Από τον Νοέμβριο και μετά αναμένεται να διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες για διαμονή στα καμένα της Αττικής. Έως τότε οι φθινοπωρινές βροχές θα έχουν αποπλύνει την περιοχή από σκόνη και τοξικές ουσίες, που εκλύθηκαν με την πυρκαγιά, και οι χαμηλότερες θερμοκρασίες θα έχουν επαναφέρει το μικροκλίμα και τα συστατικά του σε κανονικά επίπεδα.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας, γεωλόγος Χρήστος Ζερεφός, από την καταστροφή, που συντελέστηκε στο Μάτι, το περιβάλλον θ’ αρχίσει να επανέρχεται στην πρότερη κατάσταση τούς επόμενους μήνες κι έως τότε κάτοικοι και επαγγελματίες που εργάζονται στον τόπο για την αποκατάσταση της ζωής, θα πρέπει να τηρούν όλα τα μέτρα ασφαλείας.
«Είχαμε πει από τις πρώτες κιόλας ημέρες πως όποιος βρεθεί σ’ εκείνη την τόσο επιβαρυμένη περιβαλλοντικά περιοχή θα πρέπει να φορά τουλάχιστον μάσκα» θυμίζει. Αιωρούμενα σωματίδια, αμίαντος, διοξίνες και πολλές άλλες ουσίες που απελευθερώνονται σε μία πυρκαγιά, που δεν καίει μόνο δάσος, αλλά και σπίτια και οχήματα κα, είναι για τους ανθρώπους ιδιαιτέρως επιβλαβή στοιχεία, τονίζει.
Ο κ. Ζερεφός κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για ευπαθείς και αδύναμους οργανισμούς, όπως τα παιδιά και τα άτομα τρίτης ηλικίας. Εξηγεί πως όσο κι αν από την κατάσβεση
μεσολαβήσει βροχές, μεγάλη ποσότητα σκόνης που παρήχθη κατά τη διάρκεια της καταστροφικής πυρκαγιάς έχει τρυπώσει σε «ασφαλή» σημεία και με τους δυνατούς ανέμους απελευθερώνεται και εισπνέεται.
Κατά τον ίδιο, ωστόσο, το σοβαρότερο στοιχείο της επόμενης ημέρας μιας τέτοιας περιβαλλοντικής καταστροφής, δεν είναι τόσο το περιβάλλον, το οποίο αν γίνει συστηματική δουλειά, θα αναγεννηθεί, αλλά η φόρτιση των διασωθέντων.
«Έχουμε ανθρώπους που ζουν στην περιοχή μόνιμα κι ένιωθαν τυχεροί που αγνάντευαν τη θάλασσα τον χειμώνα κι απολάμβαναν το μπάνιο τους το καλοκαίρι. Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι λυγίζουν από το συναισθηματικό βάρος. Αυτή τη θάλασσα δεν τη θέλουν πια, δεν την πλησιάζουν, φοβούμενοι ότι κρύβει μέσα της κι άλλους νεκρούς. Το περιβάλλον θα επανέλθει. Αλλά για να επιτευχθεί αυτό σύντομα, θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να στηριχθούν ψυχολογικά» σημειώνει.
Πρέπει, προσθέτει, να σταθούν πάλι στα πόδια τους, να νιώσουν δυνατοί, για φτιάξουν μια κοινωνία τόσο οργανωμένη απέναντι σε μια ενδεχόμενη μελλοντική πυρκαγιά ή άλλη φυσική καταστροφή, που να αποτελέσουν παράδειγμα και γι άλλες, παρόμοιες περιοχές, με αντίστοιχες δυσκολίες στην πρόσβαση προς τη σωτηρία.
