Η μέχρι σήμερα διαστημική δραστηριότητα της ανθρωπότητας έχει δημιουργήσει μια μεγάλη χωματερή έξω ακριβώς από την γήινη ατμόσφαιρα. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος εκτιμά ότι υπάρχουν περί τα 130 εκατ. διαστημικά σκουπίδια με διάμετρο μέχρι ένα εκατοστό και περίπου 34 χιλιάδες με διάμετρο ως και δέκα εκατοστά τα οποία είναι και τα πιο επικίνδυνα. Ο όγκος αυτών των αντικειμένων αυξάνεται συνεχώς όσο αυξάνεται ο αριθμός των κάθε είδους διαστημικών αποστολών αλλά και από τις συγκρούσεις των διαστημικών σκουπιδιών είτε μεταξύ τους είτε με άλλα εν λειτουργία διαστημικά συστήματα και εγκαταστάσεις όπως οι διαστημικοί σταθμοί.
Στο τραπέζι έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια διάφορες ιδέες για την απομάκρυνση ή καταστροφή των διαστημικών σκουπιδιών. Ορισμένες από αυτές τις ιδέες έχουν μετατραπεί σε πρωτότυπα συστήματα με κάποια από αυτά να έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία. Όμως όλα αυτά τα συστήματα έχουν δυνατότητα εξουδετέρωσης ενός διαστημικού σκουπιδιού κάθε φορά γεγονός που δεν δημιουργεί αισιοδοξία για λύση του προβλήματος.
Η Κίνα δοκίμασε μυστικά όπως συνηθίζει ένα τέτοιου είδους μηχανισμό ο οποίος προσεγγίζει το πρόβλημα με ένα διαφορετικό από τους υπάρχοντες τρόπους και στη θεωρία τουλάχιστον ακούγεται πιο… βιώσιμη λύση. Ερευνητές του Ινστιτούτου 805 της Ακαδημίας Τεχνολογίας Διαστημικών Πτήσεων (SAST) της Κίνας που εδρεύει στη Σαγκάη τοποθέτησαν ένα τεράστιο ιστίο σε ένα πύραυλο Long March-2D Y64 που εκτοξεύτηκε πριν από τρεις εβδομάδες.
To ιστίο με εμβδαδόν 25 τετρ. μέτρα ξεδιπλώθηκε όταν ο πύραυλος απελευθέρωσε το φορτίο του και υποχρέωσε το τμήμα του πυραύλου που θα μετατρεπόταν σε διαστημικό σκουπίδι περιφερόμενο με ταχύτητα γύρω από τη Γη να εισέλθει στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας και να καταστραφεί. Όπως είναι ευνόητο αν το σύστημα αυτό αποδειχθεί λειτουργικό τότε από εδώ και στο εξής θα διακοπεί η παραγωγή διαστημικών σκουπιδιών αφού αυτά θα καταστρέφονται εν τη γενέσει τους.
