Της Αλεξίας Σωτηρίου
[email protected]
«Πλέγμα συμμαχιών και πολιτικές δράσεις που στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο» είναι το δίπτυχο το οποίο αντιτάσσει η κυβέρνηση έναντι της εμπρηστικής ρητορικής της Άγκυρας.
«Η Ελλάδα έχει ισχυρές συμμαχίες: Έχει εξωτερική πολιτική η οποία ασκείται σε πολλαπλά επίπεδα. Αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις των καιρών, όχι με ρητορικές εξάρσεις και με κούφιες κορώνες, αλλά με συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις οι οποίες στηρίζονται πάντα στο διεθνές δίκαιο και στο πλέγμα των συμμαχιών που αργά αλλά μεθοδικά χτίζει» ήταν η ακριβής αναφορά του Πρωθυπουργού χθες από τους Αγίους Αναργύρους.
Στο πλαίσιο αυτό των προσπαθειών οικοδόμησης «ισχυρών συμμαχιών» εντάσσουν από την κυβέρνηση και την επιστολή στήριξης που έλαβε ο κ. Μητσοτάκης από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο. Όπως ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, με την επιστολή του ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όχι μόνο μιλά για την υποχρέωση επίλυσης των διαφορών με ειρηνικά μέσα και για την αποφυγή προκλητικών πράξεων, αλλά εκφράζει και τη βούληση των ΗΠΑ «να παραμένουν δεσμευμένες να στηρίξουν την ευημερία, την ασφάλεια και την δημοκρατία της Ελλάδας».
Κ. Μητσοτάκης: Όποιος έχει το δίκιο με το μέρος του δεν φοβάται
Απαντώντας στα νέα, προσωπικά βέλη που εξαπέλυσε εναντίον του ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αντέτεινε χθες ότι «όποιος έχει το δίκιο με το μέρος του δεν φοβάται» και ότι «αυτός ο οποίος φοβάται και εκφράζει νευρικότητα είναι αυτός που δεν έχει το δίκιο με το μέρος του».
«Έχουμε την απόλυτη αυτοπεποίθηση και βεβαιότητα ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Έχουμε, επίσης, όμως και την απόλυτη αυτοπεποίθηση και βεβαιότητα ότι η χώρα θα προστατεύσει με όποιο τρόπο χρειάζεται όλα της τα κυριαρχικά δικαιώματα» επανέλαβε ο Πρωθυπουργός, εκτιμώντας ότι «αυτή η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση της εξωτερικής μας πολιτικής προκαλεί ενίοτε νευρικότητα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου».
Ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε πάντως να στείλει το μήνυμα στην Άγκυρα πως η «πόρτα» της Αθήνας είναι «πάντα ανοιχτή για έναν καλόπιστο και ειλικρινή διάλογο με την Τουρκία», αρκεί – όπως τόνισε – ο διάλογος αυτός «να γίνεται με βάση το διεθνές δίκαιο και με βάση τη βασική παραδοχή, τη μία βασική μας διαφορά με την Τουρκία που είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και αποκλειστικής οικονομικής ζώνης».
«Είναι μια διαφορά την οποία θέλουμε και μπορούμε να τη συζητήσουμε και αν κάποιοι αισθάνονται ότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους τότε δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από το ενδεχόμενο αυτή η μία διαφορά την οποία έχουμε και αναγνωρίζουμε με την Τουρκία να καταλήξει στη Χάγη σε ένα διεθνές δικαστήριο το οποίο θα αποφανθεί για το ποιος τελικά έχει δίκιο και το ποιος έχει άδικο» πρόσθεσε.
Συντηρώντας το κλίμα έντασης, λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της διάσκεψης για τη Λιβύη ο Τούρκος πρόεδρος εξαπέλυσε τη Δευτέρα και νέες βολές κατά του κ. Μητσοτάκη που – όπως είπε – «κάλεσε τον Χάφταρ στην Ελλάδα για να μας προκαλέσει». Τον κάλεσε επίσης «να διορθώσει αυτό το λάθος», εάν θέλει να υπάρξει μεταξύ τους συνάντηση.
Ερωτηθείς για τη συμφωνία την θαλασσίων ζωνών με την κυβέρνηση της Τρίπολης ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποστήριξε μάλιστα ότι «δεν υπάρχει υφαλοκρηπίδα γύρω από την Κρήτη και τα νησιά». «Οι ακτές μας βλέπουν τις ακτές της Λιβύης. Αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα της συμφωνίας. Και βέβαια έχουμε τις μεγαλύτερες ακτές στην ανατολική Μεσόγειο κι αυτό μας δίνει άλλες δυνατότητες. Μιλούν για υφαλοκρηπίδα γύρω από την Κρήτη. Δεν υπάρχει υφαλοκρηπίδα γύρω από τα νησιά, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Εκεί αφορά μόνο τα χωρικά ύδατα» ισχυρίστηκε.
Νέος κύκλος επαφών
Υπό το παραπάνω κλίμα, ο κ. Μητσοτάκης ετοιμάζεται για νέο γύρο διεθνών επαφών με στόχο την ενίσχυση των συμμαχιών της κυβέρνησης. Μετά την αυριανή ψηφοφορία στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για το Νταβός, όπου θα συμμετάσχει στις εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Θα ακολουθήσει η επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στις 29 Ιανουαρίου στο Παρίσι και η συνάντησή του με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, στο πρόσωπο του οποίου το Μαξίμου «βλέπει» σταθερά έναν σύμμαχο στα εθνικά θέματα.
