Ο Φεβρουάριος του 2023 θα μείνει στη μνήμη του Γιάννη Κωστελίδη ανεξίτηλα χαραγμένος.
Πρώτα, επειδή κατάκτησε το πρώτο μετάλλιό του (χρυσό) σε διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τζούντο-EJU (Naples Cadet European Cup) και ακολούθως επειδή η διάκριση συνοδεύτηκε από την ανάκρουση του ελληνικού εθνικού ύμνου, στο άκουσμα του οποίου ο νεαρός αθλητής δήλωσε ότι ένιωσε «ανατριχίλα».
Μερικές ημέρες αργότερα, στη Θεσσαλονίκη, ο Κωστελίδης πανηγύρισε την κατάκτηση του τίτλου στα υπερβαρέα τού Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Νέων Ανδρών/Νέων Γυναικών, ανοίγοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη νέα χρονιά και αισιοδοξώντας για ανάλογη συνέχεια.
Στις δηλώσεις που παραχώρησε στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας ο Κωστελίδης, που τον Μάρτιο θα συμπληρώσει 17 χρόνια ζωής, ξεκαθάρισε ότι έχει υψηλούς στόχους, τους οποίους ωστόσο θα επιδιώξει να τους κατακτά βήμα-βήμα. Αναλυτικά, ο νεαρός πρωταθλητής μίλησε για:
Το πρώτο μετάλλιό του σε διοργάνωση της EJU: «Η ψυχολογία μου έχει ανέβει μετά την επιτυχία στην Ιταλία και φάνηκε και στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης. Νιώθεις ότι η σκληρή προπόνηση δεν πάει χαμένη».
Τη διαχείριση τέτοιων επιτυχιών από έναν αθλητή της ηλικίας του: «Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Άλλωστε είναι μόνο μια αρχή. Δεν θέλω να μείνω μόνο σε αυτό το μετάλλιο. Υπάρχουν ισορροπίες που πρέπει να κρατήσω γιατί υπάρχουν τόσοι αγώνες που με περιμένουν και πρέπει να είμαι έτοιμος. Δεν το έχω πάρει πάνω μου. Σκύβω το κεφάλι και δουλεύω πιο σκληρά».
Την επιλογή του για πρωταθλητισμό: «Κάνεις τις επιλογές σου. Πρέπει να κάνεις θυσίες. Κυνηγάς τους στόχους σου, αφήνοντας πίσω σου κάποια πράγματα που κάνουν οι συνομήλικοί σου. Είναι απαραίτητο διαφορετικά σε αποσπά από τους στόχους που θέλεις να πετύχεις. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι υποχρεωτικό».
Τα όνειρά του για το τζούντο: «Δεν είναι μυστικό ότι όνειρο κάθε αθλητή είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Και όταν μάλιστα συνοδεύονται από ένα μετάλλιο, το όνειρο αυτό είναι ακόμα πιο συναρπαστικό».
Τις θυσίες ως το 2028, οπότε θα έχει την εμπειρία να διεκδικήσει συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Θα δείξει η πορεία. Δεν ξέρω τι μπορεί να αλλάξει στο μέλλον. Δεν θέλω να το σκέφτομαι αυτή τη στιγμή. Συνεχίζουμε έτσι και όπου πάει. Μακάρι να είμαι δυνατός και έτοιμος εκείνη τη στιγμή για να κάνω ένα όνειρο πραγματικότητα».
Τους στόχους του για το 2023: «Αγώνες και μετάλλια. Θέλω να βρίσκομαι στα μετάλλια του Ευρωπαϊκού Ολυμπιακού Φεστιβάλ Νεότητας αλλά και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Όμως προχωράω βήμα-βήμα».
Το ξεκίνημά του στο άθλημα: «Σε ηλικία τεσσάρων ξεκίνησα για πλάκα, όταν με πήγαν οι γονείς μου σε ένα σωματείο. Να ασχολούμαι με κάτι και να μην κάθομαι σπίτι. Στην πορεία είδαν ότι μπορώ να πετύχω κάτι παραπάνω και άρχισα να το παίρνω πιο σοβαρά. Άλλαξα σύλλογο, πήγα στον ΕΟΣ Αχαρνών και από τότε ανεβαίνω σιγά-σιγά».
Το πως συνδυάζει σχολείο και αθλητισμό: «Η αλήθεια είναι πως δεν μου αρέσει το διάβασμα. Έχω πάρει ήδη το άνευ για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν ξέρω εάν θα το χρησιμοποιήσω. Η οικογένειά μου διαθέτει μια επιχείρηση (σ.σ. οικοδομικά υλικά), με την οποία λογικά θα ασχοληθώ κι εγώ στο μέλλον».
Τα συναισθήματά του την ώρα ανάκρουσης του εθνικού ύμνου στη Νάπολη για την πρώτη θέση του: «Ήμουν ενθουσιασμένος που σήκωσα ψηλά την ελληνική σημαία σε έναν τόσο μεγάλο αγώνα. Συγκινημένος. Ανατριχίλα. Σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ότι το μετάλλιο αυτό αποτελεί ανταμοιβή για τους κόπους μου».
