Skip to main content

Πώς τα βαρέλια έφτασαν να στοιχίζουν δύο φορές περισσότερο από το πετρέλαιο μέσα τους

Ο τραπεζίτης, ο «συνταγματάρχης» και ο σιδεράς που έθεσαν τις βάσεις για τη βιομηχανία πετρελαίου στις ΗΠΑ

Πώς πείθεις επενδυτές να στηρίξουν μία μη δοκιμασμένη μέθοδο για να βγάλουν από το έδαφος έναν μη δοκιμασμένο πόρο; Και τι συμβαίνει όταν την ξαφνική επιτυχία, ακολουθεί μία απροσδόκητη αποτυχία; Αυτή είναι η ιστορία της γέννησης της αγοράς πετρελαίου στις ΗΠΑ.

«Μα Τάουνσεντ, πετρέλαιο να βγαίνει από το έδαφος; Είναι δυνατόν να αντλείς πετρέλαιο από τη γη όπως αντλείς νερό; Ανοησίες! Είσαι τρελός». Αυτά ήταν τα σχόλια που άκουγε ο τραπεζίτης του Νιου Χέιβεν, Τζέιμς Τάουνσεντ, όταν αναζήτησε επενδυτές για μια μη δοκιμασμένη μέθοδο άντλησης ενός μη δοκιμασμένου πόρου.

Ο Τάουνσεντ συγκέντρωσε πολύ λίγα χρήματα για το εγχείρημα. Ήταν τόσο απογοητευμένος, που έστειλε μια επιστολή στον «συνταγματάρχη», όπως ήταν το προσωνύμιο του Ε. Λ. Ντρέικ, αρχι-εργολάβου, που είχε αναλάβει το φιλόδοξο project. «Σταμάτα τη δουλειά και μάζεψε» έγραφε.

Εκείνος αγνόησε την επιστολή και συνέχισε έως ότου το τρυπάνι χτύπησε πετρέλαιο. Το «Drake Well», όπως ονομάστηκε, ήταν το πρώτο εμπορικό κοίτασμα πετρελαίου στις ΗΠΑ. Ξεκίνησε αθόρυβα. Το τρυπάνι έπεσε σε μια χαραμάδα 21,5 μέτρα κάτω από το έδαφος και στη συνέχεια γλίστρησε ακόμη 15 εκατοστά.

Το γεωτρύπανο και η φρενίτιδα

Το γεωτρύπανο χειριζόταν ο σιδεράς Γουίλιαμ Σμιθ, γνωστός ως «θείος Μπιλ». Ήταν ένα ζεστό μεσημέρι του Αυγούστου, το 1859, όταν καβάλησε το  το μουλάρι του για να μεταφέρει παντού τα νέα: «Χτύπησα πετρέλαιο, χτύπησα πετρέλαιο!», φώναζε, διαδίδοντας την είδηση.

Την επομένη επέστρεψε στην πειραματική πετρελαιοπηγή του στο Τίτουσβιλ της Πενσυλβάνια. Κοίταξε μέσα στον σωλήνα και είδε ένα σκούρο υγρό να επιπλέει πάνω από το νερό. Πήρε ένα δείγμα και επιβεβαίωσε ότι ήταν πετρέλαιο. Η άντληση πετρελαίου με τρυπάνι ήταν μια εντελώς νέα τεχνική και ο Σμιθ χρησιμοποιούσε εξοπλισμό που προοριζόταν για εξόρυξη αλατιού.

Η ανακάλυψη αυτή πυροδότησε μία φρενίτιδα για την απόκτηση γης στην περιοχή προκειμένου όλοι να δοκιμάσουν την τύχη τους. Το Τίτουσβιλ «μεγάλωσε» σε μια πόλη 9.046 κατοίκων και έγινε η πετρελαϊκή πρωτεύουσα των ΗΠΑ.

Ήταν τόσο σίγουροι οι πετρελαιάδες της Πενσυλβάνια πως η πολιτεία είχε προικιστεί με ένα μοναδικό χάρισμα της φύσης που χρησιμοποιούσαν τη ρήση: «Θα πίνω κάθε σταγόνα πετρελαίου που θα βρεθεί δυτικά του ποταμού Οχάιο».

Πολύ σύντομα το πετρέλαιο έρεε άφθονο, χαρίζοντας αρχικά κέρδη στους κατόχους του.  Ένας από τους πρώτους που άκουσαν για την ανακάλυψη ήταν ο Τζον Ντ. Ρόκφελερ.

Χάρη στο επιχειρηματικό του ένστικτο και την ιδιοφυία του, έγινε ηγετική φυσιογνωμία στη βιομηχανία πετρελαίου των ΗΠΑ. Το 1859, μαζί με έναν συνεργάτη του διαχειρίζονταν μια εταιρεία προμηθειών στο Κλίβελαντ. Σύντομα το πούλησαν και έχτισαν ένα μικρό διυλιστήριο (που εξελίχθηκε σε μία πανίσχυρη αυτοκρατορία).

Τα 49 λεπτά που διέλυσαν έναν πετρελαϊκό γίγαντα 41 ετών

Το πετρέλαιο ρέει, οι τιμές πέφτουν

Καθώς όμως η χρήση του πετρελαίου ήταν ακόμη περιορισμένη, η προσφορά ξεπέρασε τη ζήτηση, οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα και το πρόβλημα πλέον ήταν τι θα γίνει με τις περίσσειες ποσότητες.

Τα βαρέλια ουίσκι επελέγησαν ως το πρώτο μέσο για την αποθήκευση. Και ήταν τόσο πολύτιμα, που η τιμή των βαρελιών έφτασε να είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή του πετρελαίου μέσα τους. Αυτή η αποτυχία ήταν προσωρινή.

Οι έρευνες συνεχίστηκαν και πολύ πιο πλούσια κοιτάσματα ανακαλύφθηκαν στις δυτικές πολιτείες. Λίγες δεκαετίες μετά, το πετρέλαιο ήταν η πρώτη με διαφορά πηγή πλούτου στις ΗΠΑ.

Ο μεγάλος σταθμός του 1901

Η ανακάλυψη του θερμοπίδακα Spindletop το 1901 ήταν ο σταθμός που οδήγησε τη βιομηχανία πετρελαίου σε τεράστια ανάπτυξη.

Μέσα σε έναν χρόνο από την ανακάλυψη, περισσότερες από 1.500 εταιρείες πετρελαίου είχαν ιδρυθεί.

Ο μαύρος χρυσός έγινε το κυρίαρχο καύσιμο του 20ου αιώνα και το απόλυτο καύσιμο για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας.