«Η καλύτερη Ευρώπη στην ιστορία αντιμετωπίζει ορισμένες από τις μεγαλύτερες προκλήσεις όλων των εποχών. Αυτές θα δοκιμάσουν την βιωσιμότητα, την αποτελεσματικότητά της, αλλά και το σε ποιο βαθμό ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες οι θεσμοί της, που βοήθησαν να σταματήσουν αιώνες διαμάχης». Αυτό είναι το σχόλιο του CNBC με αφορμή τις κρίσιμες κάλπες για το Ευρωκοινοβούλιο.
Το αμερικανικό δίκτυο υπογραμμίζει ότι τα αποτελέσματα της κάλπης δεν θα πρέπει να αποπροσονατολίσουν από τα πραγματικά υπαρξιακά ζητήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη. Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι, όπως αναφέρει, είναι οι τρεις ακόλουθοι: Η συνεχής επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, η φθίνουσα «συνάφεια» και επιρροή της στην παγκόσμια σκηνή και μία πολιτική ηγεσία χωρίς φαντασία.
«Τα καλά νέα είναι ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι πολίτες μπορούν να αντιμετωπίσουν και τους τρεις κινδύνους» σημειώνει το CNBC, αλλα προσθέτει: «Τα κακά νέα ότι είναι ότι περισσότεροι ηγέτες και πολίτες εξακολουθούν να ζουν στην άρνηση».
Σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο οι Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται επαρκώς το πόσο ευάλωτα είναι τα ιστορικά επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν φαίνεται να έχουν κίνητρο να λάβουν τις αποφάσεις, που θα μπορέσουν να διασφαλίσουν τη συνέχειά της ύστερα από 74 χρόνια ειρήνης και ευημερίας.
Το χειρότερο είναι, όπως σχολιάζει, πως ελάχιστοι στην κυβέρνηση Τραμπ και σίγουρα όχι ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος, είναι διατεθειμένοι να πουν δημοσίως ότι η Ευρώπη είναι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Το CNBC θυμίζει τα απογοητευτικά δεδομένα για την ευρωπαϊκή οικονομία, ενώ όσον αφορά την παγκόσμια θέση, σημειώνει πως έχει αποτύχει να προσαρμοστεί στον νέο ανταγωνισμό των παγκόσμιων δυνάμεων με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να φαίνεται λιγότερο «συναφής» και σημαντική ως παγκόσμιος παίχτης.
Όσο για το έλλειμμα ηγεσίας με φαντασία, σημειώνει πως με την Μέρκελ να αποχωρεί, το όραμα του Εμανουέλ Μακρόν να έχει πνιγεί στη θάλασσα των κίτρινων γιλέκων και με δεδομένες τις υποψηφιότητες για τις κορυφαίες ευρωπαϊκές θέσεις, είναι δύσκολο να δει κανείς, ποιος θα μπορούσε να ηγηθεί μίας πραγματικής μεταρρύθμισης και επαναπροσανατολισμού της Ε.Ε.
naftemporiki.gr
