«Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά; Δεν μπορεί να γίνει καλύτερα;». Αυτό το ερώτημα καθοδηγούσε πάντα τον Άντον Φίλιπς. «Η φαντασία είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία που οδηγούν στην επιτυχία», έχει πει. «Όμως και το θάρρος, όπως και το αίσθημα καθήκοντος».
Και πράγματι η ιστορία του Ολλανδού επιχειρηματία, που γεννήθηκε σαν σήμερα, 14 Μαρτίου 1874, και έχτισε με τον αδελφό του έναν ευρωπαϊκό κολοσσό, δείχνει πως τα λόγια αυτά δεν είναι τυχαία.
Από το Λονδίνο στο Αϊντχόβεν
Τον Ιανουάριο του 1895, ο 20χρονος Άντον Φίλιπς φτάνει στο Αϊντχόβεν μετά από πρόσκληση του πατέρα του, Φρέντερικ, για να βοηθήσει τον αδελφό του, τον 36χρονο Γκέραρντ, στις εμπορικές δραστηριότητες της οικογενειακής επιχείρησης. Μέχρι τότε, ο Άντον εργάζεται στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, αλλά αποδέχεται να εργαστεί προσωρινά για έξι μήνες στο εργοστάσιο ηλεκτρικών λαμπτήρων.
Όμως, η παραμονή του δεν είναι προσωρινή. Οι εμπορικές του ικανότητες ξεχωρίζουν αμέσως. Οι γνώσεις του από τη Σχολή Εμπορίου στο Άμστερνταμ και η εμπειρία του από το χρηματιστήριο τον βοηθούν να προωθήσει τις λάμπες του εργοστασίου.
Ταξιδεύοντας με μια βαλίτσα γεμάτη λάμπες
Ο Άντον δεν είναι απλώς ένας υπάλληλος – είναι ένας άνθρωπος με αποστολή. Οι λάμπες του Γκέραρντ πρέπει να φωτίσουν τον κόσμο. Με μια βαλίτσα γεμάτη δείγματα, ταξιδεύει ασταμάτητα, επιλέγοντας την τρίτη θέση στο τρένο για οικονομία. «Είχα υπερηφάνεια στο να ξοδεύω όσο το δυνατόν λιγότερα», θυμάται αργότερα. Περνά 21 νύχτες τον μήνα στα τρένα, επιστρέφοντας συχνά στο Αϊντχόβεν γεμάτος τσιμπήματα από ψύλλους και ψείρες.
Αλλά η ικανοποίηση έρχεται με κάθε πώληση. Ξεκινώντας από την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Γερμανία, καταφέρνει να ανοίξει αγορές στη Ρωσία, την Ισπανία και την Ιταλία. Μέσα σε πέντε χρόνια, δημιουργεί ένα δίκτυο 28 πρακτορείων σε όλο τον κόσμο, από το Μπουένος Άιρες έως τη Γιοκοχάμα.
Το 1910, ταξιδεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και, χάρη στη γοητεία και το εμπορικό του πνεύμα, εξασφαλίζει τον απαραίτητο εξοπλισμό για την παραγωγή της νέας λάμπας μεταλλικού νήματος.
Από τις λάμπες στις ακτίνες Χ και το ραδιόφωνο
Όταν ο Γκέραρντ αποσύρεται το 1922, ο Άντον αναλαμβάνει μόνος τη διεύθυνση της εταιρείας. Το 1927, του γράφει: «Είναι πολύ απασχολημένοι εδώ με κάθε είδους καινοτομίες… όλοι εργάζονται στο μέγιστο για να αυξήσουν την ποιότητα και την ποσότητα».
Η Philips δεν παράγει πλέον μόνο λάμπες. Έχει επεκταθεί στην κατασκευή γυαλιού, σωλήνων ακτίνων Χ και, κατόπιν αιτήματος του ραδιοφωνικού πρωτοπόρου Hanso Idzerda, λαμπτήρων ραδιοφώνου. Σύντομα, η εταιρεία αρχίζει να κατασκευάζει και ολόκληρες ραδιοφωνικές συσκευές.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920, η Philips έχει θυγατρικές σε 24 χώρες, έξι εκτός Ευρώπης. Το 1929, ο Άντον δίνει προσωπικά χειραψία στον 20.000ό εργαζόμενο στο Αϊντχόβεν. Το 1932, πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου ραδιοφώνου, η εταιρεία γιορτάζει την πώληση του εκατομμυριοστού ραδιοφώνου της.
Η φροντίδα για τους εργαζομένους και η αγάπη για τον αθλητισμό
Το 1921, ο Άντον και η σύζυγός του, Άννα Φίλιπς-ντε Γιονγκ, ιδρύουν το Ταμείο Αναψυχής Philips-de Jongh, προωθώντας τη σωματική και ψυχική ευημερία των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Από σκακιστικά κλαμπ μέχρι μαθήματα ανθοδετικής, η εταιρεία στηρίζει δεκάδες πρωτοβουλίες.
Ένα χρόνο πριν, δωρίζουν ένα δάσος 25 στρεμμάτων στους πολίτες του Αϊντχόβεν, δημιουργώντας το πάρκο Philips-de Jongh Wandelpark. Ο Άντον, λάτρης της φύσης και του αθλητισμού, παίζει τένις, κάνει πεζοπορία στα βουνά και μέχρι τα γεράματά του βρίσκεται συχνά στο αγαπημένο του γήπεδο γκολφ.
«Ο αθλητισμός κρατά το μυαλό ζωντανό, διδάσκει γρήγορη λήψη αποφάσεων και ενισχύει το πνεύμα συνεργασίας», λέει χαρακτηριστικά.
Το τέλος μιας εποχής
Στις 6 Ιουλίου 1939, ο Άντον αποχωρεί από την προεδρία της εταιρείας, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον γαμπρό του, Φρανς Ότεν. Ωστόσο, παραμένει πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου έως λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, το 1951.
Η κληρονομιά του δεν είναι μόνο μια παγκόσμια επιχειρηματική αυτοκρατορία, αλλά και ένα όραμα: η πίστη ότι το μέλλον χτίζεται με φαντασία, θάρρος και αίσθημα καθήκοντος.
