Οι 33οι Ολυμπιακοί Αγώνες διαβαίνουν πλέον το κατώφλι της Ιστορίας, με τον χρόνο να αρχίσει να μετρά αντίστροφα για την επόμενη διοργάνωση, στο Λος Άντζελες το 2028.
Ως είθισται σε κάθε αθλητική εκδήλωση ανάλογης εμβέλειας κι απήχησης, οι Αγώνες στο Παρίσι είχαν τις δικές τους στιγμές, καλές και κακές, με ενστάσεις, διαμαρτυρίες αλλά και σπουδαίο αγωνιστικό θέαμα. Στιγμές που ο καθείς θα θυμάται ανάλογα με την ένταση που του εντυπώθηκαν, τη βαρύτητά τους και την αίσθηση που κόμισαν στο θυμικό του.
Σε αντίθεση με την Τελετή Έναρξης των Αγώνων που για πρώτη φορά έγινε εκτός σταδίου, κατά μήκος του ποταμού Σηκουάνα με μια ναυτική παρέλαση των αθλητών, η Τελετή της Κυριακης επέστρεψε παραδοσιακά σε στάδιο και συγκεκριμένα στο «Stade de France».
Πιο σύντομη από την Τελετή Έναρξης-που ξεκίνησε στις 20:30 και ολοκληρώθηκε μετά τις 00:30-, η Τελετή Λήξης ξεκίνησε στις 22:00 με την «επιστροφή» των αθλητών στο στάδιο, με την ελληνική ομάδα -παραδοσιακά- να μπαίνει πρώτη με σημαιοφόρους την Ευαγγελία Πλατανιώτη και τον Μανώλη Καραλή.
Συνολικά 206 σημαιοφόροι των συμμετεχόντων Ολυμπιακών αποστολών και εκείνοι της Ολυμπιακής ομάδας προσφύγων, εισήλθαν με τη σειρά τους στο στάδιο, παρελαύνοντας σε μια σκηνή που συμβολικά αναπαριστά έναν…επίπεδο κύκλο. Εννέα χιλιάδες αθλητές και συνοδοί βρέθηκαν στο κέντρο του αγωνιστικού χώρου, ως πρωταγωνιστές του προγράμματος.
Το πρόγραμμα της Τελετής ξεκίνησε με εικόνες από το Παρίσι, την Τελετή Έναρξης, μεγάλες στιγμές από τούς Αγώνες και το τραυγούδι «Κάτω από τον ουρανό του Παρισιού» από την Ζαχό ντε Σαγκαζάν, με τη Χορωδία της Ακαδημίας Handel-Hendrix, στον Κήπο του Κεραμεικού, όπου βρίσκεται το αερόστατο με την Ολυμπιακή Φλόγα.
Ο βωμός έσβησε μόλις ο Μαρσάν πήρε το φανάρι με την Ολυμπιακή Φλόγα.
Ο Λεόν Μαρσάν, ο «βασιλιάς» της κολύμβησης στο Παρίσι 2024, με πέντε μετάλλια, τέσσερα εκ των οποίων χρυσά, νυτμένος με κοστούμι είναι εκείνος που ανέλαβε να μεταφέρει την Ολυμπιακή Φλόγα στο στάδιο από την καρδιά του Λούβρου.
Μόλις ο Γάλλος κολυμβητής πήρε στα χέρια του το φανάρι με την Ολυμπιακή Φλόγα το αερόστατο-βωμός σταμάτησε να λάμπει, μέχρι να λάμψει ξανά για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες (28 Αυγούστου-8 Σεπτεμβρίου).
Τα μετάλλια στις γυναίκες του Μαραθωνίου
Μετά την ολοκήρωση της εισόδου των αθλητών από όλες τις Ολυμπιακές αποστολές και το άκουσμα εμβληματικών τραγουδιών, ο πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ και ο πρόεδρος τoυ World Athletics Σεμπάστιαν Κόε, έκαναν-παραδοσιακά- την απονομή στις τρεις γυναίκες που βρέθηκαν το βάθρο νικητών του Μαραθωνίου.
Η αποθέωση των εθελοντών
Ακολούθησε η είσοδος των ανθρώπων που εκπροσώπησαν τους εθελοντές στους Αγώνες του Παρισιού. Ο αριθμός των εθελοντών ήταν απόλυτα μοιρασμένος σε άνδρες και γυναίκες, με το 20% να προέρχεται από 150 διαφορετικές χώρες.
Δέχθηκαν τις ευχαριστίες από τα νέα μέλη στην επιτροπή αθλητών (AC) της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), Άλισον Φέλιξ (ΗΠΑ, Στίβος),την Κιμ Μπούι (Γερμανία, Γυμναστική), την Τζέσικα Φοξ (Αυστραλία, Κάνοε) και τον Μάρκους Ντάνιελ (Νέα Ζηλανδία, Τένις), των οποίων η θητεία λήγει στους Ολυμπιακούς Αγώνες Μπρίσμπεϊν 2032.
