Η αλλαγή στη μορφή των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων από την περίοδο 2024-25 είναι πλέον γνωστή. Οι νέοι τρόποι διεξαγωγής των διασυλλογικών διοργανώσεων φέρνουν όμως και αλλαγές σχετικά με μια άλλη πολύ συζητημένη πτυχή στο ποδόσφαιρο: την πολυϊδιοκτησία.
Όλο και περισσότερες ομάδες αγοράζουν συλλόγους σε όλο τον κόσμο με στόχο τη δημιουργία συνεργειών και την ανάπτυξη βιώσιμων μοντέλων.
Πολλές αφορούν ομάδες υψηλού επιπέδου, όπως η Μάντσεστερ Σίτι (με το City Football Group), η Μίλαν (με τη RedBird, η οποία ελέγχει επίσης την Τουλούζ), η Τσέλσι, η οποία ανήκει στον ίδιο όμιλο με την Στρασμπούρ ή τη Λειψία, που είναι ενταγμένη στον γαλαξία της Red Bull.
Νέοι κανονισμοί – Το άρθρο 5
Γι΄ αυτά τα ζητήματα (συμμετοχή σε ευρωπαϊκά κύπελλα από ομάδες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο) υπάρχει το άρθρο 5 των κανονισμών του Champions League, που ορίζει ότι για να διασφαλιστεί η ακεραιότητα των διοργανώσεων ισχύουν τα ακόλουθα κριτήρια:
Κανένας σύλλογος που συμμετέχει σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA δεν μπορεί, άμεσα ή έμμεσα:
- να κατέχει ή να διαπραγματεύεται τίτλους ή μετοχές οποιουδήποτε άλλου συλλόγου που συμμετέχει σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA
- να είναι μέλος οποιουδήποτε άλλου συλλόγου που συμμετέχει σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA
- να συμμετέχει με οποιαδήποτε ιδιότητα στη διαχείριση, διοίκηση και/ή αθλητική απόδοση οποιουδήποτε άλλου συλλόγου που συμμετέχει σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA ή
- να έχει οποιαδήποτε εξουσία στη διαχείριση, διοίκηση και/ή στις αθλητικές επιδόσεις οποιουδήποτε άλλου συλλόγου που συμμετέχει σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA.
Ουδείς μπορεί να εμπλακεί ταυτόχρονα, άμεσα ή έμμεσα, με οποιαδήποτε ιδιότητα στη διαχείριση, διοίκηση και/ή αθλητικές επιδόσεις περισσότερων του ενός συλλόγων που συμμετέχουν σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA.
Κανένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο δεν μπορεί να έχει έλεγχο ή επιρροή σε περισσότερους από έναν συλλόγους που συμμετέχουν σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA. Αυτός ο έλεγχος ή η επιρροή ορίζεται σε αυτό το πλαίσιο ως:
- κατέχων την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων
- έχων το δικαίωμα να διορίζει ή να παύει την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού, διοικητικού ή εποπτικού οργάνου του συλλόγου
- είναι μέτοχος και μόνος ελέγχων την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων δυνάμει συμφωνίας που έχει συνάψει με άλλους μετόχους του συλλόγου
- δύναται να ασκήσει αποφασιστική επιρροή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων του συλλόγου με κάθε μέσο.
Στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι «εάν δύο ή περισσότεροι σύλλογοι δεν πληρούν τα κριτήρια που αποσκοπούν στη διασφάλιση της ακεραιότητας της διοργάνωσης, μόνο ένας από αυτούς μπορεί να γίνει δεκτός σε διασυλλογική διοργάνωση της UEFA, σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια (ισχύει κατά φθίνουσα σειρά)»:
- ο σύλλογος που πληροί τις προϋποθέσεις αθλητικής αξίας για την πιο διάσημη διασυλλογική διοργάνωση της UEFA (με φθίνουσα σειρά: Champions League, Europa League, Conference League)
- ο σύλλογος που κατέλαβε την καλύτερη κατάταξη στο εθνικό πρωτάθλημα, η οποία παρέχει πρόσβαση στη σχετική διοργάνωση συλλόγων της UEFA
- ο σύλλογος του οποίου η ομοσπονδία βρίσκεται στην υψηλότερη κατάταξη στις λίστες πρόσβασης.
