Μοναδικές στιγμές για τον Λιούις Χάμιλτον στην Τουρκία.
Ο Βρετανός πιλότος της Mercedes μετά από τρομερή προσπάθεια, αν κι εκκίνησε από την 6η θέση, πέρασε πρώτος την καρό σημαία του τερματισμού στο γκραν πρι που διεξήχθη στην «Istanbul Park», εξασφαλίζοντας παράλληλα τους βαθμούς που χρειαζόταν σφραγίζοντας και μαθηματικά τον έβδομο τίτλο της καριέρας του.
Μετά τον τερματισμό ο Χάμιλτον ξέσπασε σε κλάματα, καθώς ισοφάρισε το ρεκόρ κατάκτησης τίτλων που κατείχε ,μέχρι και σήμερα (15/11) ο Μίκαελ Σουμάχερ.
Επίσης ήταν ο τέταρτος σερί για τον «πιλότο» της γερμανικής ομάδας, ο οποίος «έπιασε» στη σχετική λίστα τους Φάτζιο και Φέτελ, ενώ πλέον θα «κυνηγήσει» το ρεκόρ των διαδοχικών τίτλων που κατέχει και πάλι ο Μίκαελ Σουμάχερ με 5 πρωταθλήματα (2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005).
Να σημειωθεί ότι ο 34χρονος στη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν προσπέρασε τον Γερμανό θρύλο στις νίκες, ενώ ισοφάρισε και το ρεκόρ του (Σουμάχερ) με τις περισσότερες επικρατήσεις σε μία πίστα φτάνοντας τις οκτώ στην Ουγγαρία, όσες είχε ο “Σούμι” στη Γαλλία.
Οι καιρικές συνθήκες στην Κωνσταντινούπολη δεν εμπόδισαν τους πιλότους να προσφέρουν έναν συναρπαστικό αγώνα, με τον Χάμιλτον να μπαίνει στα πιτ στον 10 γύρο κι από κει και πέρα δεν το επανέλαβε. Αφού στέγνωσε η πίστα από την βροχή ο 34χρονος κράτησε την ενδιάμεση γόμα για 48 γύρους και δικαιώθηκε φτάνοντας στην νίκη.
Πίσω του τερμάτισε ο Σέρχιο Πέρεζ με Racing Point, ενώ μετά από πολύ καιρό ανέβηκε και πάλι στο βάθρο ο Σεμπάστιαν Φέτελ με Ferrari, εκμεταλλευόμενος το «δώρο» του ομόσταυλού του, Σαρλς Λεκλέρκ. Στον τελευταίο γύρο ο Μονεγάσκος προσπάθησε να περάσει τον Μεξικανό και ο Γερμανός το εκμεταλλεύτηκε για να ανέβει στο βάθρο για πρώτη φορά μετά τον αγώνα του Μεξικό το 2019.
Η ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ
1. Μίκαελ Σουμάχερ (Γερμανία) 7 (1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004)
2. Λιούις Χάμιλτον (Βρετανία) 7 (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020)
3. Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (Αργεντινή) 5 (1951, 1954, 1955, 1956, 1957)
4. Αλέν Προστ (Γαλλία) 4 (1985, 1986, 1989, 1993)
5. Σεμπάστιαν Φέτελ (Γερμανία) 4 (2010, 2011, 2012, 2013)
6. Τζακ Μπράντχαμ (Αυστραλία) 3 (1959, 1960, 1966)
7. Τζάκι Στιούαρτ (Μ. Βρετανία) 3 (1969, 1971, 1973)
8. Νίκι Λάουντα (Αυστρία) 3 (1975, 1977, 1984)
9. Νέλσον Πικέ (Βραζιλία) 3 (1981, 1983, 1987)
10. Άιρτον Σένα (Βραζιλία) 3 (1988, 1990, 1991)
11. Αλμπέρτο Ασκάρι (Ιταλία) 2 (1952, 1953)
12. Γκρέιχαμ Χιλ (Μ. Βρετανία) 2 (1962, 1968)
13. Τζιμ Κλαρκ (Μ. Βρετανία) 2 (1963, 1965)
14. Έμερσον Φιτιπάλντι (Βραζιλία) 2 (1972, 1974)
15. Μίκα Χάκινεν (Φίνλανδία) 2 (1998, 1999)
16. Φερνάντο Αλόνσο (Ισπανία) 2 (2005, 2006)
17. Τζιουσέπε Φαρίνα (Ιταλία) 1 (1950)
18. Μάικ Χόθορν (Μ. Βρετανία) 1 (1958)
19. Φιλ Χιλ (ΗΠΑ) 1 (1961)
20. Τζον Σούρτις (Μ. Βρετανία) 1 (1964)
21. Ντένι Χούλμε (Ν. Ζηλανδία) 1 (1967)
22. Γιόχεν Ριντ (Αυστρία) 1 (1970)
23. Τζέιμς Χαντ (Μ. Βρετανία) 1 (1976)
24. Μάριο Αντρέτι (ΗΠΑ) 1 (1978)
25. Τζόντι Σέκτερ (Ν. Αφρική) 1 (1979)
26. Άλαν Τζόουνς (Αυστραλία) 1 (1980)
27. Κέκ Ρόσμπεργκ (Φινλανδία) 1 (1982)
28. Νάιτζελ Μάνσελ (Μ. Βρετανία) 1 (1992)
29. Ντέιμον Χιλ (Μ. Βρετανία) 1 (1996)
30. Ζακ Βιλνέβ (Καναδάς) 1 (1997)
31. Κίμι Ράικονεν (Φινλανδία) 1 (2007)
32. Τζένσον Μπάτσον (Μ. Βρετανία) 1 (2009)
33. Νίκο Ρόσμπεργκ (Γερμανία) 1 (2016)
