Στη γερμανική ιστορία έχει μείνει γνωστή ως Geheimtreffen vom 20. Februar – δηλαδή η μυστική συνάντηση της 20ης Φεβρουαρίου. Έλαβε χώρα το 1933, λίγες εβδομάδες αφότου είχε οριστεί καγκελάριος ο Αδόλφος Χίτλερ. Ο νέος ηγέτης υποδέχθηκε στην επίσημη κατοικία του πρόεδρου της Ράιχσταγκ, Xέρμαν Γκέρινγκ, στο Βερολίνο, τους 25 πλουσιότερους βιομήχανους της Γερμανίας.
Σκοπός του ήταν να συγκεντρώσει κεφάλαια για την προεκλογική εκστρατεία του Ναζιστικού Κόμματος. Οι γερμανικές εκλογές επρόκειτο να διεξαχθούν στις 5 Μαρτίου 1933. Το Ναζιστικό Κόμμα ήθελε να επιτύχει την πλειοψηφία των δύο τρίτων για να περάσει τον Εξουσιοδοτικό Νόμο και ήθελε να συγκεντρώσει 3 εκατομμύρια Ράιχσμαρκ για να χρηματοδοτήσει την εκστρατεία του. Ο στόχος επετεύχθη.
Ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο οποίος στο ημερολόγιό του εμφανιζόταν απαισιόδοξος την προηγουμένη της συνάντησης για την έκβασή της, την επομένη έγραφε:
«Ο Γκέρινγκ φέρνει τα χαρμόσυνα νέα ότι τρία εκατομμύρια είναι διαθέσιμα για τις εκλογές. Υπέροχο πράγμα! Ειδοποιώ αμέσως όλο το τμήμα προπαγάνδας. Και μια ώρα αργότερα, οι μηχανές κροταλίζουν. Τώρα θα ενεργοποιήσουμε την προεκλογική εκστρατεία. . . Σήμερα η δουλειά είναι διασκεδαστική. Τα λεφτά είναι εκεί».
Ο Χίτλερ με τη στήριξη της βιομηχανίας και με τον Εξουσιοδοτικό Νόμο της 23ης Μαρτίου 1933 έγινε παντοδύναμος: Η κυβέρνησή του μπορούσε να θεσπίζει νόμους χωρίς την έγκριση της Ράιχσταγκ.
Η «πόρτα» στον … Χίτλερ
Εκείνο το απόγευμα της 20ης Φεβρουαρίου 1933 ο Αδόλφος Χίτλερ συνάντησε για πρώτη φορά και τον Γκούσταφ Κρουπ, επικεφαλής του γερμανικού ομίλου βαριάς βιομηχανίας «Friedrich Krupp AG» και πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών.
Ο Χίτλερ είχε επιδιώξει να συναντήσει τον πανίσχυρο βιομήχανο και 5 χρόνια νωρίτερα, πηγαίνοντας στο εργοστάσιο της Krupp στο Έσσεν. Αλλά του είχαν αρνηθεί την είσοδο στην πύλη. Μέσα σε μία πενταετία ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Όταν έλαβε χώρα η μυστική συνάντηση, ο Χίτλερ απείχε μόλις έναν μήνα από την Πράξη που θα του έδινε εξουσίες δικτάτορα. Εκείνος χρειαζόταν όπλα για τους σκοπούς του και η Krupp ήξερε ότι μπορεί συνεργαζόμενη στενά με το καθεστώς των Ναζί να πλουτίσει.
Και ο ξαφνικός έρωτας
Ο ξαφνικός «έρωτας» της Krupp, της ισχυρότερης τότε βιομηχανίας πυρομαχικών στον κόσμο, εξελίχθηκε σε «γάμο» με το ναζιστικό καθεστώς. Εν μία νυκτί ο Γκούσταφ Κρουπ έγινε κορυφαίος χρηματοδότης και υποστηρικτής του Χίτλερ. «Αμέσως μόλις ο Χίτλερ ορίστηκε καγκελάριος, ο χερ φον Κρουπ έγινε σούπερ – Ναζί» είχε πει χαρακτηριστικά ο βιομήχανος, Φριτς Θίσεν.
Η Krupp έλαβε την πρώτη της παραγγελία για 135 άρματα μάχης Panzer I το 1933 και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατασκεύασε άρματα μάχης, πυρομαχικά, όπλο για το πυροβολικό και το Πολεμικό Ναυτικό. Το ναυπηγείο Friedrich Krupp Germaniawerft δρομολόγησε το καταδρομικό Prinz Eugen, καθώς και πολλά από τα γερμανικά U-boat (130 μεταξύ 1934 και 1945) χρησιμοποιώντας προσυναρμολογημένα εξαρτήματα.
Στη δεκαετία του 1930, η Krupp ανέπτυξε δύο πυροβόλα των 800 mm, το Schwerer Gustav και το Dora. Ήταν τα μεγαλύτερα που χρησιμοποιήθηκαν ποτέ από στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου και ζύγιζαν σχεδόν 1.344 τόνους. Πιο κρίσιμη για τις επιχειρήσεις του γερμανικού στρατού ήταν η ανάπτυξη από την Krupp του περίφημου αντιαεροπορικού πυροβόλου των 88 χλστ.
Σε μια ομιλία του προς τη νεολαία, ο Αδόλφος Χίτλερ έλεγε: «Στα μάτια μας, ο Γερμανός νέος του μέλλοντος πρέπει να είναι αδύνατος, γρήγορο σαν λαγωνικό και σκληρός σαν ατσάλι Krupp».
Η Krupp Industries απασχολούσε εργάτες που στρατολογήθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς από όλη την Ευρώπη. Αυτοί οι εργάτες πληρώνονταν αρχικά, αλλά στη συνέχεια κρατήθηκαν ως σκλάβοι. Χιλιάδες λιμοκτονούσαν, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο βιβλίο The Arms of Krupp. Η ναζιστική Γερμανία κράτησε δύο εκατομμύρια Γάλλους αιχμαλώτους αιχμαλώτους το 1940 ως καταναγκαστικούς εργάτες καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Ο μεγαλύτερος αριθμός εργαζόταν στο γιγάντιο χαλυβουργείο Krupp στο Έσσεν.
