Από τις επόμενες Ευρωεκλογές δεν θα προκύψουν μόνο οι νέοι επικεφαλής του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τα όσα θα δείξει η κάλπη, οι συσχετισμοί που θα προκύψουν μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της κοινότητας θα επηρεάσουν καθοριστικά, σε συνδυασμό πάντα με τις ισορροπίες μεταξύ των κρατών- μελών, τη «μάχη» για τις κορυφαίες θέσεις συνολικά της Ένωσης. Το ποιος θα δεχθεί τον Πολωνό Ντόναλντ Τουσκ στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την Ιταλίδα Φεντερίκα Μογκερίνι στο τιμόνι της ευρωπαϊκής διπλωματίας και ειδικά τον Μάριο Ντράγκι στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα πει πολλά για το μέλλον μίας κοινότητας, που έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο το Brexit και τον ευρωσκεπτικισμό, αλλά και τις φιλοδοξίες και πρακτικές των άλλων μεγάλων παιχτών της διεθνούς σκηνής, ΗΠΑ, Κίνας και Ρωσίας.
Οι ηγέτες των 28 κρατών- μελών θα συναντηθούν ήδη από τις 28 Μαΐου προκειμένου να αρχίσει το «παζάρι». Οι όποιες συμφωνίες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ισορροπίες ανάμεσα στα κράτη- μέλη και το Ευρωκοινοβούλιο, τις σχέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, να φροντίζουν να μην ανοίξει το χάσμα μεταξύ μεγάλων και μικρών, Βορρά- Νότου, Δύσης και Ανατολής και να συμβιβάζουν τα θέλω δεξιάς, αριστεράς και κέντρου. Δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και ήδη υπάρχουν πληροφορίες για παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ Γερμανίας, Γαλλίας και άλλων χωρών.
Προ καιρού η Wall Street Journal μετέδιδε ότι η Γαλλία έχει ουσιαστικά παραιτηθεί από την διεκδίκηση της προεδρίας της ΕΚΤ, στην οποία μαζί με την Φινλανδία φαινόταν να συγκεντρώνει υψηλές πιθανότητες να ορίσει δικό της διάδοχο του Ντράγκι. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα έχει μάλιστα δεχθεί να στηρίξει τον Γερμανό, Γενς Βάιντμαν, που από αουτσάιντερ μετατρέπεται έτσι σε φαβορί.
Η στάση του Παρισιού, εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες της WSJ, έχει να κάνει με την πεποίθησή του ότι άλλες θέσεις είναι πιο κρίσιμες. Για αυτήν του προέδρου της Κομισιόν, προβάδισμα πάντως φαίνεται να έχει ακόμη ένας Γερμανός, ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ως ο υποψήφιος του πιο Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα είναι και πάλι η πρώτη δύναμη στις Ευρωεκλογές. Μία «γερμανική Ευρώπη» δεν θα γίνει πολύ καλά αποδεκτή από αρκετές χώρες.
Η Γαλλία ωστόσο θα μπορούσε να διεκδικήσει την θέση τόσο του ύπατου Εκπροσώπου Εξωτερικών Υποθέσεων όσο και άλλα σημαντικά χαρτοφυλάκια της Κομισιόν (και οπωσδήποτε μία θέση αντιπροέδρου), ενώ σίγουρα καλο- βλέπει και τη θέση του νέου υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης- αν αυτή όντως δημιουργηθεί.
Ο Μισέλ Μπαρνιέ, έχοντας δώσει καλές εξετάσεις στις διαπραγματεύσεις με το Brexit (πέτυχε κόντρα σε όλες τις προβλέψεις να κρατήσει το μπλοκ των 27 ενωμένο απέναντι στο Λονδίνο). είναι ένας μετριοπαθής Συντηρητικός, ο οποίος θα μπορούσε να τύχει ευρείας αποδοχής.
Για τις παραπάνω θέσεις έχει ανά καιρούς ακουστεί και το όνομα της σημερινής Γενικής Διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, αν και η ίδια δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της για το εάν θα επιθυμούσε επιστροφή στην Ευρώπη.
Εκτός των δύο μεγάλων χωρών της Ευρωζώνης έχουμε επίσης σημαντικά ονόματα. Η Μαργκρέτε Βεστάγκερ της Δανίας, τα έχει βάλει με τους αμερικανικούς κολοσσούς τεχνολογίας και όχι μόνο από τη θέση της Επιτρόπου Ανταγωνισμού. Προσβλέπει έτσι σε μία «αναβάθμιση». Η Βουλγάρα Κρισταλίνα Γκεοργκίοβα, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκης Επιτροπής, είχε παραιτηθεί από την Κομισιόν το 2016 για να αναλάβει υψηλόβαθμη θέση στην Παγκόσμια Τράπεζα. Δεν αποκλείεται να επιστρέψει επίσης στις Βρυξέλλες.
Ο Λετονός Βάλντις Ντομπρόβσκις, σημερινός αντιπρόεδρος της Κομισιόν και υπεύθυνος για τα θέματα του ευρώ, είναι επίσης ένα από τα πλέον ηχηρά ονόματα, που θα μπορούσαν να αναλάβουν σημαντική θέση.
Ανάλογα με το πώς θα πάει και το κόμμα του Σάντσεθ στις Ευρωεκλογές, σημαντικές πιθανότητες έχουν επίσης η Ισπανίδα υπουργός Οικονομικών, Νάντια Καλβίνο, αλλά και ο 72χρονος υπουργός Εξωτερικών της χώρας (και πρώην επικεφαλής του Ευρωκοινοβουλίου), Ζοζέ Μπορέλ.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Reuters, WSJ
