Την αντίδραση της Ομάδας Συγγενών Θυμάτων Τρομοκρατίας «Ως Εδώ» προκαλεί η παράσταση «Ισορροπία του Nash» που παρουσιάζεται στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου καθώς όπως σημειώνουν σε σχετική ανακοίνωση είναι βασισμένη στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού «φέρνοντας στο Εθνικό προσκήνιο το έργο του κατά συρροή δολοφόνου».
Όπως τονίζει «δίνει την ευκαιρία στον κ. Ξηρό να κάνει Τέχνη. Να γίνει Τέχνη. Να δείξει Τέχνη. Και δι’ αυτού του τρόπου να εξαγνιστεί η τρομοκρατική πράξη. Να γίνει συμπαθής ο δολοφόνος, γιατί πάνω απ’ όλα «είναι άνθρωπος». Άνθρωπος λαλίστατος και πανταχού παρών στα ΜΜΕ, συνεντευξιαζόμενος στοχαστικά μετά την ανάδειξή του σε «κομβικό κέντρο ανάλυσης αξιακών συστημάτων» από την σκηνοθέτιδα. Μεγάλη ευκαιρία και σημαντικό δώρο που δίδεται στον κ. Ξηρό να βγει στη σκηνή της επικαιρότητας».
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο εξαγνισμός του κ. Ξηρού αποτελεί πλέον για κάποιους, «διαρκή και επίμονη προτεραιότητα».
Μάλιστα, γίνεται λόγο για μεθόδευση με συστηματικό τρόπο γιατί έχει συγκεκριμένο στόχο. «Την απελευθέρωσή του όχι μόνο από την φυλακή, αλλά και από το ένοχο στίγμα του δολοφόνου. Και η διαδικασία αυτή γίνεται πράξη με τις παλιές καλές μεθόδους της ιδεολογικοποίησης της επιλογής να δολοφονείς αθώους. Έτσι έκαναν και οι Ναζί. Έτσι έκαναν και οι Σταλινικοί. Έτσι καλύπτει ο φασισμός τις επιλογές του» σημειώνεται.
Κλείνοντας η ανακοίνωση διαμηνύει ότι «έχουμε κουραστεί. Πολύ. Έχουμε κουραστεί να υπερασπιζόμαστε το προφανές δικαίωμα στη ζωή, στη Δημοκρατία. Έχουμε κουραστεί να βλέπουμε τους ανθρώπους μας να δολοφονούνται ξανά και ξανά και ξανά. Έχουμε κουραστεί από την «ηρωοποίηση» μιας χούφτας ακριβοπληρωμένων δολοφόνων. Δεν είναι πως θα σταματήσουμε να αντιδρούμε. Αυτή είναι η κατάρα μας. Αλλά λίγη αυτοσυγκράτηση: «Κι αν δεν έχετε το θάρρος της αντίδρασης, ας έχετε τουλάχιστον το θάρρος της σιωπής».
Η τοποθέτηση του Εθνικού Θεάτρου
«Καμιά ιδέα δεν μπορεί να δικαιολογήσει εγκλήματα εναντίον της ανθρώπινης ζωής» με αυτή τη φράση τελειώνει το κείμενο της παράστασης η «Ισορροπία του Nash» και αυτό είναι το μήνυμα που «παίρνουν μαζί τους» οι θεατές της παράστασης, απαντάει στις αντιδράσεις το Εθνικό Θέατρο.
Διευκρινίζει ότι η συγκεκριμένη παράσταση χρησιμοποιεί ως devised theatre αποσπάσματα από τους «Δίκαιους» του Αλμπέρ Καμύ καθώς και αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού για να καταδείξει την παναθρώπινη ιδέα ότι η βία δεν είναι λύση.
Ξεκαθαρίζει δε πως η δικαιοσύνη δίκασε για πάντα τους εγκληματίες – τρομοκράτες. Το θέατρο σαν τέχνη δεν έρχεται να ξαναδικάσει αλλά να αναδείξει καίρια ανθρώπινα προβλήματα. Είναι χώρος δημόσιου διαλόγου.
«Η Πειραματική Σκηνή ως τόπος έρευνας νέων καλλιτεχνών οφείλει να καταπιάνεται και με επικίνδυνα θέματα ακόμη και αν πατάει στην κόψη του ξυραφιού» επισημαίνει τέλος.