Η παράγραφος 3 υπογραμμίζει ότι «οι σύλλογοι που δεν γίνονται δεκτοί αντικαθίστανται», και ως εκ τούτου ότι «ένας σύλλογος που δεν γίνεται δεκτός στη διοργάνωση αντικαθίσταται από την επόμενη ομάδα με την καλύτερη κατάταξη στο κορυφαίο εθνικό πρωτάθλημα της ίδιας ομοσπονδίας, υπό την προϋπόθεση ότι ο νέος σύλλογος πληροί τα κριτήρια εισόδου του».
Τι αλλάζει με τη νέα μορφή
Μέχρι αυτό το σημείο το άρθρο 5 παρέμεινε αμετάβλητο, όμως η παράγραφος 4 άλλαξε. Στην έκδοση του κανονισμού που ίσχυε μέχρι την εφετινή σεζόν, το κείμενο έγραφε:
«Αυτό το άρθρο δεν ισχύει εάν συμβεί μία από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 5.01 μεταξύ ενός συλλόγου που προκρίθηκε απευθείας στη φάση των ομίλων του UEFA Champions League και ενός συλλόγου που προκρίθηκε σε οποιοδήποτε στάδιο του UEFA Europa Conference League».
Ουσιαστικά, η αδυναμία δύο ομάδων που εισήχθησαν σε δύο διαφορετικές διοργανώσεις να συγκρουστούν στην ευρωπαϊκή πορεία τους «εξάλειψε» τα προβλήματα που συνδέονταν με την πολυϊδιοκτησία.
Δεν θα μπορούσε όμως να ειπωθεί το ίδιο για δύο συλλόγους που ελέγχονται από τον ίδιο μέτοχο και εμφανίζουν -για παράδειγμα- έναν στο Champions League κι έναν στο Europa League, καθώς η διασταύρωση μεταξύ των διοργανώσεων (οι τρίτες ομάδες του Champions League συνέχιζαν στο Europa League) εγκυμονούσαν τον κίνδυνο συνάντησης μεταξύ συλλόγων με την ίδια ιδιοκτησία.
Με τη νέα μορφή των ευρωπαϊκών Κυπέλλων, ωστόσο, οι «μεταγραφές» από τη μία διασυλλογική διοργάνωση της UEFA στην άλλη έχουν εξαλειφθεί. Ως εκ τούτου, η προσθήκη της παραγράφου 5 διευκρινίζει ότι το άρθρο αυτό δεν εφαρμόζεται εάν επιβεβαιώνεται μία από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 5.01:
μια ομάδα που μετέχει (σύμφωνα με το άρθρο 3) στο UEFA Champions League και προκρίνεται απευθείας στη φάση των ομίλων και μια ομάδα που προκρίνεται στο UEFA Europa League ή στο UEFA Conference League·
ένας σύλλογος που προκρίνεται (σύμφωνα με το άρθρο 3) για το UEFA Champions League και εισέρχεται απευθείας στα playoffs (Champion Path ή League Path) ή στον τρίτο προκριματικό γύρο της προαναφερόμενης διοργάνωσης ή του UEFA Europa League και εισέρχεται απευθείας στη φάση των ομίλων και μια ομάδα που προκρίνεται στο UEFA Conference League.
Ουσιαστικά, δεδομένης της κατάργησης των διελεύσεων από το ένα ευρωπαϊκό Κύπελλο στο άλλο εντός της ίδιας σεζόν, η πολυϊδιοκτησία είναι ανεκτή για συλλόγους που συμμετέχουν σε «παρακείμενες» διοργανώσεις, όπως το Champions League και το Europa League ή το Europa League και το Conference League.
naftemporiki.gr
