Η δίψα της UEFA για έσοδα ώθησε την ηπειρωτική ποδοσφαιρική ομοσπονδία να φέρει επανάσταση στο Super Cup. Αντίο λοιπόν στην «κλασική» εκδοχή, καθώς από το 2024 η διοργάνωση θα «διπλασιαστεί»: αφενός μια κορυφαία έκδοση με το φάιναλ-4 στο οποίο θα συμμετέχει και ο νικητής του Champions League, αφετέρου μια μονή συνάντηση με τους νικητές του Europa League και του Conference League.
Οι λεπτομέρειες προέκυψαν χθες, ξεκινώντας με το νέο πρόγραμμα του μίνι τουρνουά που θα φέρει αντιμέτωπους το νικητή του Champions League την προηγούμενη σεζόν και τρεις άλλες πολύ επιτυχημένες ομάδες, που δεν έχουν ακόμη αναφερθεί λεπτομερώς (θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα οι ομάδες των ημιτελικών ή σύλλογοι βάσει της κατάταξης στην UEFA.
Θα διεξαχθούν τέσσερις αγώνες (δύο ημιτελικοί, ένας αγώνας για την τρίτη θέση κι ένας τελικός), που θα πραγματοποιηθούν στα μέσα Αυγούστου στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μια νέα διοργάνωση που δεν θα αντικαταστήσει τον τελικό του Ευρωπαϊκού Super Cup, αλλά παρόλα αυτά θα τον επηρεάσει, καθώς σ΄ αυτή θα συμμετάσχει ο νικητής του Europa League που θα αντιμετωπίσει το νικητή του Conference League, απελευθερώνοντας έτσι την πρωταθλήτρια Ευρώπης από το παραπάνω τουρνουά.
Ένα νέο τουρνουά, που θα ανταποκρίνεται στην επιθυμία αναζήτησης νέων τρόπων για τη δημιουργία μεγαλύτερων εσόδων: από την άλλη πλευρά, το φορμάτ σε σχήμα φάιναλ-4 για τα Super Cup αρέσει και λειτουργεί οικονομικά, όπως αποδεικνύεται ιδιαίτερα από την ισπανική Λίγκα.
Όμως, πίσω από αυτό κρύβεται μόνο ο οικονομικός παράγοντας. Στην πραγματικότητα, πίσω από την απόφαση να φέρει την επανάσταση στο Super Cup υπάρχει επίσης ένας προβληματισμός σε αθλητικό επίπεδο: η επιθυμία προσφοράς ενός πιο ελκυστικού προϊόντος όσον αφορά τις ομάδες που συμμετέχουν και την ισορροπία μεταξύ των διεκδικητών.
Από την άλλη πλευρά, η νικήτρια ομάδα του Champions League έχει κατακτήσει το Super Cup σε οκτώ από τις δέκα τελευταίες εκδόσεις, με μόνη εξαίρεση την εκπροσώπηση σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις από την Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία κέρδισε την έκδοση του 2012 εναντίον της Τσέλσι και της έκδοσης του 2018, εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης.
Επιπλέον, η ολοένα και πιο μαζική παρουσία των κορυφαίων συλλόγων στο Champions League τα τελευταία χρόνια, οι αγώνες του Ευρωπαϊκού Super Cup τα τελευταία χρόνια δημιούργησαν αγώνες όχι και του υψηλότερου επιπέδου, όπως θα συμβεί για την προσεχή έκδοση που η Ρεάλ Μαδρίτης θα συναντήσει την Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι, έχοντας εγκαταλείψει την κλασική τοποθεσία του σταδίου «Louis II» στο Μόντε Κάρλο, η επιλογή της UEFA ήταν να φιλοξενήσει τον αγώνα σε χώρες δεύτερης ποδοσφαιρικής κατηγορίας χωρίς τις πλέον σύγχρονες δομές, αποδεικνύοντας την ελκυστικότητα της σχετικής διοργάνωσης.
Ας αναλογιστούμε μόνο τα Σκόπια και το Ταλίν, όπου έγιναν οι τελευταίοι αγώνες μεταξύ κολοσσών όπως Ρεάλ Μαδρίτης-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το ντέρμπι της Μαδρίτης, μεταξύ Ρεάλ και Ατλέτικο.
Στόχος λοιπόν είναι να δημιουργηθεί αφενός ένας κορυφαίος διαγωνισμός από πλευράς συμμετεχόντων, με το μίνι τουρνουά σε έκδοση φάιναλ-4. Από την άλλη, να προσφέρει ένα πιο ισορροπημένο ευρωπαϊκό Super Cup, με τη συμμετοχή των νικητών Conference και Europa League.
Ωστόσο, το θέμα της περαιτέρω αύξησης του αριθμού των αγώνων παραμένει ακόμη στο παρασκήνιο, λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η νέα μορφή Κυπέλλου, που θα λανσαριστεί το 2024, θα οδηγήσει σε σημαντική αύξηση των αγώνων.
