Τις δυσκολίες πρόσβασης σε στοιχειώδεις υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες με αναπηρία στα ελληνικά κέντρα υποδοχής καταγράφει έκθεση της οργάνωσης Human Rights Watch.
Σύμφωνα με την έκθεση, πρόσφυγες και μετανάστες με αναπηρία δεν καταγράφονται ως τέτοιοι στα κέντρα υποδοχής και έτσι δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.
Η οργάνωση υποστηρίζει ότι οι πρόσφυγες με αναπηρία παραμένουν «απροστάτευτοι στις χειμωνιάτικες θερμοκρασίες που επικρατούν αυτή την εποχή στην Ελλάδα».
Όπως αναφέρει η έκθεση, παρά το ότι η Ε΄.Ε. έχει διαθέσει σημαντική οικονομική βοήθεια στην ελληνική κυβέρνηση, στον ΟΗΕ και ΜΚΟ για την εύρυθμη λειτουργία των κέντρων υποδοχής στα νησιά του Αιγαίου και την ηπειρωτική χώρα, οι αιτούντες άσυλο και άλλοι πρόσφυγες με ειδικές ανάγκες έχουν δυσκολίες πρόσβασης σε υπηρεσίες όπως η στέγαση, οι εγκαταστάσεις υγιεινής, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη. Για παράδειγμα μια γυναίκα σε αναπηρικό καροτσάκι δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει ένα μπάνιο για έναν ολόκληρο μήνα.
«Άνθρωποι με αναπηρία δεν έχουν πρόσβαση στις στοιχειώδεις υπηρεσίες, κι ας ανήκουν στις πιο ευπαθείς ομάδες μεταξύ των προσφύγων», δήλωσε ο Σάντα Ράου Μπαρίγκα αρμόδιος για τα δικαιώματα ΑΜΕΑ στην HRW. «Οι ελληνικές αρχές, η ΕΕ και ο ΟΗΕ, καθώς και οι οργανώσεις αρωγής, θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι άτομα με ειδικές ανάγκες δεν θα έρχονται σε δεύτερη μοίρα», πρόσθεσε.
Σε έρευνα της ανθρωπιστικής οργάνωσης στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου από τον Οκτώβριο του 2016 μέχρι τον Ιανουάριο του 2017 και σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις τον Δεκέμβριο του 2016 και τον Ιανουάριο του 2017 διαπιστώθηκε ότι πρόσφυγες και μετανάστες δεν καταγράφονται ως άνθρωποι με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα, εν μέρει επειδή οι αρχές εργάζονται υπό μεγάλη χρονική πίεση, αλλά και επειδή οι εργαζόμενοι δεν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση. Χωρίς κατανόηση για το πρόβλημα και τις ανάγκες των προσφύγων με αναπηρία δεν είναι δυνατή η παροχή της κατάλληλης βοήθειας, σημειώνει η HRW.
Η οργάνωση επισημαίνει ότι θα έπρεπε να δίνεται προτεραιότητα στην μεταφορά προσφύγων με ειδικές ανάγκες αλλά και εγκύων, ανηλίκων και υπέργηρων που ζουν σήμερα σε σκηνές, σε προκατασκευασμένα σπίτια με παροχή ζεστού νερού.
Σημειώνει ακόμη ότι μακροπρόθεσμα οι ελληνικές αρχές θα πρέπει με στήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και της Ε.Ε. να τερματίσουν την παραμονή προσφύγων σε καταυλισμούς, καθώς «η ζωή στους καταυλισμούς δεν αφήνει να επουλωθεί το τραύμα των εκτοπισμένων και εντείνει κινδύνους, όπως είναι η φυσική και σεξουαλική βία, αλλά και για την υγεία προσφύγων και μεταναστών».