Ήταν η στιγμή που τα φώτα στράφηκαν στους εθελοντές, πριν …πέσει η νύχτα στο στάδιo
Ο «χρυσός εξερευνητής», η ελληνική σημαία και ο εθνικός μας ύμνος
Το «Stade de France» βυθίστηκε στο σκοτάδι για την έναρξη μίας ακόμη παράστασης, που ονομάζεται «Records», «μεταφέροντας» θεατές και τηλεθεατές σε έναν άλλο κόσμο, με πρωταγωνιστή χαρακτήρα τον «χρυσό εξερευνητή». Κατεβαίνοντας από την οροφή του σταδίου ο «χρυσός εξερευνητής», εμπνευσμένος, από πολλές αναφορές από τη γαλλική ιστορική κληρονομιά, ξεκινώντας από την ιδιοφυΐα της Βαστίλης, καθώς και από πλάσματα της επιστημονικής φαντασίας και βιντεοπαιχνίδια.
Στην εκεί εξερεύνησή του του παραδόθηκε η ελληνική σημαία υπό το άκουσμα του εθνικού μας ύμνου, και ακολούθησαν μερικές πραγματικά συγκινητικές στιγμές.
Τα αποσπάσματα από το Ολυμπιακό συνέδριο του Παρισιού στη Σορβόννη
Στη συνέχεια ακούστηκαν αποσπάσματα από το Ολυμπιακό συνέδριο του Παρισιού για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, στις 16 Ιουνίου 1894, στη Σορβόννη, με πρωτοβουλία του Πιερ ντε Κουμπερντέν, και από την ανακοίνωση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής τον Οκτώβριο 1894 :
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα είναι διεθνείς αγώνες, πραγματικά παγκόσμια πρωταθλήματα, στα οποία θα εκπροσωπούνται όλα τα αθλήματα και οι σωματικές ασκήσεις που ασκούνται σήμερα, όπως οι Ολυμπιάδες της Αρχαίας Ελλάδας.
Θέλουμε να πάρουμε από αυτό το μοντέλο των παλαιών αγώνων της Ολυμπίας, τη διπλή αρχή της ομοσπονδίας και της περιοδικότητας. Θα γίνουν το 1896 στην Αθήνα, το 1900 στο Παρίσι και μετά κάθε τέσσερα χρόνια στις διάφορες πρωτεύουσες του Σύμπαντος.
Θα θυμόμαστε επίσης ότι δυνάμει ενός νόμου που τηρούνταν πάντα με θρησκευτικό δεσμό, η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν εποχή ιερής εκεχειρίας για όλους τους Έλληνες.
Ας συγκεντρώσουμε τα διαφορετικά έθνη για τους φιλικούς αγώνες του αθλητισμού και είθε η πιστή τήρηση των κανόνων που διέπουν τα παιχνίδια μας να ανοίξει τις ψυχές τους σε αυτό το αίσθημα αμοιβαίου σεβασμού, που είναι το πρώτο θεμέλιο της διατήρησης της ειρήνης μεταξύ των λαών! »
Γιγάντια σκηνή
Περισσότεροι από εκατό ερμηνευτές, ακροβάτες, χορευτές, ερμηνευτές τσίρκου μεταμόρφωσαν το στάδιο σε μια γιγάντια σκηνή συναυλιών.
Τα κοστούμια, εξ ολοκλήρου ανακυκλωμένα από τον Κέβιν Γκερμανιέρ (εκτός από τα ρούχα των σταρ που ντύθηκαν από τον χορηγό Dior), θα είναι στην παλέτα χρυσού, μαύρου και στρας.
Υπεύθυνη για τη μουσική συνοδεία της παράστασης θα είναι η συμφωνική ορχήστρα Divertimento, με τα παιδιά της σχολής master του Fontainebleau.
Ακολούθησαν ομιλίες και η παράδοση στο Λος Άντζελες, την πόλη που θα φιλοξενήσει τους επόμενους Θερινούς Αγώνες το 2028, 44 χρόνια μετά τη διοργάνωση του 1984.
Μια παράσταση διάρκειας περίπου δώδεκα λεπτών που σχεδίασε ο Μπεν Γουίνστον, Βρετανός παραγωγός και σκηνοθέτης, ο οποίος στα 42 του χρόνια έχει ήδη λάβει 13 βραβεία Emmy στην καριέρα του.
Η τραγουδίστρια Γκαμπρέλα Γουίλσον, γνωστή και ως H.E.R, η οποία θα πρέπει να τραγουδήσει τον αμερικανικό ύμνο, ενώ ο Τομ Κρουζ σε μία νέα «Mission: Impossible» (επικίνδυνη αποστολή) θα μεταφέρει την Ολυμπιακή σημαία από το Παρίσι στο Λος Άντζελες, με βίντεο που έχουν γυριστεί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.