Από την έντυπη έκδοση
Tου Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]
Η κάλπη της 7ης Ιουλίου επιβεβαίωσε αυτό που είχε προδιαγραφεί στις ευρωπαϊκές – περιφερειακές εκλογές της 26ης Μαΐου. Το εκλογικό αποτέλεσμα, χθες, ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο και προεξοφλημένο, αν και η διαφορά των 9,3 μονάδων στις ευρωεκλογές περιορίζεται στις οκτώ. Σε σχέση με τις ευρωεκλογές, η Ν.Δ. αύξησε το ποσοστό της κατά 6,6% και ο ΣΥΡΙΖΑ κατά 7,9%, επιδεικνύοντας αξιοπρόσεχτη αντοχή, αλλά και δυνατότητα συσπείρωσης «του στρατεύματος», που μετά την 26η Μαΐου εμφάνιζε έντονες τάσεις αποσυσπείρωσης. Κομβικό σημείο η απόφαση του προέδρου του να εμφανιστεί στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ.
Η εποχή Μητσοτάκη
Η Ν.Δ., έπειτα από τέσσερα και πλέον χρόνια στην αντιπολίτευση, επανέρχεται στα κυβερνητικά έδρανα και μάλιστα με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά της ιστορίας της (39,81%) και πάντως 11,5 μονάδες πάνω από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Το ποσοστό αυτό της δίνει και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως ακριβώς είχε ζητήσει από το πολιτικό σώμα ο πρόεδρός της -και πρωθυπουργός πλέον- Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το αποτέλεσμα που επέτυχε η Ν.Δ. πρέπει να πιστωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος παρέλαβε ένα κόμμα πολλαπλώς ηττημένο -και εκλογικά, και πολιτικά, και ιδεολογικά- και αποκατέστησε την εικόνα ενός μεγάλου κόμματος εξουσίας, που από σήμερα αναλαμβάνει την κυβέρνηση. Οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη για «ισχυρή εντολή, κυβέρνηση και αυτοδυναμία» και του ανέθεσαν πλήρως, με την πλειοψηφία και την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία που του έδωσαν, την πλήρη και απόλυτη ευθύνη των κρατικών υποθέσεων και συνεπώς της χώρας.
Από σήμερα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του δεν θα κρίνονται με μέτρο την προεκλογική ρητορική απλώς, αλλά με κριτήριο και γνώμονα την υλοποίηση εκείνων των σημείων της προγραμματικής ατζέντας τους, η οποία και επιβραβεύθηκε στις κάλπες. Μεταξύ αυτών, κυρίαρχη θέση έχουν οι πολιτικές για την επιτάχυνση της ανάπτυξης, μέσω της μείωσης της φορολογίας, αλλά και η αποκατάσταση της δημόσιας τάξης, με την εμπέδωση ενός κλίματος ασφάλειας, σε όλους τους τομείς της δημόσιας σφαίρας. Η πραγματικότητα της χώρας και η κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες πόρρω απέχει από την εικόνα που ιχνογραφήθηκε στους προεκλογικούς εξώστες, τόσο από τη Ν.Δ., όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίχνη της υπερδεκαετούς κρίσης είναι βαθιά και είναι παρόντα. Και η πραγματικότητα αυτή θα συνοδεύει τη νέα κυβέρνηση από τα πρώτα βήματά της.
Μετασχηματισμός εν όψει
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε από χθες το βράδυ στην αντιπολίτευση, αλλά με ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, που τον κατατάσσει μεταξύ των μεγάλων κομμάτων στην ευρωπαϊκή αριστερά. Υπέστη μια καθαρή εκλογική ήττα μεν, αλλά το 31,6% είναι ένα ποσοστό που επιτρέπει στην ηγεσία του πολιτικούς χειρισμούς, που δεν φαινόταν να διαθέτει το βράδυ της 26ης Μαΐου. Είναι μια ήττα που τον διατηρεί στο πολιτικό παίγνιο ως τον δεύτερο πόλο ενός νέου δικομματισμού που εγκαινιάζεται μεταξύ της δεξιάς-συντηρητικής παράταξης και ενός κομματικού σχηματισμού που μετεωρίζεται σε αναζήτηση μιας μονιμότερης πολιτικής ταυτότητας.
Έπειτα από μια περίοδο εύλογης πολιτικής αμηχανίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις πραγματικότητες της νέας θέσης τους στην πολιτική γεωγραφία, ενώ στο Κοινοβούλιο θα έχουν να αντιπαλέψουν μια εξ αριστερών αντιπολίτευση, καθώς το ΜέΡΑ 25 του Γιάν(ν)η Βαρουφάκη θα είναι παρόν και θα υπενθυμίζει διαρκώς τους όρους και το πλαίσιο μιας «αριστερής πολιτικής».
