 GB το Hubble) όμως λόγω των προηγμένων του οργάνων και της ισχύος του το James Webb καταγράφει αυτά τα 57 GB σε μόλις δύο ώρες.
Δεδομένου ότι στο James Webb έχει τοποθετηθεί ένας σκληρός δίσκος χωρητικότητας 68 GB υπήρξαν ερωτηματικά για αυτή την επιλογή. Εύλογα αναρωτήθηκαν πολλοί γιατί τοποθετήθηκε ένας τόσο μικρής χωρητικότητας σκληρός δίσκος από την στιγμή που το τηλεσκόπιο μπορεί να καταγράφει πολύ μεγαλύτερο όγκο δεδομένων καθημερινά.
Η απάντηση που δίνουν οι μηχανικοί οι οποίοι ασχολήθηκαν με αυτό το ζήτημα στο διαστημικό τηλεσκόπιο είναι ότι χρησιμοποιήθηκε μικρής χωρητικότητας σκληρός δίσκος για δύο λόγους. Πρώτον επειδή θεωρήθηκε πιο ασφαλής λύση για την αποθήκευση των δεδομένων και δεύτερον επειδή έτσι θα μπορούσε να γίνει πιο εύκολα και κυρίως πιο γρήγορα η μετάδοση αυτών των δεδομένων στη Γη.
Σύμφωνα με τους μηχανικούς του James Webb δημιουργείται καθημερινά ένα χρονικό παράθυρο τεσσάρων ωρών μέσα στα οποίο το κέντρο ελέγχου της αποστολής συνδέεται με το τηλεσκόπιο και λαμβάνει τα δεδομένα. Ο χρόνος αυτός θεωρείται εξαιρετικά γρήγορος και ήταν ο λόγος που προτιμήθηκε αυτή η μέθοδος. Αφού τα δεδομένα «κατέβουν» από το τηλεσκόπιο στους υπολογιστές στης Γης στη συνέχεια γίνεται διαγραφή του από τον σκληρό δίσκο του James Webb για να επαναληφθεί την επόμενη μέρα η διαδικασία.
Όσον αφορά τον επόμενο στόχο του τηλεσκοπίου αυτός όπως ανέφερε σε ομιλία του στο Ίδρυμα Ευγενίδου ο Τόμας Ζουρμπούκεν, διευθυντής Διοίκησης Επιστημονικών Αποστολών της NASA είναι το σύστημα TRAPPIST-1. To σύστημα TRAPPIST- βρίσκεται 39 έτη φωτός ή περίπου 235 τρισεκατομμύρια μίλια μακριά. Αποτελείται από ένα πολύ μικρό άστρο, ένα σχετικά ψυχρό «νάνο Μ», το πιο κοινό είδος στο σύμπαν, με περίπου το 9% της μάζας του ήλιου μας και γύρω στο 12% της ακτίνας του.
Έχουν εντοπιστεί να υπάρχουν σε αυτό το άστρο επτά πλανήτες που έχουν περίπου το μέγεθος της Γης, και τρεις από αυτούς – οι e,f και g – θεωρείται πως βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη: Την περιοχή του διαστήματος γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης θα μπορούσε να έχει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του, δημιουργώντας πιθανότητες για την ύπαρξη ζωής. Ο d βρίσκεται στην εσωτερική άκρη της ζώνης, ενώ o h είναι αμέσως έξω από την εξωτερική.
Όπως είναι ευνόητο το σύστημα αυτό αποτελεί ιδανικό στόχο παρατήρησης για τους αστρονόμους και το πιο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος το οποίο μπορεί να πραγματοποιεί μελέτες για τις ατμοσφαιρικές και χημικές συνθήκες που επικρατούν σε εξωπλανήτες δεν θα μπορούσε παρά να στρέψει το βλέμμα του στο TRAPPIST-1. Αναμένουμε λοιπόν πολύ σύντομα εικόνες και δεδομένα από αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον σύστημα που θα στείλει το James Webb.
