«Μπορεί να ειπωθεί ότι το ποδόσφαιρο γεννήθηκε στην Ελλάδα. Ίσως όχι το άθλημα όπως το ξέρουμε σήμερα, αλλά η FIFA αναγνωρίζει ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν επινοήσει ένα παιχνίδι με μπάλα, που ονομαζόταν «Επίσκυρος», γράφει η ισπανική El Mundo. «Σώζεται μάλιστα μια μαρμάρινη πλάκα μεταξύ 375-470 π.Χ, στην οποία απεικονίζεται ένας άντρας να ισορροπεί μία μπάλα με το πόδι του».
Λοιπόν, από τότε, ή μάλλον, ποτέ, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε κατακτήσει ευρωπαϊκό τίτλο όσον αφορά τους συλλόγους. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε και έχασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971. Και η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από την Εθνική Ελλάδος το 2004 παραμένει η μεγαλύτερη, όχι ασήμαντη, επιτυχία του αθλήματος στη χώρα που επινόησε τη δημοκρατία», γράφει η ισπανική εφημερίδα και προσθέτει με έμφαση: «Έπρεπε να έρθει ένας 63χρονος Βάσκος προπονητής ,με τον ενθουσιασμό ενός παιδιού , για να ανεβάσει τον Ολυμπιακό στον Όλυμπο. Αν και ακούγεται περιττό, το όνομά του είναι Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.
Οι 12 Άθλοι του «Ηρακλή»
Οι 12 Άθλοι του Ηρακλή ήταν μια μεγάλη πρόκληση για τον ημίθεο γιο του Δία και της θνητής βασίλισσας Αλκμήνη. Το ίδιο για τον Μεντιλίμπαρ. Δεν ήταν επίσης μικρό πράγμα να αναλάβει ελληνική ομάδα, με τρεις προπονητές της να έχουν απολυθεί αυτή τη σεζόν, να την κατατάξει στην τρίτη θέση της ελληνικής Super League και να την οδηγήσεις στον τελικό του Conference League. Και να κερδίσει το τρόπαιο, μετά από έναν πολύ δύσκολο τελικό.
Δεν ήταν εύκολος δρόμος, όπως και του ημίθεου Ηρακλή
Ο Μεντιλίμπαρ έπρεπε να νικήσει πρώτα το ουγγρικό λιοντάρι ( Φερεντσβάρος), μετά την Ισραηλινή Ύδρα ( Μακάμπι Τελ Αβίβ ) την οποία έπρεπε να ξεπεράσει από το 1-4 με ένα ιστορικό 1-6. Δάμασε τον Τούρκο «ταύρο» ( Φενερμπαχτσέ ) και τελείωσε τον «κακό» Άγγλο ( Άστον Βίλα ) ,μέχρι να φτάσει στις πύλες του Ολύμπου.
Το τελευταίο τεστ ήταν το πιο περίπλοκο. Νίκησε την Φιορεντίνα, αφού πρώτα κάποιος έπρεπε να υπερασπιστεί τις πύλες του Ολύμπου, πριν κατακτηθεί η κορυφή.
Ιταλικός Τύπος: Ο Ελ Κααμπί καλύτερος από τον Ρονάλντο και τον Μπενζεμά
Ο πρώτος ήρωας Τζολάκης
«Και αυτός», γράφει η El Mundo,ήταν ο πρώτος ήρωας. Ο Τζολάκης , που δεν ήταν τερματοφύλακας, αλλά τείχος για να μην αφήσει να μπει η Φιορεντίνα στον Όλυμπο. Οι αποκρούσεις που έκανε ο Τζολάκης απέναντι στον Μποναβεντούρα στο πρώτο ημίχρονο και τον Κουάμε στο δεύτερο, άξιζαν έναν τίτλο.
Στη συνέχεια, πρέπει να αναφέρουμε τον Ισπανό Ιμπόρα, τον «παλιό στρατιώτη» που συμμετείχε σε όλους τους πολέμους.
Η επιτυχία περίμενε στο τέλος του δρόμου, για έναν προπονητή που συνηθίζει περισσότερο να αποφεύγει τους υποβιβασμούς παρά να αγωνίζεται για τίτλους.
Αλλά η εμπειρία της Σεβίλλης έδωσε στον Μεντιλίμπαρ και τα δύο. Γιατί να μην επαναλάβουμε την επιτυχία; Γιατί δεν είναι εύκολο.
Ο Αχιλλέας «Κααμπί»
Ο Ολυμπιακός ανέβηκε στον Ολυμπο όμως χάρη σε ακόμη έναν ήρωα: Τον Ελ Κααμπί, κάτι σαν τον Αχιλλέα στην Τροία. «Με 33 γκολ στη σεζόν- 11 από αυτά στο Conference League, 5 στο Europa League και 17 στην ελληνική Super League- o Μαροκινός μυρμιδώνας έβαλε τον Ολυμπιακό στον Όλυμπο στο 116ο λεπτό της παράτασης, αναγκάζοντας τη Φιορεντίνα , για άλλη μια φορά, να μην πιει νερό από τη βρύση. Με έναν δεύτερο χαμένο τελικό στη σειρά. Πέρασαν 63 χρόνια από τον τελευταίο της ευρωπαϊκό τίτλο. Αλλά η τύχη ήταν ελληνική», καταλήγει το ρεπορτάζ της El Mundo.
