Να «τείνει το χέρι στους φτωχούς» κάλεσε την ανθρωπότητα ο Πάπας Φραγκίσκος, σε μήνυμά του που δημοσιοποιήθηκε σήμερα.
Σε αυτό καταγγέλλει «τον κυνισμό» και «την αδιαφορία» εκείνων που μετακινούν ολόκληρες περιουσίες από το πληκτρολόγιο του υπολογιστή τους ή αυξάνουν τα πλούτη τους πουλώντας όπλα και ναρκωτικά.
«Αυτούς τους μήνες όπου ολόκληρος ο κόσμος καταβυθίστηκε από έναν ιό που φέρνει πόνο και θάνατο, δυστυχία και αναστάτωση, πόσα απλωμένα χέρια μπορέσαμε να δούμε!» είπε ο πάπας.
Αποτίοντας άλλη μια φορά φόρο τιμής στους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους φαρμακοποιούς, στους φιλάνθρωπους ή στους ιερείς που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή με κίνδυνο της ζωής τους στη διάρκεια της πανδημίας, ο πάπας τόνισε πως «αψήφησαν τη μόλυνση και τον φόβο για να φέρουν υποστήριξη και παρηγοριά».
Μια γενναιοδωρία που αντιπαραθέτει απέναντι «σε εκείνους που κρατούν τα χέρια στις τσέπες και δεν αφήνονται να συγκινηθούν από τη φτώχεια, για την οποία είναι συχνά συνένοχοι».
«Η αδιαφορία και ο κυνισμός είναι η καθημερινή τροφή τους» συνέχισε ο πάπας, κάνοντας λόγο για «χέρια απλωμένα που αγγίζουν γρήγορα το πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή για να μεταφέρουν χρηματικά ποσά από το ένα μέρος του κόσμου στο άλλο, αποφασίζοντας τον πλούτο της ολιγαρχίας και την ανέχεια των πολλών ή τη χρεοκοπία ολόκληρων χωρών». ‘Η ακόμη «απλωμένα χέρια για να επισωρεύσουν χρήματα από την πώληση όπλων, που άλλα χέρια, ακόμη κι εκείνα παιδιών, θα χρησιμοποιήσουν για να σπείρουν τον θάνατο και τη φτώχεια».
Ο Αργεντινός ποντίφικας έβαλε στην ίδια κατηγορία τους διακινητές ναρκωτικών που ζουν μέσα στην πολυτέλεια, τους διεφθαρμένους ή τους νομοθέτες που δεν εφαρμόζουν τους νόμους που οι ίδιοι ψηφίζουν.
Αντίθετα, «η γενναιοδωρία που υποστηρίζει τον αδύναμο» αποτελεί την «προϋπόθεση μιας ζωής πλήρως ανθρώπινης» επισήμανε, αν και παραδέχθηκε πως «η Εκκλησία δεν έχει να προτείνει σφαιρικές λύσεις» απέναντι «στις σιωπηλές κραυγές των πολυάριθμων φτωχών».
Ο Χόρχε Μπεργκόλιο επανήλθε πολλές φορές στο μήνυμά του στην αναταραχή που προκάλεσε ο περιορισμός του μισού πληθυσμού της Γης.
«Αυτή η πανδημία έφθασε απροειδοποίητα και μας κατέλαβε εξαπίνης, αφήνοντας ένα μεγάλο αίσθημα αποπροσανατολισμού και αδυναμίας» είπε.
«Αυτή η στιγμή που ζούμε έβαλε σε κρίση πολλές βεβαιότητες. Αισθανόμαστε πιο φτωχοί και πιο αδύναμοι γιατί είχαμε την εμπειρία του ορίου και του περιορισμού της ελευθερίας» σημείωσε και συμπλήρωσε:
«Η απώλεια της εργασίας, οι πιο σημαντικές συναισθηματικές σχέσεις, όπως και η απουσία των συνηθισμένων διαπροσωπικών σχέσεων, άνοιξαν ξαφνικά ορίζοντες που δεν είχαμε συνηθίσει να παρατηρούμε. Ο πνευματικός και υλικός πλούτος μας τέθηκαν εν αμφιβόλω και ανακαλύψαμε ότι αισθανόμαστε φόβο. Κλεισμένοι στη σιωπή των σπιτιών μας, ανακαλύψαμε και πάλι τη σημασία της απλότητας και του να έχουμε το βλέμμα προσηλωμένο στο ουσιώδες».
Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP
