Από την έντυπη έκδοση
«Ξορκίζει» τις δεύτερες εκλογές η υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΠΑΡ στην Α’ Περιφέρεια Αθηνών Συλβάνα Ράπτη και τονίζει πως «θα είναι η καταδίκη της χώρας», υπενθυμίζοντας το κόστος που προκλήθηκε από τη διπλή εκλογική μάχη το 2012.
Τέσσερις κρίσιμες ερωτήσεις
1 Ποιες είναι οι διακυβεύσεις των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου;
2 Ποιο είναι το όριο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας; Οσα πρέπει να γίνουν θα επιτευχθούν μέσω συνεργασίας ή σύγκρουσης;
3 Κυβέρνηση συνεργασίας ή δεύτερες εκλογές σε αναζήτηση αυτοδυναμίας;
4 Πλην της εκλογής σας, φυσικά, ποιος είναι ο στόχος που θέτετε σε προτεραιότητα;
Απαντήσεις
1 Το παρόν και το μέλλον της χώρας είναι η μεγάλη διακύβευση των εκλογών. Βρισκόμαστε στο παρά πέντε για την ολοκλήρωση μιας τεράστιας εθνικής προσπάθειας. Θα τελειώσουμε τη διαπραγμάτευση;
Θα προχωρήσουμε στην ασφαλή έξοδο από το μνημόνιο; Θα περάσουμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή; Θα κάνουμε το στέρεο βήμα προς την ομαλότητα, ώστε να επιστρέψει η Ελλάδα σιγά-σιγά στη θέση του ουσιαστικά ισότιμου κράτους-μέλους της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με ό,τι θετικό αυτό σημαίνει για την πραγματική οικονομία, τη ρευστότητα, τις επενδύσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας ή θα τα τινάξουμε όλα στον αέρα; Χρειαζόμαστε ρεαλισμό.
Οι δράκοι του φόβου και οι σειρήνες του εφησυχασμού έχουν θέση στα παραμύθια. Στη ζωή έχει θέση η αλήθεια και η λογική.
Στην τελική φάση
2 Οι τυφλές συγκρούσεις οδηγούν σε τραυματισμούς, οι συνεργασίες οδηγούν σε λύσεις. Η Κύπρος επιχείρησε μια «σύγκρουση» με το «όχι» που είπε στο πρώτο σχέδιο διάσωσης.
Το αποτέλεσμα ήταν να «τραυματισθούν» οι καταθέσεις των Κυπρίων και όχι μόνον – καταλήγοντας στην αναγκαστική αποδοχή από την Κυπριακή Βουλή του δεύτερου, πολύ χειρότερου, σχεδίου.
Η διαπραγμάτευση είναι μια διαδικασία δύσκολη, επώδυνη, αργή και συνεχής. Το όριο για κάθε πλευρά είναι να αποσπάσει ό,τι περισσότερο και καλύτερο μπορεί, θυσιάζοντας τα ελάχιστα. Η Ελλάδα περνάει τον κάβο. Η διαπραγμάτευση μπαίνει στην τελική φάση. Είναι παράλογο να σταματήσει στο παρά πέντε, χωρίς ρεαλιστικό εναλλακτικό σχέδιο.
Ο χρόνος είναι χρήμα
3 Οι δεύτερες εκλογές θα είναι η καταδίκη της χώρας. Εδώ στην κυριολεξία «ο χρόνος είναι χρήμα». Το ΠΑΣΟΚ επαναλαμβάνει την πρόταση που διατύπωσε και τον Μάιο του 2012, χωρίς να εισακουσθεί τότε, με αποτέλεσμα τις δεύτερες εκλογές του Ιουνίου που κόστισαν στη χώρα πισωγύρισμα, αποτιμώμενο τουλάχιστον σε 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Εμείς στο ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη λέμε: κυβέρνηση εθνικής ενότητας με όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και συγκρότηση εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης.
Τρίτη δύναμη
4 Εχοντας στο μυαλό μου τη χώρα και τις θυσίες των πολιτών, θεωρώ ότι το ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη πρέπει να είναι η τρίτη δύναμη στις επερχόμενες εκλογές.
Είναι ο μόνος πολιτικός σχηματισμός που διαθέτει την εμπειρία, την τεχνογνωσία, τα σκληρά βιώματα και άρα την αξιοπιστία για να αποτελέσει τον καταλύτη, τον ρυθμιστή και να λειτουργήσει ως εγγυητής της αναγκαίας ευρύτερης συνεργασίας και της μόνης ασφαλούς και εφικτής εθνικής στρατηγικής που έχει ανάγκη ο τόπος.
Συνέντευξη στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ – [email protected]