Με δεδομένη την απόφαση του απερχόμενου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να μετασχηματίσει το κόμμα του, σε μια πιο προσωποπαγή κατεύθυνση, στην οποία θα ενσωματώνονται, ως κυρίαρχο στοιχείο, οι προσωπικές πολιτικές βλέψεις και επιδιώξεις του, αυτονοήτως προκύπτει το ερώτημα τόσο για το είδος της αντιπολίτευσης που θα ασκήσει όσο και για τις πρωτοβουλίες που αναμένεται να αναλάβει προς την κατεύθυνση της εδραίωσής του στον χώρο της μετριοπαθούς αριστεράς, κεντροαριστεράς, υπολογίζοντας ότι οι απώλειες από τον «αριστερό πυρήνα» του ΣΥΡΙΖΑ θα αναπληρωθούν, στο πολλαπλάσιο, από την απορρόφηση-ένταξη σε αυτόν του «κοινωνικού ΠΑΣΟΚ», το οποίο διαθέτει πολλές και καταγεγραμμένες δυνάμεις τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση όσο και στον συνδικαλιστικό χώρο.
Το Κίνημα Αλλαγής
Τα ποσοστά του των ευρωεκλογών, έστω και σε μικρότερο μέγεθος, αύξησε και το Κίνημα Αλλαγής, διαψεύδοντας τόσο τους φόβους που προκλήθηκαν από την -ουσιαστικά- αποπομπή του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου όσο και τις πρόωρες καταστροφολογικές προφητείες -και ευσεβείς πόθους- διαφόρων διανοούμενων κυρίως της πάλαι ποτέ ανανεωτικής αριστεράς, που ως άλλοθι της επιλογής τους να ψηφίσουν τη Ν.Δ. πρόβαλαν «την απωθητική εικόνα του Κινήματος Αλλαγής», ψέγοντας την άρνηση της ηγεσίας του να δηλώσει εκ προοιμίου ότι θα προσχωρήσει σε μια κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, πριν καν αποφανθούν οι πολίτες.
Η μεγάλη και πραγματική μάχη για το Κίνημα Αλλαγής αρχίζει τώρα, καθώς η ηγεσία του θα πρέπει όχι μόνο να πολιτευθεί, ως κόμμα της αντιπολίτευσης, με την ευθύνη που αρμόζει σε μια παράταξη που άσκησε επί μακρόν κυβερνητική εξουσία και κατά γενική παραδοχή «άλλαξε την Ελλάδα», αλλά και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη βέβαιη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να νοσφισθεί την πολιτική κληρονομιά του και να το αποστραγγίσει από το υπαρκτό κοινωνικό ρεύμα που το διατηρεί ως υπαρκτή πολιτική δύναμη. Στην προσπάθεια αυτή το Κίνημα Αλλαγής θα ενισχυθεί αποφασιστικά από την επιστροφή στο Κοινοβούλιο του τελευταίου πρωθυπουργού του ΠΑΣΟΚ, του κ. Γιώργου Α. Παπανδρέου, ο οποίος είναι βέβαιο ότι και τις αξίες και τις παραδόσεις της παράταξής του θα υπερασπιστεί στη Βουλή και απαντήσεις θα δίνει προς κάθε κατεύθυνση και σε όποιους επιμένουν να φορτώνουν την κρίση στο Κίνημα και στον ίδιον.
Το ΚΚΕ
Το ΚΚΕ παρέμεινε σταθερά στο ποσοστό των ευρωεκλογών και αν και δεν αναμένεται η δημόσια εκδήλωση διαφοροποιήσεων και κριτικής, στον Περισσό είναι βέβαιο ότι θα αναρωτηθούν για την αδυναμία του κόμματος να επωφεληθεί και να πείσει για την πολιτική του απέναντι σε μια «κατ’ επίφαση» αριστερή κυβέρνηση, όπως χαρακτήριζαν το κυβερνητικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αξιοσημείωτο γεγονός ότι το ΚΚΕ έδειξε να υπερτερεί του Κινήματος Αλλαγής στο λεκανοπέδιο Αττικής.
Ποιοι εισήλθαν και ποιοι έμειναν εκτός Βουλής
Με την απόφασή τους, χθες,οι πολίτες έβαλαν τέλος στην κοινοβουλευτική παρουσία κομμάτων που προέκυψαν ως ιζήματα της κρίσης. Εκτός από τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι, που δεν εμφανίστηκαν στον εκλογικό στίβο, εκτός Βουλής μένουν η Ένωση Κεντρώων, η μοίρα της οποίας σφραγίστηκε από τη γραφική φιγούρα του ιδρυτή της, αλλά και το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Στη θέση τους αναδείχτηκαν, αλλά όχι ως διάδοχα σχήματα, το ΜέΡΑ 25 του κ. Βαρουφάκη και η Ελληνική Λύση του κ. Βελόπουλου.
