Ο θρυλικός Φραντς Μπεκενμπάουερ έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα το απόγευμα σε ηλικία 78 ετών.
https://twitter.com/dpa_intl/status/1744393223827489031
Παγκόσμιος πρωταθλητής ως ποδοσφαιριστής (1974) και ύστερα ως προπονητής (1990), πρόεδρος της Μπάγερν και επικεφαλής της διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006: για περισσότερο από μισό αιώνα ο Μπεκενμπάουερ σημάδεψε την καθημερινή ζωή των Γερμανών κι έγινε ο «Κάιζερ» πολλών πτυχών της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Είναι μια ιστορία που αγαπούσε να διηγείται ο ίδιος, ένα ανέκδοτο που επηρέασε τις μελλοντικές επιλογές του: σε ηλικία 12 ετών το παιδί από την εργατική γειτονιά Ομπερτζίνσιγκ, στα νότια της βαυαρικής πρωτεύουσας, ανακάλυψε το ποδόσφαιρο.
Το καλοκαίρι του 1958, σε ένα τουρνουά Νέων, αντιμετώπισε τον μεγάλο σύλλογο της πόλης, τη Μόναχο 1860, στην οποία εντάχθηκε αργότερα. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης είχε πρόβλημα με έναν αντίπαλο παίκτη, τον Γέρχαρντ Κένιγκ, ο οποίος τον χαστούκισε.
Μετά τη συνάντηση, ο Μπεκενμπάουερ ζρνήθηκε να πάει σε «αυτό το κλαμπ των καυγατζήδων» και αφοσιώθηκε στην αντίπαλη Μπάγερν. Η αρχή μιας πολύ μεγάλης ιστορίας μεταξύ της Μπάγερν και του νεαρού Φραντς, που σε λίγα χρόνια θα γινόταν ο Γερμανός «Κάιζερ» (αυτοκράτορας).
Γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 1945 στα ερείπια της μεταπολεμικής Γερμανίας, γιος διευθυντή ταχυδρομείου, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ εντάχθηκε στην Μπάγερν το 1964, όταν δεν ήταν ακόμη 19 ετών, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του.
Αγωνιστικά, δημιούργησε μια εξατομικευμένη θέση, προσαρμοσμένη στο ταλέντο του: λίμπερο, έπαιζε πίσω από την άμυνά του αλλά έβγαινε τακτικά μπροστά για να δημιουργήσει υπεραριθμία στη μεσαία γραμμή, από όπου σημείωσε τα περισσότερα και τα καλύτερα γκολ του.
Αυτός ο διακεκριμένος, κομψός και πάντα αγέρωχος ποδοσφαιριστής είχε δημιουργήσει ένα εξαιρετικό ρεκόρ: τέσσερα πρωταθλήματα κι άλλα τόσα Κύπελλα Γερμανίας, δύο Χρυσές Μπάλες, τρεις συνεχείς κατακτήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τον πρόγονο του Champions League .
Σύμβολο αυτοθυσίας
Με την Εθνική κατάκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1972) και το Παγκόσμιο Κύπελλο (1974). Το… κερασάκι στην τούρτα είναι ότι η παγκόσμια στέψη έγινε στο σπίτι του, στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου, σε απόσταση αναπνοής από τη γενέτειρά του.
Ακόμη περισσότερο από τον Γκερντ Μίλερ ή τον Σεπ Μάγερ, τους συμπαίκτες του στη «Νασιονάλμανσαφτ» και την Μπάγερν Μονάχου, ο Μπεκενμπάουερ ενσάρκωσε τη δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου τη δεκαετία του 1970.
Μια φωτογραφία έμεινε στον μύθο, σύμβολο της αυτοθυσίας του: ο Μπεκενμπάουερ, με το δεξί χέρι σε «σφεντόνα» συνέχισε ως το τέλος παρά τον πόνο στην κλείδα του, στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1970 με την Ιταλία, που έμεινε γνωστός ως ο «αγώνας του αιώνα».
Έπαιξε τις τελευταίες του σεζόν μεταξύ Νέας Υόρκης και Αμβούργου, πριν κρεμάσει τα παπούτσια το 1983 και ξεκινήσει προπονητική καριέρα, αυτός που ως παίκτης είχε υποστηρίξει ότι δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να το κάνει.
Κλήθηκε στην Εθνική το καλοκαίρι του 1984 μετά από ένα αποτυχημένο Euro στη Γαλλία, έφερε τη «Μάνσαφτ» στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 όπου έχασε από την Αργεντινή του Μαραντόνα, πριν πάρει την εκδίκησή του τέσσερα χρόνια αργότερα, εναντίον της ίδιας Αργεντινής, στη Ρώμη.
Ο Μπεκενμπάουερ έγινε έτσι μέρος του θρύλου, όντας ο δεύτερος παγκόσμιος πρωταθλητής ως παίκτης και προπονητής, μετά τον Βραζιλιάνο Μάριο Ζαγκάλο που πέθανε μία ημέρα νωρίτερα απ΄ αυτόν! Ο Γάλλος Ντιντιέ Ντεσάμπ, ο οποίος όπως ο Κάιζερ σήκωσε το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου εντός έδρας το 1998, εντάχθηκε σε αυτόν το κλειστό κλαμπ μόλις το 2018.
Το καλοκαιρινό παραμύθι του 2006
Με αυτή τη διαδρομή ήταν πολύ λογικό να αναλάβει τα ηνία της Μπάγερν «του» στις αρχές της δεκαετίας του 1990, σε μια τριάδα δίπλα στους Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε και Ούλι Χένες.
Απ΄ όλες τις πλευρές ζητήθηκε να συμμετάσχει στην Εκτελεστική Επιτροπή της FIFA και η Γερμανία τού εμπιστεύτηκε την αποστολή να αναλάβει τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006, το οποίο η Γερμανία είχε αναλάβει το 2000 ύστερα από μια «κλειστή» ψηφοφορία, εις βάρος της Νότιας Αφρικής (12 προς 11 οι ψήφοι).
Το «Sommermärchen», το καλοκαιρινό παραμύθι του 2006, όμως, μετατράπηκε σε εφιάλτη μια δεκαετία αργότερα, όταν οι υποψίες για διαφθορά αμαύρωσαν για λίγο την εικόνα του «Κάιζερ».
«Οι Γερμανοί ήθελαν να κερδίσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο, εμού συμπεριλαμβανομένου. Και ήμασταν χαρούμενοι που είχαμε έναν Φραντς Μπεκενμπάουερ. Υπάρχει λίγη υποκρισία, πρέπει όλοι να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας», είπε πρόσφατα ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσερ.
Ο Μπεκενμπάουερ είχε τεθεί επίσης σε αναστολή για 90 ημέρες από τη FIFA από οποιαδήποτε δραστηριότητα στο ποδόσφαιρο, αλλά η κύρωση άρθηκε μετά από 14 ημέρες.
Πανταχού παρών στα μέσα ενημέρωσης και στην τηλεόραση, σταρ της διαφήμισης κατά τη διάρκεια και μετά την καριέρα του, ο μέγας Φραντς Μπεκενμπάουερ είδε την εικόνα του να κηλιδώνεται από αυτές τις υποψίες, αλλά μόνο για λίγο…
naftemporiki.gr
