Γεννήθηκε σαν σήμερα, 29 Ιανουαρίου 1840, και άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στη βιομηχανία του καυσίμου, στο οποίο στηρίζεται η παγκόσμια οικονομία: του πετρελαίου. Ο λόγος για τον Χένρι Χάτλεστον Ρότζερς, έναν από τους «λοχαγούς» του Τζον Ντ. Ροκφέλερ, ο οποίος και συνέλαβε και υλοποίησε τον πρώτο μεγάλο πετρελαιαγωγό.
Εργαζόταν ατελείωτες ώρες και περίμενε το ίδιο και από τα άλλα στελέχη της Standard Oil, στην επέκταση της οποίας είχε καθοριστική συμβολή. Ο σκληρός χαρακτήρας του και το συνεχές «κυνήγι» για κυριαρχία της Standard Oil στην αγορά και περισσότερα κέρδη, του χάρισε το προσωνύμιο «Hell Hound Rogers».
Όταν κάποια στιγμή άνοιξε έρευνα για τις πρακτικές της Standard Oil, είπε, μεταξύ άλλων, στην κατάθεσή του στο Κογκρέσο: «Δεν κάνουμε μπίζνες για την υγεία μας, αλλά για τα δολάρια». Η φράση αυτή συνοψίζει από τη μία το πώς αντιμετώπιζε τη δουλειά του, αλλά από την άλλη τον αδικεί. Δεν ήταν μόνο το χρήμα, που τον ενδιέφερε, αλλά και η εξέλιξη, η καινοτομία. Η πρώτη του τεράστιας σημασίας συμβολή στη βιομηχανία πετρελαίου, ήταν η επινόηση του μηχανήματος, που χωρίζει τη νάφθα από το αργό.
Ήταν επίσης ο εμπνευστής ενός πολύ μεγάλου αγωγού για τη μεταφορά πετρελαίου, σε αντίθεση με τη χρήση σιδηροδρομικών βαγονιών. Τη δεκαετία του 1880, διεύρυνε τα συμφέροντά του πέρα από το πετρέλαιο για να συμπεριλάβει τον χαλκό, τον χάλυβα, τις τράπεζες και τους σιδηρόδρομους, καθώς και την Consolidated Gas Company που παρείχε φυσικό αέριο άνθρακα στις μεγάλες πόλεις.
Μέχρι τη δεκαετία του 1890, καθώς ο Ροκφέλερ αποχωρούσε από την ενεργό δράση, ο Ρότζερς ήταν η κυρίαρχη μορφή στη Standard Oil. Το 1899 ίδρυσε την Amalgamated Copper Trust, με έδρα το Butte της Μοντάνα, που κυριάρχησε σε μια βιομηχανία με υψηλή ζήτηση, καθώς το αμερικανικό έθνος χρειαζόταν σύρμα για την κατασκευή των ηλεκτρικών του δικτύων. Η τελευταία του μεγάλη επιχείρηση ήταν η κατασκευή του Virginian Railway για την εξυπηρέτηση των κοιτασμάτων άνθρακα της Δυτικής Βιρτζίνια.
Ο γοητευτικός… πειρατής
Πέρα από τον εργασιομανή και τον επιτυχημένο επιχειρηματία, υπήρχε και η άλλη πλευρά του Χένρι Ρότζερς. Εκείνη του γοητευτικού και δοτικού ανθρώπου, που έσωσε τον Μαρκ Τουέιν από την οικονομική καταστροφή, χρηματοδότησε τη μόρφωση της Χέλεν Κέλερ και έκανε ακόμη και την Άιντα Τάρμπελ (την αξιωματούχο που κυνήγησε τη Standard Oil με τις έρευνές της) να πει για αυτόν: «Ο πιο ωραίος πειρατής, που ανέμισε ποτέ τη σημαία του στη Wall Street».
Στη βιογραφία του διαβάζουμε: «Ένας περίεργος δυϊσμός χαρακτήριζε τον Ρότζερς. Ανελέητος στις επιχειρηματικές συμφωνίες, αλλά ζεστός και γενναιόδωρος στις προσωπικές του υποθέσεις…Ο Ρότζερς χαιρόταν να ξεπερνά τους συγχρόνους του και να ασκεί εξουσία που προέρχεται από μεγάλο πλούτο. Ωστόσο, άκμασε ακριβώς τη στιγμή που η Χρυσή Εποχή έδινε τη θέση του στην Προοδευτική Εποχή, και ως εκ τούτου η κίνησή του προς την εξουσία ματαιώθηκε από μεταρρυθμίσεις και αλλαγές σε πιο αποδεκτά στυλ διαχείρισης που όριζε ο εικοστός αιώνας».
Συνοδοιπόρος στη ζωή και την ιστορία που έγραψε, η Άμπι Πάλμερ Γκίφορντ. Ήταν μαζί από την εφηβική ηλικία ακόμη και παντρεύτηκαν το 1862. Για ένα διάστημα ζούσαν μαζί σε μια παράγκα με ένα δωμάτιο κατά μήκος του Oil Creek. Η πρώτη τους κόρη, Αν Ίνγκλ Ρότζερς, γεννήθηκε το 1865. Απέκτησαν μαζί πέντε παιδιά, τέσσερα κορίτσια και ένα αγόρι, ενώ έχασαν ένα αγόρι στη γέννα.
O Ρότζερς απεβίωσε στις 19 Μαΐου 1909.
