Όταν μιλάμε για «αυτοκρατορίες» πετρελαίου, τα πρώτα ονόματα που έρχονται στον νου αυτά της Standard Oil και της οικογένειας Ροκφέλερ.
Από το 1870 έως και το 1911 ο Τζον Ντ. Ροκφέλερ, μέσω της Standard Oil, ήλεγχε σχεδόν όλη την παραγωγή, την επεξεργασία, την εμπορία και τη μεταφορά πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η πετρελαϊκή αυτή αυτοκρατορία έχει τις ρίζες της στο 1863, όταν ο Ροκφέλερ αποφάσισε να συνεργαστεί με τους Μόρις Μπ. Κλαρκ και Σάμιουελ Άντριους σε μια επιχείρηση διύλισης πετρελαίου στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Οι συνιδρυτές δεν είχαν απόλυτη ταύτιση ως προς το όραμα και τη στρατηγική. Οι φιλοδοξίες του Ροκφέλερ ήταν εξαρχής πολύ μεγάλες.
Το δάνειο και ο έλεγχος
Έτσι το 1865 αποφάσισε να εξαγοράσει το μερίδιο του Μόρις Κλαρκ για να αποκτήσει εκείνος πλειοψηφική συμμετοχή και κατά συνέπεια τον έλεγχο αποφάσεων και κινήσεων. Ήταν μόλις 25 ετών τότε, αλλά πίστευε στον εαυτό του και τις ικανότητές του. Χρειαζόταν όμως και κάτι ακόμη: Χρήματα. Συγκεκριμένα 72.500 δολάρια σε μετρητά, αφού αυτό απαιτούσε ο Κλαρκ για να πουλήσει το μερίδίο του.
Ο ίδιος ο Τζον Ντ. Ροκφέλερ είχε πει αργότερα σε συνέντευξή του: «Είχα λιώσει τα παντελόνια μου, παρακαλώντας γονατιστός τους τραπεζίτες για ένα τόσο μεγάλο δάνειο σε μετρητά».
«Δεν κάνουμε μπίζνες για την υγεία μας, αλλά για τα δολάρια»: Η ομολογία ενός μεγάλου του πετρελαίου
Εξαλείφοντας τον ανταγωνισμό
Δύο χρόνια αργότερα κάλεσε τον Χένρι Φλάγκλερ να συμμετάσχει ως συνεργάτης στο εγχείρημα. Μέχρι το 1870 η εταιρεία των Ροκφέλερ, Άντριους και Φλάγκλερ, λειτουργούσε τα μεγαλύτερα διυλιστήρια στο Κλίβελαντ. Στο τέλος του ίδιου έτους ιδρύθηκαν η Standard Oil σε εκείνες τις εγκαταστάσεις.
Μέχρι το 1880, μέσω της εξάλειψης των ανταγωνιστών, εξαγορές άλλων εταιρειών και ευνοϊκών εκπτώσεων ήλεγχε τη διύλιση του 90% με 95% του συνόλου του πετρελαίου που παράγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι τραπεζίτες που είχαν πει «ναι» στο δάνειο σίγουρα δεν το είχαν μετανιώσει.
