Οι εβδομάδες διαδέχονται η μία την άλλη αλλά είναι παρόμοιες για το ισπανικό ποδόσφαιρο, που βυθίζεται σε βαθιά κρίση με δύο πρόσωπα να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα: ο Λουίς Ρουμπιάλες και ο μεταβατικός πρόεδρός του, Πέδρο Ρότσα.
Αντιμέτωπη με αυτές τις πρωτόγνωρες περιπτώσεις, η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ έλαβε πρόσφατα τη ριζοσπαστική απόφαση να θέσει υπό εποπτεία την Ομοσπονδία, ωστόσο η διαφωνία FIFA – UEFA και της κυβέρνησης έχουν προκαλέσει μια πρωτοφανή κατάσταση στο ισπανικό ποδόσφαιρο.
Η κατάσταση αστάθειας λόγω των ερευνών για διαφθορά στις τάξεις της RFEF ώθησε το Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητισμού (CSD) να επιλέξει μια Επιτροπή που θα προστάτευε την ομοσπονδιακή οντότητα.
Αυτή η κίνηση θεωρήθηκε από FIFA και UEFA ως απειλή πολιτικής παρέμβασης, αλλά από την πλευρά της κυβέρνησης ο Χοσέ Μανουέλ Ροντρίγκεθ Ουρίμπες, πρόεδρος του CSD, απάντησε σθεναρά: «αυτό που θα ήταν ανεύθυνο θα ήταν να καθόμαστε άπραγοι, χωρίς να κάνουμε τίποτα, ενώ η ζημιά στη φήμη του ισπανικού ποδοσφαίρου συνεχίζει να αυξάνεται».
Η Παρασκευή 3 Μαΐου 2024 είναι μια ημερομηνία γραμμένη με κόκκινο στυλό στο ημερολόγιο της RFEF, καθώς αποτελεί την καταληκτική προθεσμία για να απαντήσει το CSD στα ερωτήματα που έθεσαν η FIFA και η UEFA: σε ποια νομική ή/και πραγματική βάση διορίστηκε η Επιτροπή; Ποια είναι η σύνθεσή της και ποιος διόρισε τα μέλη της; Ποια είναι η ακριβής εντολή της; Ποιες είναι οι αρμοδιότητές της; Ποιες σχέσεις διατηρεί η Επιτροπή με τα καταστατικά όργανα λήψης αποφάσεων της RFEF;
Πέντε βασικά ερωτήματα, που θα πρέπει να διευκρινιστούν πριν από το τέλος της εβδομάδας. Πλέον, υπάρχουν δύο πιθανότητες: είτε η ανταπόκριση του CSD στο αίτημα είναι ικανοποιητική, πράγμα που σημαίνει ότι η FIFA και η UEFA θα παρακολουθούν το θέμα στενά αλλά χωρίς να προβούν σε καμία ενέργεια εν αναμονή μελλοντικών γεγονότων, είτε θα αποδειχθεί ότι η πολιτική παρέμβαση είναι πραγματική.
Οι δύο θεσμοί του παγκόσμιου ποδοσφαίρου ανησυχούν ότι το δεύτερο ενδεχόμενο θα συνεπαγόταν «θανατηφόρες» συνέπειες για το ισπανικό ποδόσφαιρο. Οικονομικά, αυτό το χάος θα οδηγούσε τις ισπανικές οντότητες σε σοβαρή κρίση γιατί δεν θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τις προσοδοφόρες τιμές που προσφέρονται για τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα.
Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, η FIFA θα πρέπει να αναστείλει την λειτουργία της ισπανικής ομοσπονδίας, η οποία θα αποκλείονταν αυτόματα από όλες τις διοργανώσεις της, καθώς και από εκείνες της UEFA.
Με άλλα λόγια, οι αντιπροσωπευτικές ομάδες θα αποκλείονταν από το Euro της Γερμανίας και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ οι σύλλογοι δεν θα μπορούσαν να αγωνιστούν σε Champions League, Europa League, Europa Conference League και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Μια κατάσταση παρόμοια με αυτή που βιώνει η Ρωσία, της οποίας οι Εθνικές ομάδες και οι σύλλογοι δεν συμμετέχουν σε διεθνείς διοργανώσεις για έναν πολύ διαφορετικό λόγο: τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ωστόσο, υπήρξαν περιπτώσεις που η FIFA έχει εκδώσει απαγόρευση παρόμοια με αυτή που αντιμετωπίζει η Ισπανία.
Στις ομοσπονδίες της Ζιμπάμπουε, της Κένυας, του Πακιστάν και του Τσαντ έχουν επιβληθεί κυρώσεις για περιπτώσεις στις οποίες αναφέρθηκε «πολιτική παρέμβαση».
Η Ισπανία θα αποσυρόταν επίσης από τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2030, η ανάθεση του οποίου δεν έχει ακόμη εγκριθεί κι έχει προγραμματισμένη ημερομηνία για το Έκτακτο Συνέδριο της FIFA, τον Δεκέμβριο, κατά το οποίο θα επισημοποιηθεί η μόνη υπάρχουσα υποψηφιότητα (Ισπανία, Μαρόκο, Πορτογαλία με τρεις νοτιοαμερικανικές χώρες για τους εναρκτήριους αγώνες).
Από την Ελβετία, ήδη αναφέρεται ότι Μαρόκο και Πορτογαλία είναι απόλυτα ικανές να πραγματοποιήσουν το τουρνουά μόνες τους, χωρίς την παρουσία της Ισπανίας. Μια κρίσιμη εβδομάδα περιμένει για το μέλλον του ισπανικού ποδοσφαίρου…
